భాష రాని పాటలు అలవాటు చేసుకుంది
భావమే అర్థం కానీ హాయికి అలవాటు పడ్డది
ప్రాణమున్న పాటకు మౌనమే అందమంటాది
మాసిపోయిన మనసుకు భావం రుచించదట
మానిపోని గాయానికి మందు పూయనియదు
సాహిత్యాన్ని ఎవరో హత్య చేశారట
చేదుమాలిన పదాల్ని నాలుక నాననియ్యదట
ఆత్మ లేని మనిషి తాలుకా గురుతులివట
బాణీలే జీవితానికి సరిపడా బాణాలంటది
గొంతు పెకలని గరళమైన చిన్నది
కన్నీటితో సాంత్వన పడలేని గడుసుది

-

నేనంత కవిత రాయు అంటాడు
నీ అంత కవితా! అంటే
కానే కాదని తలూపుతాడు
ఏమంత గొప్పతనం మనిషిలో?
తెలుసుకునేంత ఆసక్తి లేదు
తెలిపేందుకు అనుమతి ఇవ్వలేదు
ఏదో చిరు కల చేతికిచ్చి నవ్వేశాడు
చీకటి వెనుక రేరాజు వెలుగును
తొంగి తొంగి చూస్తూ ఉన్నాడు
ప్రకృతి ప్రేమికుడు కాబోలు
కొద్దిసేపటి క్రితం మిణుగురులా
ఎదురుపడ్డ ప్రయాణికుడు
జీవితం మీద ఆశలు చల్లుకున్న పిల్లవాడు
ఆశలో నుంచి ఆత్మ పుట్టుకొస్తుంటుంది
ఆత్మలేని మనిషి కంటే ఇతడు గొప్పవాడే మరి
ఆశ చేతిని ఏ పరిస్థితుల్లోనూ విడువనోడు
అడిగిన బహుమానం ఇవ్వకముందే
తన గురుతును నా దగ్గర వదిలిపోయాడు
అలవాటులో పొరపాటుగానే
అక్షర బహుమానం కొసరు ఉంచాను
ఇంతకీ నువ్వంత కవితను రాశానా!?

-

రాత అంటే కోతలా ఉండాలంటాడు
కలుపు మొక్కల కాలు తెంపాలంటాడు
పడమటి సంధ్యా గీత మాదిరోడు
రాతిరి వింధ్యా వెన్నెలోలె నవ్వుతాడు
అక్షరాల్ని అప్సరసలు చేయగలడు
భాషను పొదుముకున్న వజ్రధరుడు
నా గర్వానికి చిరు వెలుగు వాడు
రౌడీలా ఆనగలిగిన కపోతం వాడు
సత్తాకు అణాయెత్తు అందగాడు
సూటిమాటు చురకెత్తు చంటివాడు
నా తమ్ముడు అంటే నా తమ్ముడే
పలు ప్రేమలను చుట్టూ పేర్చుకున్నవాడు

-

నీ బాధను ఈ ప్రపంచానికి అర్థమయ్యేట్టు
చెప్పేసి చనిపో. జాలి కన్నీటి చుక్కలకు బదులు
పశ్చాత్తాపానికి వీలులేని పాడె మనుషులు,
వాళ్ళ భుజాలను ఇకనైనా సవరించుకుంటారు.

-

కుదుళ్ళు మెత్తబడ్డ భూమి మిగిలే ఉంది
పెరగాల్సిన చనువులు చెమ్మగిల్లాయి
మరో కాలాన్ని ఆశించిన నిరాశ స్థాయి
లోలోపల పూర్తిగా సద్దుమణిగిపోతోంది

పొరలైన సంకోచం ఇప్పుడు శాసించలేదు
పొద్దు పొడిచే ఏకాంతం నన్ను దాటిపోలేదు
భర్తీ చేస్తున్న ఆరాటానికి చివరి ఘడియలు
నన్ను నా నుంచి వేరుచేయ, పట్టుబట్టిన
ఆటంకాన్ని మోహరించిన నా మనసుకు
జోహార్లు! నిడివి లేని బ్రతుకుతో జోహార్లు!!

-

జంట
జావళి

-

❤️❤️❤️❤️

-

గురుతు చేయండి!

-

సరితూగని సంబంధాలకే
ప్రతీసారీ సాక్ష్యాలు కావాలి
నువ్వంటే ఏమిటో తెలియనివాళ్ళకే
మళ్ళీ మళ్ళీ నమ్మకం కలిగించాలి
నిన్ను నువ్వు పురోగమించేలోపు
ఎన్ని యుద్ధాలు జరుగుతాయో!
ఎంత కాలం అలలైపోతుందో!
ప్రశ్నలకు తావివ్వని ప్రేమనే ఎన్నుకో
హుందాగా గుండెకు అదుముకో
ప్రోత్సహించే పరిపక్వత
మనసైన వేళే శుభ ఘడియ కదా!

-

దట్టమైన అడవి తల్లి చేతుల్తో
ఆకు పచ్చని కవితలు పరిచిందట
పోయి చదివేసి మళ్ళీ నా దగ్గరకే రా

ఎర్రటి సూర్యుడు సాయం సంధ్యలో
చంద్రుడి నుంచి చల్లదనాన్ని ప్రసరిస్తాడట
మండిపోయిన నీలిరంగువై హుందాగా రా

ఒంటరి రాళ్ళు మీద పడితే
జంటగా కన్నెర్ర జేస్తూ చూడాలట
చూపుల లోతుతో గుణపాఠం చెప్పేసి రా

మందార పువ్వుల మాటలు
ఆరుద్ర రాతల బాటలవ్వాలట
వెన్నెల నిండిన ప్రకృతితోనే తిరిగి రా

అక్షరాలను ఆరబోసిన కళలను
మానవతా కలలతో సంధికుదర్చాలట
మేధస్సును ధనుస్సు చేసి మనసారా రా

నీకు నచ్చిన ఆ ఎర్రజెండాని
నేను రోజూ హత్తుకుంటుంటా
నేనొరిగిపోయే ఘడియలోపే ఎగిరే జెండావై రా

-