त्या झाडांर स्वता वचून पयली कळो
जावचो पडटा आनी मागीर फुल जावन
हेरांक परमळ दिवचो पडटा

-

तुं म्हज्या कवितेंचो विशय जावन आसा,
तुजें वर्णन कशें करप तेंच चिंतित आसा हांव,
सुरवात कशीं करूं,
आनी शेवट कसो सोपोंव तोंच कळना जाला..

-

आरंभ जालो रातिचो
वेळ सोपून सांजेचो,
जमला मेळ झाडां खांद्यार
रातकिड्यांचो,
सुरु करपाक गीत
आयलो वेळ रातीचो.

-

परत केन्ना मेळटलें तें
परत केन्ना येतलो तो दिस,
ताच्या पायजणांचो आवाज
आयकूंक कान आशेल्यांत,
ताचें रूपणे पळोवपाक
दोळें आशेता....

-

आलतडीच्यान पलतडी वचपाक बांध
आनी ताच्या सरभोंवतणी‌ पांचवेचार शेत,
त्याच बांधाचे मेरेवयल्यान पावलां मेजीत
एक सुंदरशी चली सदांच
चलत वता-येता सांज-सकाळचें,

ताची ती सुंदरताय पळोवन मन
पावसाच्या थेंब्यानी भिजून वता,
ताचें मुखामळ पळोवनूच तर
सकाळ उदेता,
बांधावयले माडूय ताका पळोवन
खोशयेन धोलता.......
आनी वाऱ्या सांगाता ताचें केस उबयता....

-

उटंगाराचो पावस चालूच आसलो,
आयज सांज म्हळ्यार
तांच्या घरा कडलो बांध बुडट्लो,
आनी
ताका तशींच वाट सोदित घरां वच्चें
पडटले अशें तेका दिसतालें.

-

पयलीं तागेले हास्य मुखामळ
सदांच दिसतालें,
आता तेंच पळयतलो जाल्यार
तागेलो फोटो पट्टा
परत परत पळोवचो...

-

खुब दिसा सावन
कितें तरीं बरोवपाचो
प्रयत्न करतालो,
पुंजावन दवरिल्ली उतरां
कांय खीणा भितर शेणत वताली

-

त्या दोंगरा वयल्यान कितलेंच फावट
आमचीं नदर त्या पलतडच्या वाठारांर पडटाली,
आयज आमी त्याच जाग्यार आसली....
पूण त्या दोंगरार रावुन पळयतल्या लोकांची नदर आमचेर पडटाली कांय?

-

आयज तूं विसरले
तो खोशेचो दीस,
हर एक म्हयनो तुंच म्हाका
याद करून दिताले
दोन-तिन दीसा आदि,
आयज तुका कशी
याद जावना ह्या दिसाची,
हांवेन तुका किदें म्हणले कांय
कांय म्हजो तुका आयलो राग?

-