काही जखमा अजूनही ताज्या
मनात खोलवर दडून बसलेल्या
कधीतरी नकळतपणे डोकं वर काढणार_या
पुन्हा पुन्हा मनाला घायाळ करणार_या
पुन्हा एक नवीन घाव देणार_या
आणि रक्तासारख्या भळभळून वाहणार_या
मग होते पुन्हा एक वेगळे चक्र सुरु
पुन्हा त्याच ठिकाणी येऊन ठेचकाळणे
पुन्हा त्यावर मलम लावणे
पुन्हा प्रतीक्षा त्यावर खपली धरण्याची
पुन्हा मग आपणच आपल्या मनाची भाबडी समजूत घालायची
पण एक सांगा मला
असे समजूत घालून
त्या जखमांचे व्रण मिटू शकतात का?-
।।श्री।।
थोडंसं मनात राहिलेलं मी शब्दांमध्ये भिजवून घेते
भावनांची मग ऊब देऊनी कल्पनेचे ढग भरून घेते
कागदावरच्या जमिनीवर मग पेनामधूनी सांडून देते
मनातल्या त्या गोड कळ्यांची कविता होऊन बरसून येते!
कृष्णार्पण❤️
-
थोडसं मनात राहिलेलं......
समुद्राच्या तळात शिंपल्यात विसावलेलं
प्रेमाच्या सागरात बुडालेलं
आठवण फक्त तुझी पापण्यात विसावलेली
थोडसं मनात राहिलेलं....
आभाळात विस्तारलेलं
सुखाच्या वेलीवर फ़ुललेलं
साथ आहे तुझी जीवनी बांधलेली
थोडसं मनात राहिलेलं...
क्षणात गहिवरून निघणारं
यशशिखरावरं पोहचवणारं
प्रेरणा आहे तुझी यशस्वी करणारी
-
मनाच्या खोलवर आत
एक काटा रुतून बसलाय आठवणींचा..
जो कधी निघणार नाही मनातून
इतका घट्टपणा आहे त्याचा...
त्या काट्यांनी जखमा केल्यात
अनेक मनात खोलवर..
तीव्रता त्याची दिसणार नाही
कुणास कधी चेहऱ्यावर वरवर...
त्याची सल इतकी
खोलवर काळजात दडली
की इतकी प्रीत कधीच
कुणावर नव्हती जडली...
जखमा त्यानं दिलेल्या
आयुष्यभर मिरवल्या पण
क्षण क्षण मरतानाही
आठवणी मात्र जगवल्या....
सारिका आवटे
-
मनात दाटले असे काहूर भावनांचे
जसे विभ्रम गगनी बदलत्या नभांचे...!
भास आभास सारे खेळ हे स्वतःचे
रंगात येथे सृष्टीच्या प्रतिबिंब मनाचे...!
सूर,लय,तालातले गेय गीत वाऱ्याचे
स्पंदनात झंकारती तरंग सुप्त मनाचे...!
जन्म, वृद्धी,मोक्ष प्राक्तन वृक्ष दलाचे
कुजनी खगाच्या विरक्त भाव सुखाचे...!
सोडावया कुणा वाटे पाश ऐहिकाचे
वेध शिवास आता भान एकरुपतेचे...!
http://marathikavita.co.in/gambhir-kavita/t31733/new/ #new-
ऐक गडयांनो एक गुपित सांगतेय रे.....
काय माझ्या मनात दळलंय रे
कुणी माझ्या मनात लपलंय रे.....
मनाने साजरा डोळ्याने लाजरा रे.....
मनात शिरलाय एक चंचल चेहरा रे
कुणी माझ्या मनात लपलंय रे
देखणा गोजिरा गोंडस हंसावानी रे.....
मोहूनी टाकिते त्याची गोडगोड वाणी रे
कुणी माझ्या मनात लपलंय रे.....
क्षणात बोलतो क्षणात रुसवितो रे.....
खोड्या करुनी खुदकनी हसवितो रे
मुखाने हसरा रूपाने साजरा रे.....
कुणी माझ्या मनात लपलंय रे.....-
अजूनही आहेत न संपणाऱ्या आठवणींचे ठसे...
अजूनही आहेत न उगमणाऱ्या शब्दांची कोडी...
अजूनही आहेत जुन्या जखमांच्या खपल्या...
मनात खोलवर अजूनही आहेत कधीच
रित्या न होणाऱ्या असंख्य वेदना...
ज्या कदाचित सरणाऱ्या काळाप्रमाणे
कमी कमी होत जातीलही...
पण त्यांचा खोलपणा मनात खोलवरच असेन...
-