People vanish all of a sudden, Even those who stayed through our thick and thin.
Nobody's life is an exception to it.
For a moment, it would feel heavy; it would feel like we aren't worth good things.
But that isn't always true.
People do reappear sooner or later.
Does it mean that we deserved the grief?
Certainly not!
But we can never deny the fact that the word 'forever itself is merely ephemeral.
And so is the grief;
And so are the people.
There is always a closure.
May be not in the same way we expect;
May be not at the same time we wish to;
But life always has its own way of reaching its shore.

-

என்னைச் சுமந்தாய்!

உன்னிடம் நான் பொய் தான் கூறினேன் என்று தெரிந்தும் அப்பொய்களின் பின் இருக்கும் என் பாரத்தையும் நீயே சுமந்தாய்!

நான் காயப்பட்டிருப்பேன்.
உன்னிடம் என் கோபங்களைக் காட்டிருப்பேன். இருந்தும் உன் மனக்கசப்புகளை அகற்றிவிட்டு எனது வலிகளையும் நீயே சுமந்தாய்!

சில நேரங்களில் உன் அனுமதி இல்லாமல் என் மௌனத்தின் சிறைக்குள் உன்னை அடைத்துள்ளேன். இருந்தும் அம்மௌனத்தின் பின் ஒலித்த என் மனவேதனைகளையும் நீயே சுமந்தாய்!

என் உடல் நலம் குன்றியபோது மாடிப்படியில் என்னைச் சுமந்தாய், மருத்துவ அறைக்கு என்னைச் சுமந்தாய், என்னை மீட்க உனது பிரார்த்தனைகளிலும் என்னைச் சுமந்தாய்!

நான் கடந்து வந்த பயணங்கள், என் கதைகள், என் அவமானங்கள், என் இழப்புகள். இவை எதிலும் நீ இல்லாவிட்டாலும் அவை அனைத்திலும் பாதியை நீயும் சுமந்தாய்.

என்னை இவ்வளவு சுமக்கும் உன் மனம், என்னை சுமன்ற தாயின் கருவறைக்கு ஈடாகும் என்று கூறினால் மிகையாகாது!!

-

வானத்தின் நிறங்களும்
வாழ்க்கையின் நிறங்களும்
கடற்கரையின் பக்கங்களில் அடங்கும்!

-

Sometimes it is necessary to be hard on yourself.
Not everybody deserves your kindness.
Not everybody deserves your forgiveness.
It's okay not being empathetic to those who proved you wrong for having blind faith.
It's okay to lose people who did things so mean knowing they would lose you forever.
Yes, Now they deserve your silence when all you gave was your poetry.

-

And some years later,
Pain left without a trail.
Surprises knocked her doorstep.
Not knowing if it could be heart-whelming
or heart-wrenching, again
she fell into that pit of agony.
Who is to be blamed ?
Time or fate?
Alas ,she is Left in despair if some rain of hope could ever drench her barren life of sorrows!

-

மழையின் துளிகளில் தெறித்தது நம் நினைவுகள், கடலின் அலைகளில் ஓலித்தது நம் சிதறிய கனவுகள்! 💚

-

YOU ONCE ASKED ME ,WHAT REALLY MADE ME LIKE YOU?
Going down the memory lane and connecting the dots,
I liked the way you popped up right in front of me as an unsolved mystery bundled in tees and pants.
I liked the way your miniscule eyes took me to the unfathomable depths of your soul.
I liked the way you put pauses through your words emphasizing the beauty in silence of poetry.
I liked the way your serene smiles made me find my solace in your joys and pleasures.
AND NOW, I am left in despair on knowing that I was falling for you every now and then when your little adieus teared my eyes leaving in ocean of sorrows!

-

Society to women,
'Don't have a say disrespecting your mother-in-law'
Also society to women,
'Don't have a say disrespecting your son-in-law'
Well, Patriarchy never gets worn-out!

-

A man standing on the terrace of his three-storeyed building,holding a cigar in his hand,worrying about his unfurnished balcony;
And a family sheltered under a broken bridge,litting the leftover firewood trying to escape from the wrath of cold winter;

Life witnessed its own sarcasm!

-

💚❣

You are the stardust on my
new moon days!💫

-