വേളിക്കിനിയും വിളംബംമോ
നിന്റെയീ ബാണാസ്ത്രമേറ്റു
തളർന്നഹോ,എന്നിനി തേരും
തെളിച്ചുനീയീവഴിയെത്തുമെ
_ന്നോർത്തോർത്തു വേർപ്പെട്ട
നിശ്വാസരേണുവിലെന്നോ
കൊളുത്തിയ ആലിംഗനത്തിന്റെ
തീനാളമെന്നിൽ പടർത്തിയ
ജ്വാലകളുരുകുന്നുടയുന്നു
അടിമുടി കുറുകുന്നു,
അടരാതെ മെല്ലെയീ
അധരത്തിൽ അലിയുന്നു
ഹൃദയങ്ങളിൽ തമ്മിൽ
പകരുന്ന നിർവൃതി അതിലേറെ
ആനന്ദമായിതാ പുല്കുന്നു-
My ears are mensturating
Oh the voices around me as strange
Stinks and bleeds
Seek for napkins of consolation....-
वो तो आराम से गुज़र गया
मेरे दिल की धड़कनें लेकर
हमें यूं ही छोड़ दिया
ज़िंदा लाश बनाकर-
"ഇന്നലെ.....
നീ... വരച്ച ചിത്രം എന്നെ കാണിച്ചില്ലല്ലോ...."
പരിഭവിക്കേണ്ട... ശങ്കരാ...
അതെന്റെ പർണ്ണശാലയിലുണ്ട്...
"ഉവ്വോ.....നോക്കട്ടെ ...? "
കാണാൻ മാത്രം ഒന്നുമില്ല...
അത് വാസുകിയാണ്.....
"എന്നിട്ടിവിടെ കാണുന്നില്ലല്ലോ....?"
ഹാ..... അവൻ ഇഴഞ്ഞുപോയി കാണും.....
"പരിഹസിച്ചതാണോ? "
അല്ല.... പച്ചയായ സത്യം..
"വാസ്തവമോ?"
അതേ.....
ഞാൻ വരയ്ക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾക്ക്
ജീവൻ വെച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു............-
ആകാശമോളമീ ആശകൾ പൂക്കവേ ...
മാലേയഗന്ധം പരന്നീടവേ.....
ചന്ദ്രന്റെ മാറിൽ മയങ്ങിടാൻ വെമ്പുന്ന
രാത്രിയോ നിർവൃതി പുൽകീടവേ...
ഇന്ദ്രനീലം പോലെ മിന്നിയ നിൻ മുഖം
അഞ്ചിതളോടെ വിടർന്നീടവേ ....
നെഞ്ചിൽ പടർന്നൊരാ സിന്ദൂരരേണുക്കൾ
ചഞ്ചലമായി ചുവടുവെക്കെ ......
ചാപം കുലച്ചൊരാ നീർമിഴിപൊയ്കകൾ
ബാണങ്ങളെയ്തു തളർത്തിടുമ്പോൾ
ആത്മാവിനാഴങ്ങൾ കോർത്ത മാല്യങ്ങളെ
നമ്മിലെ നമ്മൾ പുണർന്നുനിൽപ്പൂ ......-
Let the miles be much longer
But let not the distance between
the hearts be elongated.-
जबसे तेरी मोहब्बत का नशा चढ़ गया है
तबसे हमारा होश हमसे उड़ गया है
आज तो हम ज़िंदा है साहिब
कल अगर मर भी जाऊं तो भी
कोई ग़म न रहेगा.....-