പ്രിയപ്പെട്ട മനുഷ്യരുടെ
പരിഗണനകളാൽ
എൻ ആത്മാവ്
സമ്പന്നമാക്കിയിരുന്നില്ലേൽ
ഞാനെത്രമാത്രം
ഫക്കീറായിപ്പോയേനെ...

-

സ്വയമൊരു ഒറ്റമുറിയായ്
തീർന്നവരിലേക്ക്
ഒരു മെഴുതിരിവെട്ടമായി
കടന്നു വരുന്ന മനുഷ്യരുണ്ട്.

ആ വെളിച്ചത്തിലൂടെ മാത്രം
കണ്ടു ശീലിച്ച രാപകലുകൾ.

ഒടുവിലൊരു മടക്കയാത്രയിൽ
ബാക്കിയാവുന്നത്
ഭീകരമാമൊരു ഇരുട്ടിന്റെ
കറപറ്റിപ്പിടിച്ച ആത്മാവ്
മാത്രമായിരിക്കും.

-

ഈ മഴക്കും നിന്റെ ശബ്ദമാണ്.
നിന്റെ തണുപ്പാണ്,
ഇതുവരെയും പെയ്തതും
ഇനി പെയ്യാനിരിക്കുന്നതുമായ
പെരുമഴകാലങ്ങൾക്ക് നിന്റെ
ഓർമകളുടെ നനവായിരിക്കും.

-

പതിവുകളിൽ നിന്ന് നിങ്ങളുടെ 
അസാമിപ്യമറിയുമ്പോൾ 
ഓടിക്കയറി വരാൻ പാകത്തിന്,
അന്യോഷണങ്ങളാൽ 
കൂട്ടിരിക്കുന്ന മനുഷ്യരെ 
നേടിയിട്ടുണ്ടോ...???

ആയുസ്സിന്റെ ഋതുക്കളോട് 
കൊതി തോന്നുന്ന
കവിതകളെഴുതാൻ 
അവർ നിങ്ങൾക്ക്
വെള്ളക്കടലാസുകൾ 
സമ്മാനിക്കും...
എഴുതിത്തീരാത്ത
ആകാശം പോലൊരു 
വെള്ളക്കടലാസ്....

-

നന്ദി.....,
എനിക്ക് ആഘോഷമാക്കാൻ
ഒരാകാശം വരച്ചു തന്നതിന്.
പ്രതീക്ഷയുടെ വെളിച്ചം തന്നതിന്.
മഴ മേഘങ്ങളുടെ തണുപ്പുപോലെ
കരുതൽ തന്നതിന്.
ഏറ്റവും മനോഹരമായ
സുവിശേഷങ്ങൾ സമ്മാനിച്ചതിന്...

-

രണ്ടക്ഷരങ്ങൾക്കിടയിലെ
അനന്തതയിലേക്ക്
ഇറങ്ങി ചെല്ലുവോളം
നിങ്ങൾ അക്ഷരങ്ങളെ
ചേർത്തു പിടിച്ചു നോക്കൂ....

ആ അക്ഷരക്കൂട്ടങ്ങളെ രണ്ട്
പുറംചട്ടകൾക്കുള്ളിലടുക്കിയ
ലോകങ്ങളേയും...

-

നിന്നോളം ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്ന
ലഹരി ഇന്നേവരെയാരും
കണ്ടുപിടിച്ചു കാണില്ല...

-

ഭരണഘടനയുടെ
അനുഷാസനങ്ങൾക്ക്
മേൽ അന്ധതയുടെ
ദംഷ്ട്രകളൊരിക്കലും
അമരാതിരിക്കട്ടെ...

സ്വാതന്ത്ര്യവും സ്വാരാജും
അർത്ഥശൂന്യമാവാതിരിക്കട്ടെ..
മനുഷ്യൻ മനുഷ്യനായിരിക്കട്ടെ..

-

മണ്ണേ.....
മാലോകർക്ക് മുഴുവനും
അനന്തമായി നീ
നിന്നെ പകർന്നിട്ടും,
എൻ ലോകമെങ്ങനെ
ആ ഒരാൾ മാത്രമായ്.

ശ്വാസമേ.....
ഓരോ അണുവിലും
നീ നിറഞ്ഞു നിന്നിട്ടും,
ചില നിമിഷങ്ങളിലെന്തേ
അപ്പാടെ ഉള്ളിലങ്ങ്
ചത്തു മലച്ചു പൊങ്ങുന്നു.

ചിന്തകളെ.....
പാനവും പശിയുമില്ലാതെ,
മൗനത്തിൻ വിഷം
കുടിച്ചിനിയുമെന്തേ
ആ ഒരൊറ്റ പേരിന്നു മാത്ര
ഓർമകളുടെ നനവൂട്ടിടുന്നു.

-

പെണ്ണേ ......
കാട്ടു പെണ്ണേ ......
ബഹുമാനമായിരുന്നു നിന്നോട്
ഒരു പിടി സൂര്യോദയങ്ങളുടത്രയും
അത്ര തന്നെ അസ്തമയങ്ങളുടത്രയും ...
പിന്നീടെപ്പോഴോ പ്രണയമായിത്തുടങ്ങി ...
നീ സഞ്ജീവിനെ പ്രണയിക്കുന്നത്രയും ...
തുടക്കവും ഒടുക്കവുമില്ലാത്ത കവിതേ .....
നീ മഴയായ് പെയ്യൂ ....
കാട്ടുചോലയുടെ
സംഗീതമിനിയും പിറക്കട്ടെ ..

-