വിടപറയാന് നേരം മുളയ്ക്കും നൊമ്പരത്തിന്നാഴം എന്താവും
-
യാത്രയുടെ പിൻവിളികൾ
പറഞ്ഞു തുടങ്ങുന്നുണ്ട്
വിധിയുടെ മുന്നൊരുക്കങ്ങൾ
ചേർത്തു നിര്ത്തിയതൊക്കെയും
ഒരിക്കൽ ചോർന്നു പോകുമെന്നറിയുകയാൽ
വിരഹവും വിളമ്പി നിൽക്കുന്നുണ്ട് കാലം-
തേൻ നുകർന്ന് കഴിഞ്ഞ് പോവുന്ന ഓരോ വണ്ടിനും കാണും...
പൂവിനോട് പറയാൻ ഒരു വിട പറച്ചിലിന്റെ
കഥ....-
നിറകണ്ണുകളോടെ
നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ
നിന്നോട് വിട ചൊല്ലുന്നു ഞാൻ ....
നിലാവിൽ നീയിങ്ങനെ
നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നീ നേരത്ത് !-
നീയാലെ അകന്നു പോകുവാൻ
ആ ചില്ലയിൽ
അടർന്നു വീണ കണ്ണുനീരുകൾ
ഉണ്ടായിരുന്നു.
കൂടു കൂട്ടിയ മോഹങ്ങൾ
നിന്റെ സ്വാർത്ഥ മോഹങ്ങളിൽ
തകർന്ന് തരിപ്പണമാകവേ
വീണ്ടും
മറ്റൊരു പുലരിയിൽ
പുനർജ്ജനിക്കുവാൻ
ആഗ്രഹമുണ്ട് ഉള്ളിടങ്ങളിൽ
കാരണം
എനിക്ക്
ആ ചില്ലകൾ മാത്രം ആയിരുന്നു അഭയവും തണലും..
-
നീല നിറമുള്ള രാവിന്റെ സോദരീ... നക്ഷത്രമേലാപ്പിനു കീഴിൽപുഞ്ചിരിയഴക് വിരിച്ചു നീയെന്റെ ഹൃദയംകവർന്നപ്പോൾ... നിന്റെ പരൽ മീനിനെപ്പോലുള്ള മിഴികളെന്നിൽ കവിതരചിച്ചപ്പോൾ.. നീയെന്റെപകൽക്കിനാവായ് മാറിയപ്പോൾ.... സ്വപ്നങ്ങളിൽ മാത്രം
ഞാനും,നീയും ഒന്നായപ്പോൾ..... ഒരിക്കൽ വിട പറയേണ്ടി വരുന്ന ഈ നിമിഷത്തെക്കുറിച്ച് മാത്രം എന്തേ ഓർത്തില്ല?? തേങ്ങുന്ന മനസ്സോടെ... ഇനിയൊരിക്കൽക്കൂടി നിന്നോട് യാത്ര ചോദിക്കാനാവാതെ ഞാൻ പോകുന്നു...-
പൊഴിയുന്ന നേരത്തും പരിമളം വിതറുന്ന പൂവും....മറയുന്ന നേരത്തും വർണ്ണങ്ങൾ വിതറുന്ന സൂര്യനും തേടിയത് വിട പറയുമ്പോൾ വിടരുന്ന നൊമ്പരത്തിന്റെ ആഴമാണ്....അവർ പറഞ്ഞ ഉത്തരം മനസ്സിൽ തീർത്ത കടലിൽ അലയടിക്കുന്ന തിരകളാണ് ആ നൊമ്പരങ്ങൾ...അവരുടെ ഉദയവും ആഴവും അളക്കുവാൻ അളവുകോൽ ഇല്ല...അളക്കുന്ന യന്ത്രവുമില്ല
-
ആഴവും തേടി ഞാൻ
ആഴക്കടലിലേക്കിറങ്ങി
അശരീരി പറഞ്ഞു...
ആത്മാവിൻ നൊമ്പരം..
നിൻ മനസ്സാം
ആഴത്തിലേക്കാണിറങ്ങിയതെന്ന്-
വിടചൊല്ലിയെങ്കിലും, വിട്ടകലാനാവാതെ
വിഷാദമൂകനാക്കിയ, വിരഹത്തിൻ കടലാഴം ...
-