అలలు లేని సాగరాన్ని చూడాలని కాంక్షించా.. మధురమైన వసంతాలు నావంటూ నే తలిచా..
కానీ అగాధాలు తప్పవనీ ఆటుపోట్లు ఆగవనీ అలలే ఆ సంద్రపు అందమనీ
కలలే జీవితాన సాధనాలని ఆ శిశిరం వెనువెంటనే వసంతం వికసించునని ఏ బాధను మది పొందిన క్షణికాలమే అవి అన్నీ సంతోషపు రాకలనే కనుగొన్నా కనుగొన్నా ఆ విజయపు నగారాని వాయిస్తూ వాయిస్తూ
పసిపిల్లల పలుకులు విని మురిసెనులే ప్రాణమిపుడు ఘనీభవించెను మది ఎపుడో చలిస్తున్నది ఇపుడిపుడే తపన పడే హృదికి నేడు దొరికెనులే హాయి ఎంతో ఆహ్లాదం అందినది మనోల్లాస పథములోన పదము పదము కదిలినది ప్రశాంతాల నీడ వైపు