దూరాలనుండి కలుసుకొని,
గాలిదూరనంత దగ్గరయ్యాయ్.
ప్రశ్నల్లేక ప్రేమించుకున్నాయ్.
కలహించుకున్నా, కలిసే కలలు కన్నాయ్.
ఒకే తల్లి కవలల్లా కౌగిలించుకు జీవించాయ్.
కానీ,
వలసయాత్ర కదా జీవితం.
కాలేజీ డాబామీంచి గువ్వలు
వీడుకోలని ఎగిరిపోయాయి.
కలిసిన మనసొక్కటే,
కదిలే కథలే వేరు...
-
నా రాతలని నన్నూ ఎంతగానో అభిమానించిన ఈ వేదికలో నాకు పరిచయమైన నా స్నేహితులందరికి ధన్యవాదాలు..
నన్ను ఎంతగానో ప్రోత్సహించిన అందరికి మనస్ఫూర్తిగా కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటున్నాను..
ఇక విరామం కోరుకుంటూ నా ఆఖరిమాటగా ఈ కోట్ ని పోస్ట్ చెయ్యదలుచుకున్నాను
దీని తర్వాత కూడా నా కలం ఆగకూడదని ఆ దేవుడ్ని ప్రాధేయపడతాను..
కానీ కొన్ని కారణాల వల్ల ఇంక ఈ వేదికలో రాయకూడదని నిర్ణయించుకున్నాను..
మన తెలుగువారంతా ఇంకా బాగా రాయాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటూ ఇంక సెలవు🙏-
మళ్ళీ కలుద్దాం మరికొన్ని రోజుల
తరువాత అంతవరకు
మిత్రులందరికీ సెలవు😊-
స్నేహంగ చేయందించావ్
నిను చేరేంతలో
ముసురులా నను కమ్మింది లోకం
బాధగా వెనుదిరిగిపోయావు నువ్వు
ఒంటరిగా మిగిలిపోయాను నేను-
చినుకై మొదలై ఆగినా,సాగినా, ఎన్ని మలుపులు తిరిగిన ఏదో తీరం చేరద సంద్రం
ప్రయత్నం తో మొదటి అడుగేసిన నువ్వు కష్టాలొచ్చి అలసిన,వీడ్కోలు పలుకక
విరామమని మళ్ళీ మొదలెట్టి ఆశయాన్ని చేరుకో-
ఎద మీద నుంచి నువు లేచి వెళ్ళగానే
శరీరం తేలికైంది..మనసు భారమైంది!
గది దాటి నువు అడుగేయగానే
ఒంటరితనం తోడైంది..మనసు శూన్యమైంది!
చేయి విడిచి నువు వీడ్కోలు చెప్పగానే
చెలిమి చేదయింది..మనసు మూగబోయింది!
వెళ్లిపోబోతూ నను దిగాలుగా చూడగానే
నా మనసు అక్కడే ఆగి'పోయింది'.......
మనిషిని మాత్రమే మరి వెనక్కి వెళ్ళింది!!
-
మన ప్రతి వీడ్కోలులో
చెక్కిలి వెచ్చని కన్నీటిని
హత్తుకొంటుంది ఎందుకో
హృదయాలు చేతులను పెనవేసి
కదలనంటాయి ఏలనో
క్షణాల గొంతు మూగపోతుంది
పెదవి వణికి వీణవుతుంది
నీ ఊపిరి వెన్ను నిమిరుతుంది
అడుగు భారమయి కదలనంటుంది
ప్రతి సారీ ఇంతేనా ఇదేం ప్రేమంటూ
ఈ ప్రపంచం విస్తుపోతుంది
సుమనప్రణవ్
-
జీవితాన్ని జీవించడమంటే
అహాలకు వీడ్కోలు
అపార్థాలకు వీడ్కోలు
స్వార్థానికి వీడ్కోలు
అనవసరమైన బేషజాలకు వీడ్కోలు
కపటాలకు వీడ్కోలు
అనురాగరాహిత్యానికి వీడ్కోలు
నిర్దయకు వీడ్కోలు
నయవంచనకు వీడ్కోలు
సుమనప్రణవ్
-
ప్రయత్నంలో చిన్న విరమాన్నే వీడ్కోలు అనుకుంటే ఎలా
బ్రతుకుపోరాటం మరో కొత్త చరిత్ర విడుదలకు వేచిచూస్తుందేమోగా-