आज पुरानी राहों से,
चलने लगा हूँ।
छुटा हुआ पिछे,
ढुँढने लगा हूँ।
अपने जो राहों से भटके थे,
उने फिर राह पर लाने लगा हूँ।
मंजिल पाने के लिए छुटे हुए,
हाथो को पकडने लगा हूँ।
जाने अनजाने मे टुटे हुए,
दिलो को मनाने लगा हूँ।
(पुरी कविता अनुशिर्षक मे पढियें)-
8 NOV 2018 AT 23:13
3 NOV 2021 AT 13:16
येई आवाज फटाक्यांचा,
दरवळे सुगंध फराळाचा,
दिसे प्रकाश दिव्यांचा,
आला सण दिवाळीचा!-
16 JUL 2021 AT 7:51
उत्स्फूर्त माझे अंग
हा आध्यात्मिक रंग
मी जाहलो पूर्ण दंग
आनंद डोही तरंग-
2 NOV 2021 AT 12:37
ती प्रेयसी माझी,
मी प्रियकर तिचा.
ती थंड गुलाबी हवा,
मी तप्त सूर्य जसा.
मी कंटाळवाणा निबंध,
ती मनमिळावू कविता.
मी तिला ऐकत धुंद,
ती माझ्यामध्ये बेधुंद!-
24 NOV 2021 AT 18:54
मनातलं वादळ, आज पुन्हा इकडे आहे,
सोबतीला दिसे क्षण, होते जे गमावले!
किती काही, काही नाही, मन भीत आहे,
चेहऱ्यावरचे बघा हे, कसे स्मित हेरावले.
मला नाही फिकीर, जो वारा तिकडे वाही,
मिठीत मज घेऊन, संग उभी माझी राणी!
माझं अदृश्य वादळं, कसं दिसतं तिलाही?
घट्ट बिलगून पुसलं, माझ्या डोळ्यातलं पाणी.-
15 JAN 2020 AT 21:47
नसेल अस्तित्व माझे,मृत्यू मला गिळंकृत करून घेईल (22)
माणसांची गर्दी डोकावून माझ्या आयुष्याचे क्षण पहिल (21)
चिता जळत असेल वृत्ती मात्र भरकटत राहील (20)
जगण्याचा अट्टाहास मनात घुसमटत राहील (19)
होणारा मनाचा कोंडमारा अग्नीत भस्म होईल (18)
फुटता कवटी क्षणात सारं संपून जाईल (17)
कमवलेले सारे शून्यात विलीन होईल (16)
आपलेच माणूस दूर करून जाईल (15)
स्मशान शांतता अनुभवास येईल (14)
माझ्यातला मला अनंत तो घेरील (13)
आत्मा माझा विरून नभी जाईल (12)
तप्त तो अग्नी शांतता घेईल (11)
माझा मी लुप्त मनी होईल (10)
राखेत विलीन हा देह (9)
वावटळ होऊन तो (8)
मृत्यूच पूर्णत्वास (7)
घेऊन जाईल (6)
निनावी जीव (5)
तुझा माझा (4)
जीवनी (3)
उरे (2)
मी.(1)
-
10 JAN AT 19:47
तू समोर दिसावं.
अन स्वप्न हे माझं,
एकदा सत्यात उतरावं.
तुझा हात मी हाती घेवून,
असं कौतुक करावं.
ते कौतुक तू ऐकून,
कसं गोंडस हसावं.
एकमेकांत आपणं,
इतकं मग्न होऊन जावं.
सोबत जगणं असो वा नसो,
हे नातं आजीवन संलग्न रहावं.-
14 MAR 2021 AT 16:44
तुझ्या साठी मन माझे झुरते
प्रेमात धुंद होऊन मीच माझी हरवते
कधी तुला कधी तुझ्या स्वप्नांना मी शोधते
अलगद आसवांना मीच माझी लपवते
-
7 MAR 2019 AT 12:42
आल्या हिरव्यागार भाज्या
ती हिरवळ जणु आठवण निसर्गाची
ती हिरवळ जशी स्पर्श आकाशी
ती हिरवळ जी ओळख करीत असे त्या नभाची
अन् नभं जणु आतुरतेने झाले असावे व्यक्त
नभं करी प्रशंसा अन् ते निळेपण
जणु दाटला सारा आसमंत
आनंदानी भिरभीरत असे
ती पाखरे जशी मुक्त
आनंद तो चोहीकडे जसा
साजरा सणं माझ्या स्वप्नी फक्त.....
-MahimaBhele
-