കാത്തു വെച്ചു പകരാനല്പം സ്നേഹവും, സുഖദുഃഖങ്ങളിൽ ഒപ്പമൊരു കൂട്ടുമാണ് ഒരു മനുഷ്യനാവശ്യം. അതൊരു മിണ്ടാപ്രാണിയാണെങ്കിൽക്കൂടി
ചില നേരം ഒരാശ്വാസം തന്നെയാണ്!

— % &

-

ജാലകവാതിലിൻ
ചാരെയലസമായ്
ആകാശജാലങ്ങൾ
കണ്ടിരിയ്ക്കുന്നു ഞാൻ.
ഏകാകിനിയ,ല്ലെന്റെ
രാവിന്നു ചാരുതയേറ്റുവാൻ
കൂട്ടായ് വരുമല്ലോയിന്നു
വർണ്ണക്കിനാവുകൾ!

— % &

-

മഴനൂലുകൾ...
പെയ്തു തോർന്നില്ലിനിയും.,
ഈറൻമിഴികൾ!— % &

-

വിജനമാം പാതയിൽ
നേർത്തൊരു ഗദ്ഗദം.
ഇരുൾപ്പുതപ്പിനുള്ളിൽ
യാചക രോദനം.
അകലെ നിന്നൊരു
ചെറുകാറ്റിന്റെ മർമ്മരം.
നടന്നേറെ വലഞ്ഞെത്തും
നേരത്തുണ്ട്..
വഴിവിളക്കിന്റെ ചിരി-
ക്കൂട്ടുമായിതാ ,
പഥികനെക്കാത്തൊരു
ചാരുബെഞ്ചും!
— % &

-

മൗനത്തിലാണ്ടുപോയ് അക്ഷരക്കൂട്ടങ്ങൾ
കയ്യിലെൻ തൂലിക നിശ്ചലമായ്!
— % &

-

ഇന്നലെകളിലേക്ക് ഊളിയിടുമ്പോൾ
ചിലതൊക്കെ എത്ര ബാലിശമായ
ചിന്തകളായിരുന്നെന്നും, ഇന്നവയൊക്കെ എത്ര അപ്രസക്തമാണെന്നും തിരിച്ചറിയുന്നു. ഓരോകാലഘട്ടത്തിലും
മാറിമറിയുന്ന ചിന്താഗതികൾ, അനുഭവങ്ങൾ ഇവയൊക്കെ ജീവിതത്തെ പക്വതയോടെ സമീപിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിയ്ക്കുന്നു — % &

-

വിളക്കിച്ചേർക്കാനാവാത്ത
വിധം അറ്റു പോയ കണ്ണികൾ..
വികാരങ്ങളുടെ കുത്തൊഴുക്കിൽ
വീർപ്പുമുട്ടിപ്പിടയാതെയിനി
വിവേകത്തോടെ തീരുമാനിച്ച്
വിദ്വേഷമില്ലാതെ ഒരു തിരിച്ചുപോക്ക്!— % &

-

വിശിഷ്ട ഭോജനം — % &

-

അമ്മയുടെ സ്നേഹവും,
കരുതലും, സഹനവും
കൊണ്ട് മക്കൾ വളർന്നു
വലിയവരാകുമ്പോഴും,
ഇതൊക്കെ തിരികെ
അമ്മയ്ക്ക് നൽകാൻ കടപ്പെട്ടവരാണെന്ന് മറന്നു പോകരുത്.അത്രത്തോളം നൽകാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും
ആ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ നാം കാരണമാകരുത്!— % &

-

കിനാവലയിൽ...
മുങ്ങി നിവരാമിനി.,
ഈ വർണ്ണലോകം !
— % &

-