नसेल अस्तित्व माझे,मृत्यू मला गिळंकृत करून घेईल (22)
माणसांची गर्दी डोकावून माझ्या आयुष्याचे क्षण पहिल (21)
चिता जळत असेल वृत्ती मात्र भरकटत राहील (20)
जगण्याचा अट्टाहास मनात घुसमटत राहील (19)
होणारा मनाचा कोंडमारा अग्नीत भस्म होईल (18)
फुटता कवटी क्षणात सारं संपून जाईल (17)
कमवलेले सारे शून्यात विलीन होईल (16)
आपलेच माणूस दूर करून जाईल (15)
स्मशान शांतता अनुभवास येईल (14)
माझ्यातला मला अनंत तो घेरील (13)
आत्मा माझा विरून नभी जाईल (12)
तप्त तो अग्नी शांतता घेईल (11)
माझा मी लुप्त मनी होईल (10)
राखेत विलीन हा देह (9)
वावटळ होऊन तो (8)
मृत्यूच पूर्णत्वास (7)
घेऊन जाईल (6)
निनावी जीव (5)
तुझा माझा (4)
जीवनी (3)
उरे (2)
मी.(1)

-

आल्या हिरव्यागार भाज्या
ती हिरवळ जणु आठवण निसर्गाची
ती हिरवळ जशी स्पर्श आकाशी
ती हिरवळ जी ओळख करीत असे त्या नभाची
अन् नभं जणु आतुरतेने झाले असावे व्यक्त
नभं करी प्रशंसा अन् ते निळेपण
जणु दाटला सारा आसमंत
आनंदानी भिरभीरत असे
ती पाखरे जशी मुक्त
आनंद तो चोहीकडे जसा
साजरा सणं माझ्या स्वप्नी फक्त.....

-MahimaBhele

-

आपले ते जे
दूर असून सुद्धा
आपुलकी जप्तात




__प्रांजल

-

ओळखुनी स्वतःस,
मन इतरांचे ऐकावे....

न बोलता काही,
समजुनी समोरच्यानी घ्यावे....

टेकूनी माथा देवासमोर,
दिवा लावावा तिने सांजेला....

जसे असुनी दूर तिने,
स्पर्श करावा माझ्या मनाला....

-

देह आकर्षक काळं मन
पुढे मिष्ट मागं फन
हे कसली सुंदरता?
घान कपडे़ फाटले जोड़े
पण निर्मळ हृदय निर्मळ डोळे
हेचं असली सुंदरता।

-

पाऊस पडत आहे मुसळधार,
झाला निर्सग हिरवागार,
घ्या तुम्ही आता थोडासा चहा,
आणि तुम्ही बाहेर जाऊन निर्सग पहा ॥

-

माझं पहिलं प्रेम - By Rohit Deshmukh
भाग - १
२ ऑक्टों. निमित्त clg. मध्ये वकृत्व स्पर्धा-
आम्ही शेवटच्या बाकावर बसणारे मुल
भाषण म्हटल कीच जीवावर येणार असे.
उपाय नसल्या कारणाने चटई वर बसून आपला कारभार करत होतो.
त्यात एक गोड आवाज कानाशी आला
बघितलं तर एक मुलगी तिचं भाषण देत होती
उपाय तर नव्हताच मग करायचं काय तर भाषण ऐकत बसलो तिच्या तोंडाकडे एकसारखा बघत बसलो (मुर्खासारख म्हटल तरीही चालेल)
तिचा वर्ण गोरा आवाज गोड
ओठ गुलाबी डोळे घारे ,
केस मोकळे सोडलेले,
नाक सरळ आणि
ओठांच्या खाली एक तीळ
तोपन त्या चेहऱ्यावर शोभून दिसत होता.
मी खर तर बघताक्षणी प्रेमात पडलो
तीच भाषण संपलं
ती स्टेजवरून खाली उतरून
माझ्या दोन लाईन बाजूने बसली होती.
मी तिला आवाज दिला,
आणि खूप छान बोललीस म्हटल.
ती गोड हसली आणि
मान हलवून thank you म्हटलं.
बसं त्यापुढे काय बोलावं
खरतर सुचत नव्हत.मग हसलो आणि पुन्हा भाषण ऐकत बसलो कार्यक्रम वगैरे संपलं घरी गेलो.
झोपायचा प्रयत्न केला पण खरच तीच ते बोलण, गोड हसन, प्रत्येक गोष्ट आठवत होती
आणि माझ्या गालावर पण खाली उमलत होती
ती अख्खी रात्र मी तिचा विचार करत झोपलो.
............पुढे लिहायचं का ?

-

ना मी ऋषि विश्र्वामित्र,
नाही तु मेनका...!!
माझी तु रुक्मिणी,
मी तुझा विठू सावळा...!!
गाठायला माझं हृदय,
कशाला हवा तुला रस्ता...!!
आधीच तर ठेऊनी हाथ कमरेवर,
साथ देतीये तु मला...!!

-

विचारांच्या समुद्रात बुडताना
वास्तवतेच लाईफ जॅकेट घालावं
आभासी जगात जगताना
सत्याचा शोध घेणं शिकावं

वाहणाऱ्या प्रत्येक वाऱ्याबरोबर
आपलं दु:ख झटकावं
आणि
पडणाऱ्या प्रत्येक पावसाबरोबरं
डोळ्यांतलं पाणी लपवावं

येणाऱ्या प्रत्येक वादळाचा
हसत हसत सामना करावा
या भावशून्य जगाशी लढताना
भावनांना आवर घालावा!

-

ह्रदयात प्रेम असेल,
तर चेहरा आपोआप उजळतो;

ह्रदयापासून मागितलं कुणासाठी,
तर आभाळातला एक तारा..
आपसूक निखळतो.

-