----

-

എന്നെ മറക്കുവാനായ്
ഞാൻ നൽകിയ
പ്രണയലേഖനത്തിലെ അവസാന വരികൾ
വായിക്കുക
നീ...
ഞാനവിടെ മരിച്ചു കിടപ്പുണ്ട്.

-

മഴയായി പെയ്തു
ഒടുങ്ങിയതെല്ലാം
ഓർമകളായിരുന്നു ..
വെയിലായ്
കത്തിയെരിഞ്ഞതെല്ലാം
മോഹങ്ങളും...
ശിശിരമെത്തി
ശേഷിച്ചതെല്ലാം
മായ്ച്ചും കളഞ്ഞു ..
ഇനി വസന്തമാണ്
പ്രതീക്ഷകൾ നാമ്പിടുന്ന വസന്തം ......

-

എൻ മിഴികൾ
കാത്തതും,
നിൻ മൊഴികൾ
കൊതിച്ചതും,
നാമെന്ന
പ്രണയത്തെയാണ്...

-

കാത്തിരിപ്പ് സുഖമുള്ള വേദനയാണത്രെ.
ഓർമ്മകൾ ഇങ്ങെനെ കണ്ണിൽ കൊണ്ട്,
ചിതറിത്തെറിച്ചു നിലത്തു വീഴുമ്പോൾ
വേദന സുഖമുള്ളതായി തോന്നിയില്ല.
സ്വപ്നങ്ങൾ ഉള്ളിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്ന് മുന്നിൽനിന്നു ഇടയ്ക്കിടെ ഓരോന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ, മനസ്സിന്റെ വേദന അത്ര സുഖമുള്ളതായി തോന്നിയില്ല.
രാത്രികളിൽ ഉറക്കത്തെ ആട്ടിയോടിക്കുന്ന
ആഗ്രഹങ്ങളെ പിണക്കുവാൻ കഴിയാത്തതും അത്ര സുഖമുള്ള കാര്യമല്ല.
എന്നിരിക്കിലും നിനക്ക് വേണ്ടിയാന്നെന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ്, അത് സുഖമുള്ളതാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുവാൻ ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്.

-

എന്നെ മറക്കൻ ശ്രമിക്കുന്ന
ഓർമപ്പെടുത്തലായി ഞാൻ
നിന്നിൽ ചുരുങ്ങുമ്പോൾ
നിന്റെ ഓർമകളിൽ ഞാൻ
എന്നെ തന്നെ മറന്നുപോകാറുണ്ട്
കാലങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ കാവലിരിക്കുന്ന നിന്റെ ഓർമകളിൽ

-

എന്നിട്ടും
രണ്ടാളും
പറയാതെ
പോയതും
അത് തന്നെയാണ്

-

എന്റെ കൂടെ വേണമെന്ന്
തോന്നുമ്പോഴൊന്നും
നീയെന്റെ അടുത്തില്ല.
തിരക്കൊഴിഞ്ഞ നേരങ്ങളിൽ
നിനക്ക് തോന്നുമ്പോൾ മാത്രമാണ്
എന്നും നീ എന്നെ തേടി വരാറ്.

-

അന്ന് നിന്നെ ഞാൻ ആദ്യമായി കണ്ടപ്പോൾ നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ട തിളക്കമാണ് ഇന്നും എനിക്ക് നിനക്കായ് മാത്രം ജീവിക്കാൻ കരുത്ത് നൽകുന്നത് !

-

ആ മറവിയിലും എവിടെയോ ഉണ്ട് നിന്റെ ഓർമകൾ

-