எல்லாம் சரியாகத்தான் போய் கொண்டிருந்தது.
அத்தனைத் துயரங்களையும் கற்களெனக் கடித்து மென்று
ஜீரணித்துக் கொண்டிருந்தவனிடம்
எல்லாம் சரியாகிடும் என யாரோ சொன்னார்கள்.
அப்போது தான்
அவன்
வெடித்தழத் தொடங்கினான்.-
இந்த நதி என்னில் ஊற்றெடுத்ததுமில்லை
என்னில் முடியப்போவதுமில்லை
இடையினில் சிற்றருவியாய் நானும் கொஞ்சம்
சலசலத்துக் கொள்கிறேன்; அவ்வளவே!-
காற்றுக்காய் காத்திருந்த பட்டங்கள் அக்காற்றில் தான் கிழிந்துபோகின்றன.
மழைக்காய் காத்திருந்த காகிதக் கப்பல்கள் அம்மழையில் தான் மூழ்கிப்போகின்றன !-
எத்தனையோ ஏமாற்றங்கள்..
இருந்தும் இன்னமும் எதிர்பார்த்துக்
கொண்டுதானிருக்கிறேன்
வாசலை வெறித்தபடி..
காகம் கரைந்து கொண்டிருக்கிறது
கூடவே காலமும்...!-
என் தனிமையைக் கொத்தித்தின்ன
ஒவ்வொரு மாலையும்
இவ்விடம் ஒரு பறவை வருவதுண்டு!
காத்திருக்கிறேன் காணவில்லை
அதை இன்று எது கொத்தித்தின்றதோ?-
தோட்டத்தில் வண்ணத்துப்பூச்சியை ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்....!
கம்பளி புழுவாக இருந்த போது என்னை ஏன் ரசிக்கவில்லை என தன் வண்ணத்தால் எனது எண்ணத்தில் உரசி சென்று ஒளிந்துகொண்டது இலைமறைவில் !-
"அன்பிற்க்கும் உண்டோ அடைக்கும் தாழ்"
ஆம் !
அவள் அன்பிற்க்கு உண்டு என்னை அடைக்கும் தாழ் !-
நதியே உன்னை சேர்ந்த இலை நான் !
நீ நினைக்கும் வரை கூட வருவேன் !
வேண்டாம் என எண்ணும்
ஒரு நன்னாளில்
என்னை கரை சேர்ப்பாயாக.
அதற்காக உன்னை ஒரு போதும் வெறுக்க மாட்டேன் !-
எளியவன் வேதனையைப் புரிந்துகொள்ள இங்கு எவருமில்லை ! இந்த சோகத்தின் கறைகளை அழுதுதான் கழுவவேண்டுமெனில் கண்ணீர் வங்கிகள் எங்கேனும் இருக்கின்றனவா எனத் தேடுவதைதவிர வேறு வழியே இல்லை !
-