കരള് പിടയുമ്പൊഴും കനല് കെടാത്ത ചിന്തയിൽ ഞാൻ നിൻ്റെ മുഖം വരച്ചു. എന്തിനെന്നു ചോദിച്ചാൽ, വരികൾക്ക് പഞ്ഞം വന്നവൻ്റെ വിശപ്പകറ്റാൻ; കവിയായി മാറാൻ.

ഇനി ആരും വരാനില്ല !!

ഞാനേകനാണ്, എൻ്റെ കാലിൽ തറച്ച മുള്ളുമായി ഞാനവിശ്രമം നടക്കട്ടെ.

ഇനി ആരും വരാനില്ല !!

-

എങ്കിൽ നിനക്കായി ഞാൻ പാടി വയ്ക്കുന്നു
പാടാത്തൊരിപ്പാട്ടിൻ ഈരടിയോമലെ.
പാടാനറിയാത്ത പാടലഹൃദയത്തി-
ലാരോ കുറിച്ചിട്ട പ്രേമത്തിനീരടി.
മൗനമായ് മാടിവിളിക്കുന്ന വരികളിൽ
വാടാതിരിപ്പുണ്ട് നീ തന്ന പുഞ്ചിരി;
ഈണത്തിനേറ്റക്കുറച്ചിൽ കുറിച്ചിട്ടോ
രോർമ്മയിലുണ്ടു നിൻ വാക്കിൻ്റെ മാധുരി.
മായ പ്രപഞ്ചമേ നിൻ്റെയീ തോണിയിലാ
രൊക്കെയെങ്ങൊക്കെ പോയിരുന്നോർക്കവേ
മായാത്ത ചിത്രങ്ങളൊട്ടങ്ങു തീർത്തവ
രൊട്ടുണ്ട്, പിന്നെ തോറ്റവറനവധി.
ആരാകിലും നിൻ്റെ മോഹന സ്വപ്നത്തി-
ലാകെക്കുഴഞ്ഞുമറിഞ്ഞങ്ങു പോയിടും.
അത്രക്കു രമ്യമാണോമലെ നിൻ്റെയീ
പ്രാണൻ്റെ ശീലുള്ള പ്രണയത്തിൻ ഗീതികൾ.
നിന്നിൽ ലയിച്ചു,വസിച്ചു ഞാനൊത്തിരി
മന്നിൽ വിയർത്തു,കയർത്തു ഞാൻ കാരണം;
നീ വെറും സ്വപ്നമാണെന്നു മറന്നു ഞാൻ
പാറിപ്പറന്നു വിഹരിച്ചു സുഷുപ്തിയിൽ.
ആകിലും നിന്നെ വെറുക്കില്ല കാരണം
നീ തന്നൊരൂർജ്ജത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്നു ഞാൻ.
മാരീചനല്ല മായാവിയല്ലിന്നു ഞാൻ
മജ്ജയും മാംസവും ശുഷ്ക്കിച്ച കാമുകൻ
പാരം നടന്നു വലഞ്ഞൊരെൻ പാദത്തിൽ
ദുരം ചെറുതൊന്നു നടക്കാൻ ബലം പോരാ
എങ്കിലും പിന്നെയും പാടി വയ്ക്കുന്നു ഞാൻ
പാടാത്തൊരീപ്പാട്ടിനീരടിയോമലെ !!

മൗനമായ് മാടിവിളിക്കുന്ന വരികളിൽ
വാടാതിരിപ്പുണ്ട് നീ തന്ന പുഞ്ചിരി
വാടാതിരിപ്പുണ്ട് നീ തന്ന പുഞ്ചിരി

-

-

വെള്ളിമേഘ കാൽച്ചിലമ്പിട്ടൊരെൻ
അമ്പിളിപ്പൂങ്കുരുന്നേ.

മന്ദാര കാലിണ കണ്ടേരം;
ചിങ്കാരം ചൊല്ലി നീ വന്നേരം.

വെൺനിലാവിലലിഞ്ഞു
ഞാനൊരു മായിക മുത്തിലമർന്നു !!

-

നിന്നെ മറക്കാതെ ചേർത്തുവച്ചു
പിന്നെയുമെൻ്റെയീ ഓർമ്മയൊന്നിൽ
എന്നിട്ടുമെന്തിന്നു തിങ്കളെ നീ
കന്നിക്കുരുന്നായി വന്നതില്ലാ !!

-

കുപ്പിവള കിലുക്കിയെത്തും
മണിക്കുരുന്നേ നിൻ്റെ
ചെപ്പിനുള്ളിലൊളിച്ചിരിക്കും
കള്ളനാരോ ചൊല്ലു !!

പത്തുമണി പൂവിറുക്കും
നാട്ടുതുമ്പി നിൻ്റെ
ചിത്തമൊന്നിൽ മുത്തമിട്ട
കണ്ണനാണോ ?

-

അഴകേ നിൻ്റെ മിഴിയിൽ
നറുചുംബനമലരിൻ
അലിവാർന്നിടുമിതളായ്
പിരിയാതെ ഞാനലിയാം.

നിന്നിളം തുടുമാറിലെ
കണിമുത്തുകൊണ്ടെന്നെ മൂടിടു !!
അന്തിവിണ്ണിലെ മൺവിളക്കിൻ്റെ
പൊൻ തിരിനാളം താഴ്ത്തീടു !!

-

നാണം മിഴികളിലലിയുമി സുരഭിലയാമം
ഒരു വനശലഭമായ് നിന്നിൽ ഞാനും
അലിയുമീ വനിയിതിലഴകായ് പാടും
കിളിമകൾതേടും അസുലഭ പ്രണയമിതാ !!

-

നെയ്യാമ്പൽ ചന്തം തോൽക്കും കണ്ണാടി കവിളിൽ മിന്നി
നാട്ടു പൂപ്പാട്ടിലെ നാണവും ദാഹവും;
പൂത്ത പൂക്കൊമ്പിലെ ആർദ്രമാമീണവും.

-

ഇതാ ഞാനെന്നെ തുറന്നു വച്ചിരിക്കുന്നു
കരളിലെരിയുന്ന കനലിൻ്റെ തിരികെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഈ ചിത്ര പൗർണമിയിലും നിന്നെക്കെൻ്റെ സ്വത്വം തിരിച്ചറിഞ്ഞേക്കാനാവില്ല. മുഖമില്ലാത്തവൻ്റെ മുഖം ആരു കാണാൻ; ആരോർത്തുവയ്ക്കാൻ !!

തിരയൊടുങ്ങിയ കടലാകുന്ന മിഴിയിൽ ഇനിയൊരുതുള്ളിയില്ല പൊഴിയാൻ. പരൽക്കാടുകളും കടന്ന് കുന്നിൻ്റെ അങ്ങേച്ചരിവിൽ കത്തിയാളുന്ന സ്മൃതിയിൽ മൃതിയടഞ്ഞവൻ്റെ കണ്ണിലെന്തോർമ്മയുണ്ട് കണ്ണീരു പകരാൻ..

മറവിയിലപ്പോഴും ഒരു മുഖം പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നോ?
നോവിൻ്റെ പൊയ്മുഖം !!

-