సంస్కారపు కోవెలగా వెలిగినాడు అందరిలో
శిఖరమంటి హృదయంతో మెదిలినాడు అందరిలో

దేశసేవ అనుభవమే కాలానికి విలువిస్తూ...
ప్రత్యేకపు గౌరవమై మిగిలినాడు అందరిలో

కోపానికి తావులేని, ధరహాసపు మెరుపులతో
సింగిడిలో చిరుజల్లై కదిలినాడు అందరిలో

పేదధనిక భేదమసలు కానరాదు తనపనిలో
న్యాయానికి దారేస్తూ నడిచినాడు అందరిలో

చిక్కుముడులు చేధిస్తూ, కీర్తెంతో సాధిస్తూ
వనజమదిన గుర్తింపై నిలిచినాడు అందరిలో

-

నా తలపుని వెలివేస్తూ కదిలినాక నేనెందుకు
నా గురుతుని చెరిపేస్తూ నడిచినాక నేనెందుకు

ఆశలన్ని తుంచేస్తూ కాంక్షలన్ని కాల్చేస్తూ
మరోతోడు జతనుకోరి సాగినాక నేనెందుకు

ఒక్కసారి చూడాలని సిగ్గువిడిచి అడిగినపుడు
మాటలతో మనసువిరిచి వీడినాక నేనెందుకు

ప్రతిరూపపు ఊసులన్ని పంచాలని వేచుంటే
ఊసులన్ని చిదిమేస్తూ వదిలినాక నేనెందుకు

నీకొరకై తపించేటి నామనసుకు విలువివ్వక
మరొకరికై నా ప్రేమని మరిచినాక నేనెందుకు

ప్రాణమున్న శవమల్లే గుండెపగిలి నేనుంటే
జ్ఞాపకాల గుణపమువై చంపినాక నేనెందుకు

ముక్కలైన వనజమదిని క్షణక్షణం వేధిస్తూ
కొంచమైన జాలిలేక వెళ్లినాక నేనెందుకు

-

హృదయాలను ముడివేస్తూ చిగురించిన జంటవారు
మనసులను పెనవేస్తూ పులకరించిన జంటవారు

ఒకరికొకరు దిక్సూచై , అందమైన రేపటికై
కష్టమందు స్నేహితులై పయనించిన జంట వారు

అపరిచితపు పరిచయమే, ఒక్కటైన పరిణయమై
అనురాగపు సిరులెన్నో కురిపించిన జంటవారు

అపార్థాన్ని తరిమేస్తూ, నమ్మకమే బలమంటూ
ప్రేమపంచు పక్షుల్లా విహరించిన జంటవారు

స్వచ్చమైన బంధానికి , నిక్కమైన నిరూపనై
వనజమదిన అపూర్వమై వికసించిన జంట వారు

-

విశాల విశ్వంలో ప్రశాంత కిరణమై
ఉదయించిన ప్రకాశ తేజస్సే పోలీసంటే......

జగమంతా నిద్రించే నిశిరాతిరి వేళల్లో
అభయమిస్తూ ప్రసరించే శశికాంతే పోలీసంటే.....

ఆపదకాలాల్లో ఆదుకునే ఆత్మరక్షకుడై
అవతరించిన ఆత్మ బంధువే పోలీసంటే ......

తుపాకీ తూట్ల దాడుల్లో శత్రుమూకలకు
ఎదురెళ్లి రొమ్మువిరిచే తెగింపే పోలీసంటే......

బాంబుదాడి అగ్నిసెగల్లో ఆహుతైన
ఆత్మఘోషల ప్రతిధ్వనే పోలీసంటే.....

రుధిరపోరులో నేలకొరిగిన తనువుల్లో
తన్నుకొచ్చిన పౌరుషగీతమే పోలీసంటే.....

యుద్ధభూమిలో వీర మరణాన్ని కౌగిలించే
ఓ దేశభక్తుడి అమరత్వమే పోలీసంటే....

-

ఎదచాటున బాధనెపుడు మోసేస్తూ నేనున్నా
తడి ఆరని కన్నీటిని దాచేస్తూ నేనున్నా


కదులుతున్న కాలంలో తాళలేని వ్యదలెన్నో...
వ్యధలన్నీ కవితలుగా రాసేస్తూ నేనున్నా


చేజారిన ఆశయాలు దాడిచేసి వేధిస్తే.....
నిద్రలేని రాత్రులనే నిందిస్తూ నేనున్నా


మదిమెచ్చే వృత్తిలోని మాధుర్యం చూడలేక
సాగేందుకు దారిలేక రోదిస్తూ నేనున్నా


గడిచినట్టి కాలానికి జాలిలేదు వనజమీద
కోల్పోయిన ఆశలకై పయనిస్తూ నేనున్నా

-

అనుభవమున శిఖరాలను తాకేంతటి గురువుతాను
అనుకువలో అంబరాన్ని చేరేంతటి గురువుతాను

వసంతాల కృషితోనే దరిచేరును విజ్ఞానం
వినయంతో అద్భుతాన్ని చూపేంతటి గురువుతాను

అమితమైన జ్ఞానంతో, వెలకట్టని విలువలతో
పోలీసుల కీర్తేంతో పెంచేంతటి గురువుతాను

తడబడేటి అడుగులకే , చేయూతై నడిపిస్తూ
నిశీధిలో పూలదారి పరిచేంతటి గురువుతాను

గురువంటే గౌరవించే వనజెపుడూ అభిమానే
గురువుల్లో ఉత్తముడై నిలిచేంతటి గురువుతాను

-

కమ్ముకున్న చీకట్లను తరిమేదే దీపావళి
వెలుగుపంచు కాంతులనే నింపేదే దీపావళి

రోధించే హృదయంలో చిరుదివ్వెలు వెలిగించగ
ఆనందపు పరవళ్ళను పంచేదే దీపావళి

బాధలతో మసిబారిన జీవితాన్ని మెరిపించగ
చిరుజ్యోతుల వెలుగులనే పెంచేదే దీపావళి

ప్రతీక్షణం గుచ్చుతున్న వేధనలే మరిపించగ
సరికొత్తటి హంగులతో దిద్దేదే దీపావళి

విజయాలను హత్తుకొనగ వనజెపుడూ ముందేగా
అపజయాల ఆనవాళ్లు తుడిచేదే దీపావళి

-

చిరునవ్వుల సరిగమలా హత్తుకుంది చిట్టితల్లి
హరివిల్లుల సోయగమై విచ్చుకుంది చిట్టితల్లి


అపురూపపు ప్రేమకథకు పుష్పించిన గులాభిలా
ముద్దులొలుకు అపరంజై అల్లుకుంది చిట్టితల్లి


నాన్నిచ్చిన ధైర్యాన్నే దోసిట్లో ఒడిసిపట్టి
అందరిలో తారలాగ మలుచుకుంది చిట్టితల్లి


అమ్మిచ్చిన అభినయమే హృదయంలో కూడబెట్టి
వినయంతో విజయాలను గెలుచుకుంది చిట్టితల్లి


కమ్మనైన పిలుపులతో వనజహృదిని స్మృశించేను
అందమైన బంధాలను కలుపుకుంది చిట్టితల్లి

-

మనసారా ఒక్కసారి చూడాలని ఉందినాకు
వదలకుండ గుండెల్లో దాచాలని ఉందినాకు

పసిడికాంతి వెదజల్లే బోసినవ్వు నీసొంతం
మరోసారి ఆ నవ్వుకు మురవాలని ఉందినాకు

నీ అలికిడి ఆస్వాధన మరువలేని గుర్తైతే
ఆ స్పర్సే మరలమరల కావాలని ఉందినాకు

కారుమబ్బు నీ రూపం మింగేస్తూ నవ్వుతుంటె
గుండెసడే ఆగేలా వెతకాలని ఉందినాకు

గగనానికి చుట్టంలా నన్నువీడి వెళుతుంటే
ముక్కలైన హృదయంతో ఆపాలని ఉందినాకు

అమ్మవ్యధని చూసైనా రాలేవా ఒక్కసారి
నీ దూరం తాళలేక రావాలని ఉందినాకు

బ్రమ్మైనా బొమ్మేగా వనజచూపు ప్రేమముందు
ఆత్మఘోష తెలిపేలా ఏడ్వాలని ఉందినాకు

-

నా మదిలోని వేదనను
నా కలపు సిరా లో నింపి
పలిగిన హృదయపు పలకపై లిఖించే
బాధాతప్త అక్షర మాలలే నా కైతలు

-