ગામડું ધીમે ધીમે, શહેર થવા લાગ્યું
ગામડીઓ માણસ ,શહેરી થવા લાગ્યો.
લાગણીઓ થી ઓળખાતો ગામડીઓ
માણસ ધીમે ધીમે સ્વાર્થી થવા લાગ્યો.
શિયાળી ની ઠંડીમાં ગામડાનું તાપણું ખોવાઈ ગયુ
એ શહેરી ના ધંધા ની ચાલ માં.
ગામડિયા નું હૈયું છલકાઈ જાય જો આ મહેમાન રઇ જાય
એ શહેર માં ક્યાં થી ફાવે.
સંગ ભેરુ ની સીમ ,સેઢાએ,
બોરડી બોર ખાતા.
ભવાઈ, નાટક, ના ખેલ જોવા જતા.
આ સિનેમા ની સોબતે ભેરુ
પોપકોર્ન ક્યાં થી ભાવે.
' ગામડું મારુ હૈયે ગુજતું મારા'
' આ શહેર ક્યાં થી ફાવે'-
એક એવી મુલાકાત,,,
સમયને ભૂલી મારે તારી સાથે
એ અધૂરી રઇ ગયેલી તમામ વાતો કરવી છે
હાં મારે તારી સાથે એક એવી મુલાકાત કરવી છે,
તારી સાથે ચા પીતા-પીતા મારે
એક રંગીન સવારે પસાર કરવી છે
હાં મારે તારી સાથે એક એવી મુલાકાત કરવી છે,
એ મુલાકાત દરમીયાન જ
મારે તને દિલ ની વાત કહેવી છે
હાં મારે તારી સાથે એક એવી મુલાકાત કરવી છે,
જે મુલાકાત નો ક્યારે અંત ના આવે
મારે તારી સાથે એક એવી વાત કરવી છે.-
નિઃશબ્દ હું પણ છું
મારા નિઃશબ્દ માં પણ તું નઇ સમજી શકે ,
સમજીસ ત્યારે નિઃશબ્દ બધું જ તને સમજાવી જશે-
તું વાત નઇ કરે, એ મને ખબર છે,
હું જોવું છું, તારી વાટ એ તને ખબર છે,
બન્ને ને એક બીજા ની ખબર છે,
છતાં બને એકબીજા થી બેખબર છે
-
આ વરસાદ ની કલામત તો દેખ
આ ખીલતા ફૂલો ની મહેક તો દેખ.
સપ્તરંગો ની સુંદતા તો દેખ.
-
ચાર દીવાલો વચ્ચે એકલું અનુભવાય છે
લોકો થી દુર એકાંત સાથે દોસ્તી ફરી થાય છે,
સવાલ ,જવાબ,બને મારા મન સાથે રમાય છે
બને ની રમત વચ્ચે આંખ છલકી જાય છે,
હસી, મજાક માં હોઠ જ ભાગીદાર છે
અંદર થી તો માત્ર દુઃખ નું રટણ થાય છે.
ફરી થી ક્યાંક એકલું અનુભવાય છે-
મળ્યા તમે એ વેળા કેમ ભુલાય.
જામ્યા લાગણી ના મેલા એ કેમ ભુલાય.
પ્રીત થોડી વધુ
તું મને ઝંખવા દે
દિલીપ જોષી (સાહેબ) ની કલમ થી
તું પ્રેમ કથા લખવા દે.
BaBa-
ક્યાંક ઝરમર.. ક્યાંક ધોધમાર,
ક્યાંક તરબોળ.. ક્યાંક કોરાટ.!!
જિંદગી પણ આમજ..!
-
જિંદગી તને જીવી લવુ કે માની લવુ
તારા દુઃખ માં સુખ શોધી લવુ કે રાહ જોવું.
નથી મળવાનું મને જે તેને પામવાની ઈચ્છા પડતી મુકુ
નથી મળ્યું એની યાદ સાથે જિંદગી તને માની લવુ.
વિરહ ની વેદના સાથે જીવુ કે
વિરહ ની યાદ સાથે જીવુ.
જે આપ્યું એનો બાબા આભાર માને
જે ખોયુ એ દુઃખ ની સ્મરણ કરે ?
-