देवघरासमोर आईला हात जोडलेलं पाहिलं की,
मी स्तब्ध होऊन जातो..
दोन्ही देवांच्या भेटीगाठीचा प्रसंग,
मी डोळ्यात साठवून घेतो..!

-

एवढं हक्काने विचारतेस
म्हणून तर ‘काही नाही’ म्हणत असतो..
कारण मला पक्कं माहीत आहे,
माझ्या नाहीतला 'हो' तुला कळत असतो...!

-

ओंकार. ओंकार अविनाश वाले.
माझा सगळ्यात जवळचा जिवाभावाचा बालमित्र आणि आज १५ ऑगस्ट ला ओंकार चा जन्मदिवस. कॅम्प एजुकेशन सोसायटीच्या प्रेरणा विद्यालयात शिकताना अगदी लहान वयातच आमची मैत्री झाली, आम्ही दोघे राहायला हि जवळच असल्याने आमच्या मैत्री च रूपांतर कधी घट्ट मैत्रीत झालं कळलंच नाही. शाळेत असताना दर १५ ऑगस्ट ला ओंकार ची एक वेगळीच शान असायची कारणही तसंच - वाढदिवस सुद्धा १५ ऑगस्ट ला, त्यामुळे ओंकार साठी दुग्धशर्करा योगच. ओंकार चे आईवडील (काका-काकू) दोघेही शिक्षक. घरात शिस्तबद्ध पण तितकंच मोकळंढकळ वातावरण. नंतर मनू च्या रूपाने एक गोड बहीण देखील आम्हाला मिळाली. लहान अश्या गोड, गोंडस मनू बरोबर खेळण्यात आम्हाला देखील भारी मज्जा यायची. पण पुढे काका-काकूंनी कायमस्वरूपी त्यांच्या मूळ गावी (मिरज) ला परत जायचं ठरवलं. मला आठवतंय ८ वि मध्ये असू आम्ही तेव्हा. आमच्या भेटीगाठी बंद झाल्या तरी मैत्रीचा ओलावा कायम टिकून होता. एकमेकांशी संपर्क असायचा. ओंकार ने पुढील शिक्षण गावीच पूर्ण केले आणि ओंकार नुसताच ओंकार न राहता आयुर्वेदाचार्य डॉ. ओंकार वाले झाला होता. डॉक्टर झाल्याच कळल्यावर तर आमचा उर अभिमानाने भरून आलेला.. ओंकार च पुण्याला येणं झाल्यावर आम्ही आवर्जून भेटायचो. वहिनी, कन्या तीर्था, काका-काकू सगळ्यांबद्दल गप्पा व्हायच्या. काकांच्या मॅरेथॉन बद्दल तर भरभरून बोलायचास. मनू सुद्धा आता मोठी झालीये आणि वैद्यकीय क्षेत्रात शिक्षण घेतीये हे सांगताना त्याच्या चेहऱ्यावरचा आनंद मी अनुभवलाय.
सगळं गुण्या गोविंदाने सुरु होतं पण पुढे नियतीने काही वेगळच लिहून ठेवलेल. काळाने घात केला आणि क्षणार्धात होत्याच नव्हतं झालं.
२०२१ मध्ये रस्तेअपघातात ओंकार च दुर्दैवी निधन झालं आणि आम्हा सगळ्यांच्या काळजाचा ठोका चुकला.. 😢
एका मित्रासाठी घर बघायला आम्ही भेटलेलो, ती शेवटची भेट असेल अशी कल्पना स्वप्नात देखील कधी केली नव्हती.
दर १५ ऑगस्टला साजरा होणारा स्वातंत्रदिन, तुझ्या आठवणींविना पूर्ण होऊच शकत नाही..
तू आज आमच्यात नाहीस, पण आठवणींच्या रूपात, तीर्थाच्या स्वरूपात तू कायम आमच्यासोबत आहेस आणि असशील ह्यात तिळमात्र शंका नाही. जन्मदिवसाच्या खूप शुभेच्छा ओंकार.
तुझा बालमित्र - विनय

-

नोकरी निमित्ताने परदेशी येऊन पुरता मजबूर झालो,
ज्यांच्या साठी झटतोय, त्या साऱ्यांपासून दूर आलो..!

आनंद ह्याचा वाटतो कि आता घरच्यांशी फोनवर बोलणं होणार..
आणि दुःख ह्याचं मनाशी कि 'मी मजेत आहे' हे खोटं पुन्हा रेटलं जाणार..!

-

आई - ह्या एका शब्दानेच,
मन अगदी हळवं होऊन जातं..
पण प्रसंग आलाच कधी तर,
१० हत्ती च बळ देऊन जातं..!

औषधांनी बरं वाटेना म्हणून,
लगबगीने दृष्ट काढते..
लेकराबळांसाठी रात्रंदिवस धडपडणारी,
माऊलीच हो ती; हार थोडी ना मानते..!

-

|| ऐतिहासिक पन्हाळा भेट. ||
हि भेट नव्हती केवळ पिता पुत्राची..
तर हि भेट होती ती - एका मध्यान्हीच्या तळपत्या सूर्याची आणि संघर्षमय ढगांमागून उगवणाऱ्या एका तांबड्या, तेजोमय, आणि अखंड तेजस्वी सूर्योदयाची..!

हि भेट नव्हती केवळ राजा आणि राजपुत्राची..
तर हि भेट होती ती - सर्व काही सामावून घेऊन संथ वाहणाऱ्या नदीची आणि उंच डोंगरावरून बेदरकार, बेफाम कोसळणाऱ्या रौद्र धबधब्याची.!

हि भेट नव्हती केवळ स्वराज्य वीरांची..
तर हि भेट होती ती - स्वराज्याची शपथ घेऊन परकीय आक्रमणांशी झुंजणाऱ्या वाऱ्याची आणि ह्याच वाऱ्याची प्रेरणा घेऊन शत्रूचे मनसुभे उधळवून लावणाऱ्या वादळाची.!

हि भेट नव्हती केवळ बाप लेकाची..
तर हि भेट होती ती - सह्याद्रीच्या कडेकपाऱ्यातुन दिल्लीपर्यंत सिंहगर्जना करणाऱ्या सिंहाची आणि आपल्या पराक्रमाने दिल्ली हादरवून सोडणाऱ्या छाव्याची...!

हि भेट नव्हती केवळ दोन युगपुरुषांची..
तर हि भेट होती ती - स्वराज्य निर्मितीचे स्वप्न उराशी बाळगणाऱ्या एका विस्तवाची आणि त्या विस्तवाने प्रजवलीत झालेल्या तेजोमय मशालीची...!

-

तू सारं समजून घ्यावं,
माझ्या मनातलं गुलाबपुष्प
अलगद उमलू द्यावं..!

न बोलता कधीतरी,
बरच काही बोलून जावं..
तुझ्या मनातलं गुढ-गुपित
शब्दांविना व्यक्त व्हावं..!

-

बेभान होऊन गरजतोय,
नक्कीच खूप साचलं आहे..
बेधुंद होऊन कोसळतोय,
नक्कीच खूप दुखावला आहे..!

मोकळं होण्यासाठी तो ही,
मनमुराद बरसतोय..
समजून घेईल कोणीतरी,
ह्या वेड्या आशेवर गरजतोय..!

-

Lockdown मध्ये फक्त म्हणायला
लोक रस्त्यावर नाही आले..
तसं पाहिलं तर कित्येक जण,
Lockdown मुळेच रस्त्यावर आलेत..!!

-

आपल्याला फक्त आभाळाचं,
मनमुराद बरसण दिसतं..
मोकळं होण्याचा अधिकार त्यालाही,
हे ध्यानीमनी ही नसतं..!

भेटी च्या ओढीने तो ही,
मग मुसळधार बरसतो..
विरहा नंतर च्या मिलनाने,
सारा आसमंत गरजतो..!

-