ചേർത്തു നിർത്തേണ്ട സമയത്ത്
പ്രിയപ്പെട്ടവർക്ക് താങ്ങായ് മാറിയില്ലേൽ,
നമ്മളൊന്നു തകരുമ്പോൾ ചായാനൊരു തോളില്ലാതെ,പോവുന്നതിൽകൂടി
ദുഃഖിക്കേണ്ടിവന്നേക്കാം-
"ഒറ്റപ്പെട്ടു നിന്ന ആ ചുവന്ന പനിനീർചെടിയെ ഒറ്റപ്പെടലിൻ ആഴങ്ങൾ അറിഞ്ഞവൾ ചേർത്ത് പിടിച്ചപ്പോഴും ആ പനിനീർ ചെടി മുള്ളുകളാൽ അവളെ മുറിവേൽപ്പിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നൂ...ഓരോ തവണയും ആഴത്തിൽ മുള്ളുകളാൽ മുറിവേൽക്കുമ്പോഴും അവൾ ആ ചെടിയെ തന്നെയാണ് കൂടുതൽ മുറുക്കി ചേർത്തുപിടിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നത്......ഇന്നും ആ ചെടി അറിയുന്നില്ല...ആ ഓരോ കൂർത്തമുള്ളുകളും അവൾക്ക് നൽകിയ വേദനയേക്കേൾ അവൾ വേദനിച്ചിരുന്നത് ആ ചെടിയുടെ ഒറ്റപ്പെടലിനെ ഓർത്തായിരുന്നൂ....!!!!
-
ആരുമില്ലാത്ത ഒരാൾക്ക്....ആരാലും മനസ്സിലാക്കപ്പെടാത്ത ഒരാൾക്ക്..ഒരു കൂട്ടായി മാറിയപ്പോൾ.....അയാളുടെ ദു:ഖത്തിലും സന്തോഷത്തിലും പങ്കുചേർന്നപ്പോൾ അവിടെ ഞാൻ അയാളുടെ കൂടപ്പിറപ്പായി മാറുകയായിരുന്നൂ..............
പറയാതെ അറിയാതെ അയാൾക്കൊപ്പം മറ്റൊരാൾ കൂടി എത്തിയപ്പോൾ സർവ്വതും ഇല്ലാതായി. ഒറ്റയ്ക്കാകാതിരിക്കാൻ അയാൾക്കൊപ്പം ഒരു കൂട്ടായി മാറിയ ഞാൻ തീർത്തും ഒറ്റപ്പെടുകയായിരുന്നൂ..........അയാൾക്ക് വേണ്ടി
പലരുടെയും മുഖംകറുപ്പിക്കൽ ഏറ്റു വാങ്ങേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്.....പ്രിയപ്പെട്ടവരെ വെറുപ്പിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്...........
അല്ലെങ്കിലും എത്രകിട്ടിയാലും പഠിക്കാതെ അതൊക്കെ മറന്ന് വീണ്ടും വേദനിപ്പിച്ചവർക്ക് ഒരാവശ്യം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ എല്ലാം മറന്ന് അവർക്കൊപ്പം നിൽക്കുന്ന എന്റെ സ്വഭാവം എത്രയും പെട്ടെന്ന് മാറ്റണം എന്ന ചിന്തയിലേയ്ക്ക് എന്നെ പലരും തള്ളി വിടുമ്പോഴും ഇപ്പൊഴും ആ കൂടപ്പിറപ്പിനോട് എന്റെ ഉള്ളിൽ സ്നേഹം മാത്രം.-
തിരികെ നടക്കാൻ കഴിയില്ല.
മുന്നോട്ടു വയ്ക്കുന്ന കാലുകൾ ഇടറുന്നു.
മനസ്സ് വല്ലാതെ പിടയുന്നു.
വിരലാൽ തുടയ്ക്കാൻ കഴിയാത്ത
വിധം മിഴി നിറയുന്നു...
കൈപിടിച്ചുയർത്താൻ, ഒന്നാശ്വസിപ്പിക്കാൻ,
നെഞ്ചോടു ചേർക്കാൻ ഒന്നേറ്റു പറയാൻ,
ഒന്നു തലോടാൻ....
ഇന്നെന്റെ അരികിൽ ആരുമില്ലയെന്നതാണ് യാഥാർത്ഥ്യം...
എല്ലാം മറന്ന് ഒന്നുറങ്ങണം എന്നന്നേക്കുമായ്...
തോറ്റു പോയവരുടെ സ്ഥാനം
തൊടിയിലെ തെക്കുഭാഗം...
ഒടുവിൽ ഒരു പിടി ചാരം...-
എന്നിലേക്ക് മാത്രമായി,
ചുരുങ്ങുന്ന സന്ദർഭങ്ങളെയാണ്
ഞാനേറെ ഭയക്കുന്നത് !!
//Caption//
Shameema Moideen-
കാരണങ്ങലില്ലാതെ
അസ്വസ്ഥതകളാൽ
നീറുന്നൊരു.....
മനസ്സുണ്ടവൾക്ക്.
ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിലും
നിശബ്ദതയെ പുൽകി
സ്വയം ഏകാന്തതയിലേക്ക്
വഴുതി വീഴുന്നൊരു മനസ്സ്.
വിസ്മൃതിയിൽ പൊതിഞ്ഞ
നോവിന്റെ കനലുകളെ
പുറത്തെടുത്തു സ്വയം
പൊള്ളിക്കുന്നവൾ....
അപ്പോഴായിരിക്കും അവൾ
പ്രതീക്ഷകൾ കൈവിടുന്നത്..
മോഹങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കുന്നത്..
ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിക്കപ്പെടാൻ
വല്ലാതെ കൊതിക്കുന്നത്..
ചിതറിപ്പോകുന്ന മനസ്സിനെ
അക്ഷരമുത്തുകളാൽ
വരികളിൽ കോർക്കുന്നവൾ..
സ്വയമൊരു മെഴുകുതിരിയായ്
മനസ്സിന്റെ അസ്വസ്ഥതകളെ
ജ്വലിപ്പിച്ച് മനോഹരമായ
പുഞ്ചിരിയെടുത്തണിഞ്ഞു
ചുറ്റുമുള്ളവരിൽ പ്രകാശം
നിറയ്ക്കുന്നവൾ,,,, !-
വിട്ടുപോയവർ
ഒരിക്കൽ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയത് ഓർത്ത് ദുഃഖിക്കുന്ന
കാലം വന്നുചേരും!!
നമ്മൾ കരഞ്ഞതിന് പുഞ്ചിരിയോടെ മറുപടി
നൽകാൻ കാത്തുവെച്ചിട്ടുണ്ട്
ഒരു ദിനം😊-
ഓരോ ഒറ്റപ്പെടലിനു പിന്നിലും
മനോഹരമായ കഥകളുണ്ടായിരുന്നു...
അന്നൊരിക്കൽ മനോഹരമായ ആ
കഥകളിൽ ജീവിച്ചപ്പോൾ
പിന്നെയൊരിക്കൽ ആ കഥകളെ
ഓർത്തു കണ്ണീർ വാർക്കാനെ
നേരമുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...
ഒറ്റപ്പെടലിനു പിന്നിലുള്ള ആ കഥകൾ
ഇന്നും മനസ്സിൽ നിന്ന് മായാത്തതു
കൊണ്ടാണ് ഇന്നും ഒറ്റപ്പെടൽ ഞാൻ
ആഗ്രഹിക്കുന്നത്....-
ഒറ്റയ്ക്കൊരമ്പിളിയോടൊന്ന് ചൊല്ലുവാൻ
ഒരുവാക്ക് എൻ നിനവിൽ ഉദിച്ചുയരുന്നു...
"ഒറ്റയ്ക്കല്ല നീയൊരിക്കലും പൊന്നേ,
നിന്നുടെ പിന്നിലായി സൂര്യനുണ്ട്, താരകനിരകളുണ്ട്...
ഒറ്റയ്ക്കാണെന്നുള്ളനിൻ ചിന്തയല്ലോ
നിൻ സോധരരെ മറയ്ക്കുന്ന കാർമേഘമായ് മാറുന്നത്..."-
ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ മിച്ചനെല്ലിക്ക പച്ചയായി രുചിച്ചിട്ടുള്ളവർ..
സ്വന്തം ഇഷ്ടങ്ങൾക്കും തീരുമാനങ്ങൾക്കും മാത്രം ജീവിക്കുന്നവർ..
മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കയറിച്ചെന്ന് സ്വയം മറന്നുപോകുന്നവർ.
-