कोई चल रहा है अकेला,
है किसीका कारवां,
मंज़िल सबकी है एक मगर,
अपना अपना सफर है सबका

कोई उछल रहा है खुशी की बारिश मै,
कोई गम के तुफान मे फंसा,
तो कोई चुन रहा यादों के फुल
बनाने हसीं गुलदस्ता,

कोई रूका है छांव मे,
कोई धूप मे तप रहा,
रुकते- चलते बढ रहे है सभी
अपना अपना सफर है सबका।

-

माझी राजकन्या. . . . .

आटपाट नगरात कोणे एके काळी,
एक होता राजा, एक होती राणी,
राजा होता शूरवीर, राणी सौंदर्याची खाण,
त्यांची राजकन्या, जणू त्यांचे रत्नच महान,

सगळीकडे होता आनंद, सर्व होते अलबेल,
पण कोण जाणे दृष्ट लागली, जणू वाईटच होती वेळ,
एका राक्षसाने नेले राजकन्येला उचलून,
पसरले दुःख सगळीकडे,
राजा-राणी देखील रडले धाय मोकलून,

राजकन्येच्याही मनात विचार आले काही बाही,
तिला ही वाटले आता यातून आपली सुटका नाही,
पण बरं का! शूरवीर राजपुत्र होता एका देशात,
लोळवायचा तो मोठे मोठे हत्ती एका दमात,

कळता त्याला गोष्ट हाती धरले लगाम,
म्हणाला "पहाच राक्षसाचा काय करतो अंजाम!",
करून राक्षसाचा वध राजकन्येची केली सुटका,
आणि मग काय! आनंदात घालवली दोघांनी त्या पुढची प्रत्येक घटका!!!

अहो थांबा थांबा परिकथा संपली, पण गोष्ट अजून बाकी आहे!. . . . .

— % &सोडा राजा सोडा राणी,
इथून पुढे सुरू होते खरी कहाणी,
संपता गोष्ट अगदी निरागसतेने,
माझ्याकडे पाहिले माझ्या गोंडस चिऊताईने,

म्हणते मला कशी, ऐक ना गं आई,
तुझ्या या राजकन्येला अशा राजपुत्राची गरजच नाही,
मला या वाक्याचा उलगडाच झाला नाही,
मी विचारले, गोष्टीतल्या राजपुत्राचे चुकले का गं काही?

म्हणाली ती हातात घेऊन एक छडी,
मी ही हुशारीने राक्षसाला करीन पळता भुई थोडी,
तूच म्हणालीस ना हुशारीने लढली राणी लक्ष्मीबाई!
तिला तरी राजपुत्राची गरज पडली का गं आई?

पाहत बसण्यापेक्षा वाट राजपुत्राची,
मी तर बाबा स्वतःच सुटका करून घेतली असती माझी!

ऐकून तिचे शब्द माझे डोळे भरले पाण्याने,
वाटले योग्य बदलाची सुरुवात झाली खऱ्याने!!!
टिपत पाणी डोळ्यातले घेतले तिला कुशीत,
खरंच की गं! राजपुत्राची गरजच नाही राहायला खुशीत!!— % &

-

कम सोचा करो मेरे यार
ज्यादा सोचना बढाए मुश्किल हजार

-

ये किसकी कमी है
जो सता रही है,
किसी को ढूंढ रही हूं,
या खुद को तलाश रही हूं मैं।

-

यादों के गलियारे से गुजरते हुए
मिल गए कुछ सपनों के मकान,
कुछ जाने पहचाने लोग,
एक जानी पहचानी मुस्कान,

लगी थी दुकानों में
रिश्तों की किताबे,
खुल गए जब पन्ने,
उभरने लगी फिर यादें,

छोटी छोटी खुशियों के,
दिख गए कुछ पौधे,
कुछ गम के कांटे भी,
चुभने लगे थे उनमें,

सायकल पे खिलखिलाता,
दिख गया मुझे बचपन,
थोडी शर्माती थोडी इतराती,
जवानी भी चल रही थी बन ठण,

दिखाई दी जब हमें
जिम्मेवारी की बोरियां,
छोड़कर आ गए हम वह,
सुहावनी यादों की गलियां.....

-

There will come a time when,
I'll stop pleasing others,
No one's opinion will bother me,
Nor will anyone's complement matter,

I'll start living my own life,
I'll be the main lead of my story,
Satisfaction will be the core of my life,
I won't run after a blaze of glory,

I'll live my life in such away,
Regrets won't have a place in my heart,
There will come a time when,
Even my death will be a grand art...

-

दर्द जब हद से गुजर जाता है,
तो दिल सुन्न हो जाता है,
ना किसी से बात करने की इच्छा होती है,
ना किसी को अपनाने का मन करता है,

हर मुस्कान झूठी लगती है,
हर शक्स बेगाना लगता है,
महफ़िल खाली खाली लगती है,
खुशी तो बस फ़साना लगता है,

दर्द जब हद से गुजर जाता है,
तो मरने की ख्वाहिश रहती है,
और जीना सजा लगता है।

-

निराशेच्या अंधारात
आशेचा किरण होतात
दुःखात या माझ्या
शब्द मला जवळ घेतात

कधी हे भावना हळव्या होतात
कधी होतात माझा आवाज
कधी होतात अलंकार माझे
यांचाच असतो साज

मित्र बनूनी वेळोवेळी
ढाल माझी होतात
सारे जाता साथ सोडूनी
शब्द मला जवळ घेतात....

-

Nothing seems brightening
Neither the days feel warm
Everything's just cold and blue
Since you went afar

My face is little pale
My heart is full of sadness
I only dream about you
Spending my nights sleepless

Since you left my dear
Everything reminds me of you
Only you can make me lively again
I can't wait to see you

-

When I make my bed every morning
I dust off my all bad dreams,
With neatly folded blanket,
My usual day begins.

Every day is new,
Like a new sheet,
Some are bright some are dull
But nothing ever repeats.

-