ଏଇ ଆକାଶ ସାକ୍ଷୀ ଅଛି
କେତେ ରାତି ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ଅପେକ୍ଷାରେ ବିତେଇଛି
ଏହା ଜାଣିବା ସତ୍ତ୍ବେ ଯେ ତୁମ୍ଭେ ଆସିବନି
ତଥାପି ଜୀବନର ପୂର୍ଣ୍ଣମୀକୁ ପ୍ରତିକ୍ଷା କରି ବସିଛି

-

ବିଦାୟ ସବୁବେଳେ ଦୁଃଖପ୍ରଦ,,
କିନ୍ତୁ ଭାବି ନ ଥିଲି
ତୁମମାନଙ୍କ ଠାରୁ ବିଦାୟ ବି
ସେମିତି କିଛି ଦୁଃଖ ଆଣିଦେବ....
ତୁମମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇ ଫେରିବା ପାଇଁ
ନା ଥିଲା ସାହାସ ନିଜର
ଆଉ ନା ଥିଲା ଅନୁମତି କାହାର...
ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ସମୟ ବିତିଗଲା
ଆଉ ମୋତେ ବିଦାୟ ନେବାକୁ ପଡିଲା...
ଭାବିନେଇ ପାର ଏଇଟା ମୋ ଭୁଲ୍ ବୋଲି
ହୁଏତ ତୁମମାନଙ୍କ ଭୁଲ୍ ଦେଖୁଦେଖୁ
ନିଜ ଭୁଲ୍ ନିଜେ ଭୁଲିଗଲି...
ଜାଣିଚି ମୋ କଥାବାର୍ତ୍ତା, ବ୍ୟବହାର
ତୁମମାନଙ୍କୁ ନ ଥିଲା ପସନ୍ଦ
ତଥାପି ଏତେ ଦିନ ଯାଏଁ
ମୋତେ ସହିଥିବାରୁ,
ମୋତେ ସମ୍ମାନ ଦେଇଥିବାରୁ,
ତୁମମାନଙ୍କୁ ହୃଦୟରୁ ଧନ୍ଯବାଦ...
ମୋତେ ନାପସନ୍ଦ କରିବାର କାରଣ ବି ଅଛି
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହ ନ ମିଶି ନିଜକୁ ଉଚ୍ଚତର ଭାବିନେଇଛି..
ଆଉ ଭୁଲି ଯାଇଛି
ମୋର ମଧ୍ଯ ତୁମମାନଙ୍କ ଠାରୁ ବହୁତ କିଛି ଶିଖିବାର ଅଛି...
ତୁମେମାନେ ମୋ ସାନ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କ
ଠାରୁ କୌଣସି ଗୁଣରେ କମ୍ ନ ଥିଲ,
ନା ବୟସରେ, ନା ବାଚାଳାମିରେ
ନା କଥାବାର୍ତ୍ତାରେ ଆଉ ନା ପାଠପଢ଼ାରେ
ଏତିକି ବାସ୍ ଭୁଲିଯାଇଥିଲି ମୁଁ...
ଆଶା ଥିଲା ଆଉ କିଛି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ବିତେଇବାକୁ ତୁମମାନଙ୍କ ସହ
କିନ୍ତୁ ଆଶାର ପୂରଣ ନ ହେବା ପଛରେ
ହୁଏତ ଅନ୍ୟ କାହାର କିଛି ଆଶା ଥିଲା..
ଏ ବିଦାୟ ମୋ ନିଜ ମନରୁ ହୋଇଥାଇପାରେ,
କିନ୍ତୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ତୁମେମାନେ ରହିବ ମୋର ମନରେ...
ମୋ ଶିକ୍ଷୟତ୍ରୀ ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ ଭାବେ
ତୁମମାନଙ୍କ ସ୍ମ୍ରୁତି ସଦା ଉଜ୍ଜୀବିତ ରହିବ
ଆଶା, ଏ ବିଦାୟ ତୁମମାନଙ୍କ ପାଇଁ
ନୂତନ ଆରମ୍ଭର ପଥପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବ...

-

ଶାନ୍ତ ବେଳାଭୂମି ଲାଗେ କୋଳାହଳ
ଛୁଇଁ ଦିଏ ଯେବେ ଲହରୀ ଆସି,
ଶୁଷ୍କ ପବନରେ ମିଶେ ଅସ୍ଥିରତା
ଅମାନିଆ ଢେଉ ଯେବେ ଯାଏ ଭାସି ।

ନୀରବ ମନର ନିର୍ଝର ଆଖି
ନୀଳ ସାଗରରେ ଯାଇଛି ଲାଖି,
ଅମାନିଆ ଢେଉ ତା ବେରଙ୍ଗ ଛିଟା
ଗୋଡ଼ରେ ମୋର ଦିଏ ଯେ ମାଖି ।

ଅଲେଖା ଏଇ ବେଳାଭୂମିରେ
ଲେଖିବାକୁ ଚାହେଁ ଅନେକ କଥା,
ଭାବନା ରାଇଜୁ ଚାଲି ଆସି ଏଠି
ଭରିବାକୁ ଚାହେଁ ମୁଁ ଯେ ବାସ୍ତବତା ।

ନୀରବ ଲୁକ୍କାୟିତ ସ୍ମୃତି ଅନୁଭୂତି
କୋହରେ ଭିଜା ମୋ ପ୍ରତିଟି ରାତି,
ଉଙ୍କି ମାରେ ମନେ କ୍ଷଣେ ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ
କହି କି ପାରୁଛି ମୋ ମନର ଭୀତି !

ଦୁନିଆ ଆଗରେ ଝିଅଟେ ଯେ ଛାର
ବୁଝୁଛି କିଏ ବା ଅଭିଳାଷା ମୋର
ଅନ୍ୟର ଖୁସିରେ ଚେନାଏ ହସି
ଲୁହରେ ଭିଜଇ ମୋର ଅନ୍ତର ।

ନିୟମର ବେଢି ଯେ ବନ୍ଧା ମୋ ପାଦେ
ସ୍ୱପ୍ନ ଅଧୁରା ଲକ୍ଷ୍ୟ ଦିଗହରା,
ଶିଙ୍କୁଳି ଫାଶରେ ଆବଦ୍ଧ ଜୀବନ
ବାଟୋଇଟିଏ ମୁଁ ସତ୍ତା ହରା ।

ତଥାପି କାହିଁକି ରୋକି ମୁଁ ପାରେନା
ହୃଦୟ ତଳର ନୀରବ ଭାବନା,
ଅଭିମାନ ଭାଙ୍ଗି ଅସୁମାରୀ ସ୍ୱପ୍ନକୁ
ପୂରଣ କରିବାର ଜାଗିଛି ଉନ୍ମାଦନା ।

ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣୀମ ଆଭା ଅସ୍ତଗାମୀ ରବିଙ୍କର
ଭରିଦିଏ ହୃଦୟେ ନବ ଚେତନା,
ଭଙ୍ଗା ବାଲିଘର ଗଢି ମୁଁ ତୋଳିବି
ଦେଇ ତା ପିଣ୍ଡେ ନୂତନ ସଂରଚନା ।

-

// ବିଦାୟ //

କିଛି ବିଦାୟ ସାଉଁଟି ଆଣେ
ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ସବୁକୁ
କିଛି ବିଦାୟ କରିଦିଏ
ପଥର ପୁଣି ହୃଦୟକୁ

କିଛି ବିଦାୟରେ ମାଡ଼ିଆସେ
ଆଖିରେ ଅମାପ ଲୁହ
କିଛି ବିଦାୟରେ ଭରିଯାଏ
ମନରେ ଅସରନ୍ତି କୋହ

କିଛି ବିଦାୟ ପରେ ମନ
ଗୁମୁରି ଗୁମୁରି କାନ୍ଦେ
ତଥାପି ମନର ଖୁସି ପାଇଁ
ସଭିଙ୍କୁ ସମ୍ପର୍କ ରଜ୍ଜୁରେ ବାନ୍ଧେ

କିଛି ବିଦାୟରେ ଭରି ରହିଥାଏ
ସୁଦୂର ଭବିଷ୍ୟତର ପ୍ରତୀକ୍ଷା
କିଛି ବିଦାୟ ସାନ୍ତ୍ଵନା ଦେଇ ଜଣାନ୍ତି
ଭବିଷ୍ୟତର ହିଁ ତ ଅପେକ୍ଷା

କିଛି ବିଦାୟ ପାଇଁ ନେବାକୁ ପଡେ
ବହୁତ୍ ଜନଙ୍କ ଅନୁମତି
ଯାହା ଭିତରେ ଭରି ରହିଥାଏ
ପୁଣି ଭେଟିବାର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି

-

ଗ୍ରୀଷ୍ମର ଆଉଟା ଖରାରେ,
ଶ୍ରାବଣର ଝିପିଝିପି ବରଷାରେ,
ଅସହିଷ୍ଣୁ ହାଡ଼ଭଙ୍ଗା ଶୀତରେ,
ବସନ୍ତର ମୃଦୁ ମନ୍ଦ ମଳୟରେ,
ଜାଣେନା ତୁମେ ଆସିବ କି ନାହିଁ ?
ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ ଅପେକ୍ଷାରେ...

ଭଲ ପାଇବାର ପ୍ରଥମ ପାହାଚରେ,
ହଁ ନାହିଁର ଲୁଚକାଳି ଖେଳରେ,
ସ୍ଵପ୍ନ ସବୁକୁ ସାଇତି ରଖିବାରେ,
ଆଶାର ବାଲିଘର ଗଢ଼ି ତୋଳିବାରେ,
ସବୁ ଆକାଂକ୍ଷା ଉଭେଇ ଯାଏ
କେଉଁ ଏକ ନିର୍ଜନ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ,
ଜାଣେନା ତୁମେ ଆସିବ କି ନାହିଁ ?
ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ ଅପେକ୍ଷାରେ...

ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିରେ,
କଳ୍ପନାର ସୀମାକୁ
ବିନା ଭ୍ରୁକ୍ଷେପରେ ଲଙ୍ଘିବାରେ,
ଦୁନିଆର ସୁଖ ସବୁକୁ
ଭାବିନେଇ ପାପୁଲିର ମୁଠାରେ,
ଭୋକ ଶୋଷ ଭୁଲି ହୋଇଯାଏ
କେବଳ ତୁମକୁ ବୁଝିବାରେ,
ଜାଣେନା ତୁମେ ଆସିବ କି ନାହିଁ ?
ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ ଅପେକ୍ଷାରେ...

ତୁମକୁ ମୁଁ ନିତି ଅନୁଭବ କରେ,
ରାତ୍ରିର ଶେଷ ପାହାନ୍ତା ପ୍ରହରରେ,
ଛାଇ ନିଦର କଅଁଳ ସ୍ପର୍ଶରେ,
ଅନ୍ଧାରର ଆବରଣ ଘେରେ,
ଝିଲିମିଲି ଜହ୍ନ ଆଲୁଅରେ,
ଜାଣେନା ତୁମେ ଆସିବ କି ନାହିଁ ?
ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ ଅପେକ୍ଷାରେ...

ଏବେ କିନ୍ତୁ ମୋ ସମୟ କଟେ
କୋଳାହଳ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶୂନ୍ୟ ଅନ୍ଧାରରେ,
ସମୁଦ୍ରର ନିର୍ଜନ ବେଳାଭୂମିରେ,
ମନ୍ଦିରର ମୁକ୍ତ ଚଟାଣରେ,
ତେବେ ମଧ୍ଯ ଜାଣେନା
ତୁମେ ଆସିବ କି ନାହିଁ ?
ତଥାପି ମୁଁ ତୁମ ଅପେକ୍ଷାରେ.....

-

ତୁମ ଭାବନାର ଶ୍ରାବଣ ଛିଟା
ପଡେ ଯେବେ ମୋ ମନ ମରୁଭୂମିରେ
ଫୋଟକା ସଦୃଶ ସାଜିବା ସହ
ମୁଁ ମିଳେଇ ଯାଏ ତୁମରି ମଧ୍ୟରେ..

ଜୀବନ୍ୟାସ ପାଇଥାଏ ମୁଁ,
ଆତ୍ମହରା ବେଦନାର ଶ୍ମଶାନରୁ
ଅଶ୍ରୁଧାରାରେ ରୁଦ୍ଧ ଶ୍ଵାସରୁ
ବିରହରେ ଦଗ୍ଧ ଯନ୍ତ୍ରଣା ରୁ

ତୁମ ଆବେଗର ଉଷ୍ଣ ଛୁଆଁ
ଭରିଦିଏ ମନକୁ ମୋର ଆର୍ଦ୍ରତା ସ୍ପର୍ଶ ରେ
ଆଲୋଡନ ଖେଳାଏ ସାରା ଶରୀରରେ
ସ୍ମିତହାସ କରି ଉଠେ ମୋ ଜୀବନ ଫୁଲ

କି ଅବା ଆଉ ଫରକ ଥାଇପାରେ;
ମୋ ଆବେଗ ଓ ତୁମ ମଧ୍ୟରେ
ଉଭୟ ଅଣାୟତ୍ତ, ଅଦୃଶ୍ୟ, ଅଖୋଜା
ତଥାପି ଅଲୋଡ଼ା କି ଅଭାଗା ନୁହଁ

ବାସ୍ତବିକତାର ସୀମା ଡେଇଁ ଯାଇ ମୋ ଚେତନା
ସ୍ବପ୍ନିଳ ହୋଇ ଉଠେ ତୁମ ଚିନ୍ତନରେ
ଅବାସ୍ତବିକତାର ପରିଧି ଛୁଇଁ
ମୃଗତୃଷ୍ନା ସମ ତୁମକୁ ଖୋଜେ ମୋରି ଭିତରେ

-

मौसम ग़म के तेरे आने से हुई नम
ज़िंदगी गुजारना हो गई है अनुपम

-

गुमसुम दिल को सुकून आया
जब तेरे साये से है टकराया
जिंदगी अंधेरों से था घिरा
उसमें तू ही है जो रंग भरा
उन रंगों से तूने मिलाया
जिनसे कभी में मिल ना पाया
प्यार का रंग है दिल में भरा
उससे फिर में ना पाया उभरा

-

ତୁମେ ଚାହିଁ ନ ଥିଲ ଆନ୍ତରିକତା
ଅନ୍ତରରୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେଲି ତୁମକୁ,
ତଥାପି କେବେ ଯଦି
ତୁମ ଦୁଃଖରେ ଲୁହ ଢାଳି ଦିଏ,
ଆଉ କେବେ ଯଦି
ତୁମ ଖୁସିରେ ତୁମଠୁ ଅଧିକ ଖୁସି ହୁଏ,
ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ ସାଇତି ରଖି
ମୃତ୍ୟୁକୁ ତା'ର ଚାବି କରିଦେବି,
ଏଇ ସର୍ତ୍ତ ଥିଲା ନା...
ଜୀବନ ସାରା ଅଭିନୟ
କରିବା ଆମେ ଦୁହେଁ,
ତୁମେ ଭଲ ନ ପାଇ ବି ଦେଖେଇବ
ମୋତେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ର ସେଇ ଅଷ୍ଟମ ରଙ୍ଗ
ଆଉ ମୁଁ ଭଲ ପାଇ ମଧ୍ଯ
ସାଜି ପାରିବିନି କେବେ ତମ ଜୀବନ ନାୟିକା ।
ଆମ ଭିତରେ ଭଲ ପାଇବା ତ ଥିବ
ଅଥଚ...
ଆମେ କେହି ଭିଜି ପାରିବାନି
ପରସ୍ପରର ପ୍ରେମ ବର୍ଷାରେ ।।

-

चिराग सा जलू मैं
अंधकार ख़ुद में समेटे
उजाला भर दूँ मैं
सपनों को सच बना के
कामयाब हो लूँ मैं
ज्ञान और गरिमा के
शिखर को छु लूँ मैं

-