નિશાળે શીખવાં મુક્યો એ વિચાર જે મનને ભ્રમિત કર્યા કરતો હતો..
નિશાળે પગ માંડતા જ રડતાં રડતાં એ વાટ જોવે છે હાસ્ય ની...-
મારા શૈશવ ની BMW ગણાતી
સાયકલ મારી સરરર જાય
ઘરે થી નિશાળ ને પછી નદીએ પાળ
સાયકલ મારી સરરર જાય
હોશીલું પેડલ ને ભાઈબંધ ની સવારી
સાયકલ મારી સરરર જાય
ભીંજાતી ગલી ની હરેક સુવાસ માં
સાયકલ મારી સરરર જાય
રંક ના રાજ માં અમીરી આપતી
સાયકલ મારી સરરર જાય-
નિશાળ ના પહેલા દિવસ નો રુદન
નિશાળ ના છેલ્લા દિવસે ફરી છલકાઈ છે
યાદ આવે છે એ મિત્રો
યાદ આવે છે એ દિવસો
યાદ આવે છે એ માસ્ટર ની છળી
યાદ આવે છે એ લેસન
યાદ આવે છે એ પહેલા પ્રેમ ને ભ્રમ..
એ પેહલા દિવસ નું રુદન ફરી છેલ્લા દિવસે છલકાઈ છે.
-
જીવન નું કંઈક ખોવાયું>
Writing___Bhavesh
_______________________
બાળપણ નો એ વાડો ખોવાયો
જ્યાં રમતા ગિલી દંડો ખોવાયો.
રસ્તા પર ની એ વાટ ખોવાની
જ્યાં ખાતા એ બોરડી ખોવાની.
વાટ પર નું એ ટાયર ખોવાનું
જ્યાં ફેરવતા આખો દિવસ.
નિશાળ ની એ રિશેષ ખોવાની
જ્યાં ફરતા આખું ગામ.
નાનપણ ના એ ભાઈબંદ ખોવાયા
જ્યાં રમતા આખો દી.
કંઈક તો ખોવાયું છે મારા બાળપણ નું
જ્યાં મારી ખુશીઓ હતી.
-