भाषनाला उभे राहतात, जणू भासतात त्या द्रोणगिरीचा कडा,
अन्याया विरुध्द आवाज उठला व झुकवला इंग्रज अधिकारी बडा,
ग्रंथांसोबतच शब्दांचा प्रहार आहे त्यांचे बलाढ्य सैन्य,
शत: शत: नमन तुम्हाला टिळक लोकमान्य,
टिळक लोकमान्य !

-

घरात घुसते पाणी, पाण्यात जातात घरे अन् थांबत नाही पाऊस,
ज्वारी असो वा मका, भाजीपाल्यासोबत पाण्याखाली जातो उस,
मिळत नाही आधार त्यांना वाहूनी जातीत गुरे-ढोरे,
चुक झाली माफ कर सरीते, पुर आहेत का तुझी उत्तरे ?

-

गातो आम्ही ज्ञानोबांचे श्लोक तर संतांची वाणी,
लाभो आम्हास चंद्रभागेचे अमृतसमान पाणी,
तुला पाहताच विटेवरी, मन होते रे माझे दंग,
तुझे नाव मुखी सदैव नांदू देत पांडूरंग, पांडूरंग !

-

भिजली गेली अक्षरे नैराश्यतेच्या विचारात,
वेडेपणाने मन ही भरकटते उंच गगनात,
पसरवली हिरवळ पण डोळे ओले झाले,
पावसाने काम केले अन् मला बदनाम केले….

-

देवही न जाने, पण का रंगतात ही रणांगणे,
वाट पाहता पाहता ओसाड होतात घरची अंगणे,
पहारा देतां-देतां अनेक घाव झेलले मी छातीवर,
म्हणुनच अभिमानाने तिरंगा फडकतोय कारगीलवर.

झोपता-झोपता परिवाराचे मी छायाचित्र पाहिले,
तुमच्या आठवणीचे अश्रू मात्र नयनामध्येच राहिले,
अर्धांगीनीच्या मनातील आठवणींचे चित्र तो टिपतोय,
काळोख्या आकाशात शुंभ्र चंद्र तिच्याबद्दल सांगतोय.

मनातील भावना कागदावरती रंगवल्या शाईने,
माझे हे पत्र वाचून डोळे ओले केले माझ्या आईने,
लिहून देतो आई, मी तुझी अन् भारत मातेची रक्षा करतोय,
मी माझे कर्तव्य बजाऊन लवकरच घरी परततोय,
लवकरच घरी परततोय…

-

जहाजांमधुन पार केल्या खुप त्सुनामी लाटा,
घुसखोऱ्यांना दाखविल्या आम्ही परतीच्या वाटा,
दुरदुर पर्यंत दिसते फक्त त्या समुद्राची रेती,
सारखी आठवणीत गुंतते गाव व गावची माती.

टोळी मधला एक जवान घरातून इथे परतला,
येताना चकली,चिवडा अन् लाडूही घेऊन आला,
आई तुझ्याहाताची चव आजही मला आठवते,
धरतीच्या कुशीत झोपताना कानात तुझी लोरी गुंजते.

इथे सीमारेषांवर आजही रंगते गोळ्या-बंदुंकांची होळी,
आनंद तुमच्यात, घ्या सुखाने दसऱ्या-दिवळीची पोळी,
कधी जमिनीखालून तर कधी जंगलातून आतंकवादी येतोय,
खुप चांगल्या रितीने पाहुनचार आम्ही त्यांचे करतोय.

-

हातात घेऊन रायफल, सीमारेषांवर पहारा देतोय,
दिवस असो वा रात्र कर्तव्य मी माझे बजावतोय,
सकाळचे ते राष्ट्रगीत अंगात स्पृर्ती निर्माण करते,
पाहता पाहता दिवसांमागुन दिवस असेच सरते.

पार केली कधी ती हिरवळीतील ओसाड जंगले,
संपवले कधी रस्ते उष्ण कटिबंधी वाळवंटातले,
दुश्मन सदैव रंगवतो सीमारेषा पार करण्याचे चित्र,
आर्शिवाद त्याचे, लाभली आम्हास हिमालयासारखा मित्र.

वायुसेनेस मिळाले राफेल सारखे आधुनिक शस्त्रे,
संरक्षणात लाभले कलामांनी तयार केलेली क्षेपणास्त्रे,
अग्नी किंवा नाग जेव्हा प्रत्यक्ष युध्दात उतरतो,
लपलेल्या आतंकवाद्यांना सुध्दा घाम तेव्हा सुटतो.

-

वर्षभर पुस्तके न उघडतां खुप अभ्यास केला,
त्यामध्ये वेळ देखील मोबाईल मध्येच हरवला,
काय माहिती, माझे ह्रदय जोरजोरात धडधडणार,
आणि उद्या दुपारी १ ला निकाल लागणार.

वर्षभर न्युटन सोबत आनंदात राहिलो,
डार्विनसोबत अनेक वनस्पती पाहिलो,
माझ्या डोक्यात ताणाचा प्रवेश आता होणार,
आणि उद्या दुपारी १ ला निकाल लागणार.

पेपर मात्र चांगलेच प्रत्येकाने लिहीले,
शेवटी शेवटी अक्षरे खराब काढले,
तहान-भुक प्रत्येकाचीच आता विसरणार,
आणि उद्या दुपारी १ ला निकाल लागणार.

प्रत्येक विद्यार्थी निकालास भीतो,
हा कवी मात्र त्यावरच कविता लिहीतो,
वेळ आता खुपच सावकाश धावणार,
आणि उद्या दुपारी १ ला निकाल लागणार.

नातेवाईक उत्सुकतेने या क्षणाची वाट पहतात,
काही विद्यार्थी रात्रभर डोळे भिजवतात,
प्रत्येक विद्यार्थाच्या उद्याचा दिवस रंगणार,
आणि उद्या दुपारी १ ला निकाल तो लागणार.

-

ह्या वेड्या जगासमोर आम्ही खोटेपणाने हसतो,
वैऱ्याची रात्र होताच माऊ उशी ही ओली करतो,
नाटककार आहे महोदय, सर्व भावना लपवतो,
पण काय करावे कवितेतून शब्दांसोबत बोलतो.

-

वेळेसोबतचा प्रवास चालू आहे माझा सावकाश,
माझ्याच विचारांनी फिरतोय मी संपुर्ण अवकाश,
पृथ्वीवरचाच आहे मी कायमचा रहावासी,
परंतु काही मिनीटांमध्येच झालो मी परग्रहवासी !

-