पूर्वमुखी छान दिसे चिरेबंदी मोठा वाडा
रम्य छोटा वाहतसे समोर पठारी ओढा
मोठे पिंपळाचे झाड मुंजोबाही अग्नेयास
गोड पाणी खोल आड समोरच अगत्यास
अंगणात दोन गोठे गुरे दावणी पुष्कळ
लाल्या नाग्या बैलांसवे गाई म्हशीही बक्कळ
ओसरीची काय शोभा तसबीरींची हो ऐट
भारतीय बैठकीचा सुंदर दिसतो थाट
चौक मोठा मध्यभागी चार बाजू खोल्या चार
कोठीघर माजघर पाकघर देवघर
भांडी पितळ तांब्याचे रेखीव सुंदर खूप
धान्य सारेच घरचे दूध दही शुद्ध तूप
आजोबांची चालतसे देव पूजा मंत्रोच्चारी
सोवळ्यात आज्जीकरे स्वयंपाक चुलीवरी
प्रसन्नचित्त होतसे वाड्याचे वातावरण
घमघमाटी वासाने शिजे आमटी पूरण
मामा राबे शेतामध्ये शिदोरीला मामी जाई
सांजवेळी परतून बैलगाडी सवे येई-
:माझे आजोळ:
माझे आजोळ!!आठवताच...
आठवतो तो पार... पार म्हणजे
आजचे सि.सि टि व्ही.कॅमेरे. ..प्रेमळ डोळे तेव्हाचे
गावात जाताच विचारपुस करून गालावरून थरथरते
हात फिरवणारे... व खिशातुन खाऊ देणारे!!!
माझे आजोळ !!आठवताच....
आठवतो तो वाडा... ओसरी.. त्यावर रंगलेला गजग्याचा डाव... चंफुल... नी काय काय... खेळताना
तळलेल्या खारूडया.. मामीचा प्रेमाचा आग्रह... धापु- डयाचा.. नी खमंग भाजलेले पापड... आ हा हा.. मंतरलेल!!स्मृतीजाळ ... तरळतात आज ही डोळ्यात... का मोठे झालो आपण म्हणुन!!!
माझे आजोळ आठवताच!!!आठवती आम्रवडी, गुळ पापडी, नी भेंडवडी पण... शाळुची भाकरी क-हाळाची
चटणी वर तेलाची धार... कोवळ्या उन्हात बसुन केलेला नास्ता... व लगेच नदीवर आपटलेल धुण... खडकावर खेळलेली धम्माल... आठवांचे काहुर माजवते... कारण वाडा वाट पहातोय आजही पण...
तिथे खेळलेळ्या चिमण्यांना वेळच नाही .. आज
ऋणी आहे त्या आठवांची त्यांनी ओंजळीत माझ्या
आजोळाच्या स्मृती कोरल्या... त्या सख्या, ती नाती,
नात्यातील ओलावा कोरणारी आजोळातील प्रेम , संस्कार शिदोरी नी त्या आठवांना आठवल्यास पोटात
पडलेला आजचा खड्डा... सोबत नयनातील अश्रु...
-
अजूनही स्वप्नात येते..
पापणी ओलावते..
मोठे होण्याच्या अट्टाहासाची
किंमत अशी चुकवते आहे!!
-
माझं आजोळ
दत्त मंदिराच्या आवारात
सुंदर माझं आजोळ
टाळ चिपळ्यांच्या नाद
नि वर रविराजाचं उन कोवळ
आजी आजोबा समवेत
असे मी प्रभाती मंदिरी
घासभर प्रसादाने
शांत वाटे उदरी
सौ. वीणा जोशी🌱-