നഷ്ടപ്രണയത്തെയും ജീവിതത്തെയും കുറിച്ച് ഇത്രയും തീഷ്ണമായി എഴുതിയ. മറ്റൊരു കവിയില്ല....
അയ്യപ്പൻ 🖤🖤🖤🖤-
പകുത്തു നൽകാം
ഞാനെന്റെ കരൾ,
പുനരുൽപത്തിയാൽ
നിന്നുള്ളം എൻ
കരളായിടട്ടെ-
ഇറങ്ങിവരാൻ പറയില്ല ഞാൻ
ഇരിക്കാനിടമില്ലാത്ത എന്റെ-
ദുരിതമോർത്ത്, ഓർമ്മിക്കണം
നീ മരണം വരെ, ഒന്നുമില്ലാത്തവൻ
നിന്നോടിഷ്ട്ടം തുറന്നുപറഞ്ഞതോർത്ത്.!
-അയ്യപ്പൻ-
അയാളുടെ കവിതകൾക്ക്
പേമാരിയുടെ
സ്വഭാവമാണ്
നനഞ്ഞു
പൊക്കാതിരിക്കാൻ
എത്രയാവർത്തി
ശ്രമിച്ചാലും
അത് ഒരിക്കലെക്കിലും
പൂർണമായി നനച്ചും
കളയും
(എ . അയ്യപ്പൻ)-
ഉപ്പിൽ വിഷം
ചേർക്കാത്തവർക്കും
ഉണങ്ങാത മുറിവിന്
വീശിതന്നവർക്കും
നന്ദി
(എ . അയ്യപ്പൻ)-
നിന്നോളം മോഹം എന്നിൽ മോഹഭംഗമായതില്ല
നിന്നോളം ദാഹം എന്നിൽ ജലധാരയായതുമില്ല..-
മറവിയുടെ
ആഴിയിൽ
നിഴലായ്
ഞാൻ മറയവെ
മണ്ണിലെൻ
കാൽപ്പാടിൽ
മഴവീണ് മൂടവെ
കനൽക്കൈകൾ
എന്നെ മാടിവിളിക്കുന്നു
ഉണ്ടത്രേ മറ്റൊരു
ലോകം എനിക്കായ്
മറക്കാത്ത മായാത്ത
മായിക ലോകം ...-
അവസാനമായി
എന്റെ കല്ലറയിൽ
നീ റോസാപ്പൂ
അർപ്പിക്കണം ...
ആ റോസാപ്പൂവിലെ
ജലകണം വീണെന്റെ
കല്ലറ നനയട്ടെ ...
സങ്കടക്കനൽ വീണ്
പൊള്ളിയ എന്റെ
നെഞ്ചകം തണുക്കട്ടെ ...-