गावाकडच्या आठवणी आठविता मनी
एकच वाटत राहते.. कधी पोहोचेन कोकणातल्या घरी..
जसा सूर्य उगवताच पहाटे आकाशी
सडा सोन्याचा शिंपिती तिथल्या दारी
गावात असे तांबडी-लाल माती
नि हिरवी गार भातांची शेतं
शेणाने सारवलेलं अंगण आणि
कौलारू घरांनी साकारलेली छतं
संध्याकाळचा सूर्य जसा मावळे समुद्रकिनारी
शिवरातले पीक डोलू लागते वाऱ्यावरी
कष्टाळू शेतकरी निघतो जायला घरी
पक्ष्यांचे थवे जाती घरट्यापाशी
जगाचा पाठीवर कुठे ही गेलो तरी रमत नाही मन
मग विचार केला की आठवतात गावात घावललेले क्षण..
-
कन्या सासुराशी जाय, मागे परतून पहाय
आईचो पदर तोंडाशी, चेडू सोडून जाता कुशाशी
रडता बघ कशी बहीण नी भाव,
ताई जणू दुधातील साय
बाप असावांनी न्हाला, आज कृतकृत्य झाला-
आम्ही लहान होतो तेव्हा...
ढगांचा गडगडाट होतोय X
घुडूम म्हातारी इली ✓
-
|| पाडव्याचो उखाणो ||
वाड्यात वाडो शेणाचो
आणि
नैवेद्य दाखैलो वड्याचो.
🙏चला तर मग सगळे म्हणा होय महाराजा🙏-
माका गावाक जाईनसारख्या वाटता....!!
आज शहरात जरी रव्हतं असलावं,
तरी मन मात्र गावाकडेच असता
एप्रिल - मे इलो की पाय मात्र घराकडे वळता
घराच्या ओढीने माका गावाक जाईनसारख्या वाटता...!!
गावक रव्हणारी माय माझी,
रोज झीलाची आठवण काढता..
मुंबईक येणारो गावात त्याच्याकडे,
काय माय पिशवे भरून धाडता..
आवशीच्या या प्रेमापोटी गावाक जाईनसारख्या वाटता..!!
शेतात राबणारो बाप माझो,
आता वयाने थकलेलो गमता.
नातवंडाच्या प्रेमासाठी म्हणाण,
आंबे - काजू राखून ठेवता..
बापाशीक आधार म्हणाणं गावाक जाईनसारख्या वाटता..!!
तशी मुंबईक असता रोशनाई भरपुर,
पण आमच्या गावच्या जत्रेची मज्जा च भारी.
चतुर्थी - शिमग्याक गावाक जाऊची,
आमका ओढ च असता न्यारी
माणसातली आपुलकी आमच्या गावाकच दिसता,
त्या साठी म्हणानं माका गावाक जाईनसारख्या वाटता..!!-
माका मेल्या कोण सांभाळीत याच मोठा कोडा
वर देवान ठेवल्यान माका फाटक्या, तोंडान भिकारडा
किती पूजा, नवस केलंय, किती केलंय उपास जरी
माका देव भेटुक व्हयो, सांगिन अजून परीक्षा नाय बरी
मी आता सुधारतलय या, नक्की तुका सांगून ठेवतय
खऱ्या प्रेमासाठी बघ जीव, जसो बांगडो चुलीवर जळतोय
गाऱ्हाणा घालतंय देवा महाराजा, आता पुरे ह्या पुराण बरा
बाईल दी माका प्रेमळ, गोड हसणारा, निव्वळ सोना खरा-