എന്റെ കണ്ണുകളടയുന്നു....
ദേഹം തളരുന്നു....
എനിക്ക് കരയണം...
ഉറക്കെ...കഴിയുന്നില്ല
നാവ് തളരുന്നു...
തൊണ്ട വരളുന്നു...
അനശ്വര വസന്തങ്ങളെ...
എന്റെ വൃന്ദാവനം വിങ്ങുന്നു...!
ഇരുണ്ട ശിശിരങ്ങളെ കൊണ്ട് മൂടുന്നു...
മങ്ങുന്ന കാഴ്ച്ചയിലും
എന്റെ മാധവം തിളങ്ങുന്നു...
ഇനി ഏത് പിറവിയിൽ?
കൃഷ്ണ...!
ഇനി ഏത് പിറവിയിൽ...?

എന്റെ കണ്ണുകളടയുന്നു...
ശ്വാസം നിലയ്ക്കുന്നു...
ഒടുവിൽ ഒരു മുരളീരവം...
ഒടിഞ്ഞ് നുറുങ്ങി
ബാംസുരി...
ഒരു തേങ്ങൽ,
പാവം പാവം രാധ ഹൃദയം...!!

-

നീ പോയതിൽപ്പിന്നെ ഞാൻ

വഴിയോരത്ത് ആരെയും
കാത്തുനിന്നിട്ടില്ല
വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ ചുവന്ന
സൂര്യനെ നോക്കിയിട്ടില്ല
പുതിയ പുസ്തകത്തെ
തുറന്നിട്ടില്ല
മൺവഴിയുടെ നനവിലൂടെ
വെറുതെ നടന്നിട്ടില്ല
കാരണങ്ങളില്ലാതെ ഞാൻ
വേറെ ആരെയും ഓർത്തിട്ടില്ല
നീ പോയതിൽ പിന്നെ ഞാൻ
.......... ഉണ്ടായിട്ടില്ല !!

-

"ആർക്കും മനസ്സിലാക്കാൻ
കഴിയാത്ത ഭാഷയിൽ
എഴുതപ്പെട്ട രണ്ട് പേർ...."

-

അസ്തമയ സൂര്യൻ


എല്ലാ കഥകളും
ചിരികളും
കരച്ചിലുകളുകളും
ഗദ്ഗദങ്ങളും
മൗനങ്ങളും...
എഴുതിച്ചേർത്ത താളിന്റെ
അവസാനം...
ഒരു ചുവന്ന പൂർണ്ണവിരാമ ചിഹ്നം !!

-

ശതകോടി
നക്ഷത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ
ഞാൻ എന്നും തേടിയത്
നിന്നെ....
എനിക്ക് മാത്രം കാണാൻ
കഴിയുന്ന പ്രകാശത്താൽ
അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട....
കുഞ്ഞു നക്ഷത്രം 🌟🌟

-

ശംഖ്

തീരമണഞ്ഞിട്ടും
നെഞ്ചിലിപ്പോഴും നിന്റെ ഇരമ്പൽ....

-

വിഷാദം

വരിഞ്ഞുമുറുക്കിട്ടും
മുഴച്ചുനിക്കുന്ന
വിഷാദ ഗർഭം !!!

-

മരം :

വേരുകൾ
വേവുമ്പോഴും
പൂക്കളിലൂടെ
ഞാൻ ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു !!

-

ഒരാൾ...

''ഇന്ദ്രിയങ്ങളറിയാതെ
ഹൃദയത്തിൽ തൊടാൻ കഴിയുന്നൊരാൾ...

സ്നേഹപ്പാടുകൾ കോറിയൊരാൾ...''

-

വെളുക്കുവോളം നീണ്ട ചെലപ്പുകൾ...
മടിച്ചോണ്ട് ഉണർന്ന പ്രഭാതങ്ങൾ...
ഒരു പാത്രത്തിലും പുതപ്പിലും നിറഞ്ഞ
സ്നേഹം....
ആ വഴികൾ...
മഴ...
ഉച്ചവെയിലുകൾ...
ആ സലൂൺ...
ചായ...
വൈകുന്നേരങ്ങൾ...
ചിരികൾ, കരച്ചിലുകൾ...
പൊട്ടിത്തെറികൾ...
അങ്ങനെ എന്തെല്ലാം...
അസഹ്യങ്ങൾക്ക് നടുവിലും
ഞാൻ അവിടം ഇഷ്ട്ടപെട്ടിരുന്നു !!

-