మేఘాల తెర చాటున దాగున్న నా మనసుని
ఓ గాలై తరిమేసీ చవి చూసావా
గాయాల పొదరింట ఒదిగున్న నా ఎదనీ
ముళ్ళన్నీ పూవులులా పూయించావా
ఉందో.. లేదో.. అని అనుకునె ఆ ప్రేమని
నా నిండా నింపీ నువ్వూ నిజమయ్యావా
కలగా.. మిగిలే.. కథలే నావనుకున్నా
కలమే నువ్వయ్యీ తలరాతని మార్చావా

ఏ దిక్కుకు మొక్కులు మొక్కానో
నలుదిక్కులు నిన్నే నిలిపింది
ఏ చెట్టుకి నోములు కట్టానో
నాకు నీడగా నిన్నే ఇచ్చింది
చిన్న అలికిడికి ఎగిరే పక్షుల గుంపులు
నీ ప్రేమకి కష్టాలు బెదిరి పోయే
చిన్న వెలుగుకె చెరిగే చీకటిలాగా
నన్ను నీతో వదిలేసి వెళ్ళిపోయే

-

ప్రేమంటే?
ఏది అడిగినా కాదనకపోవడమా?
మరి తల్లిదండ్రులది గారాబం ఎందుకు అవుతుంది!?
నిమిషం కూడా వదిలి ఉండలేకపోవడమా?
మరి తాగుబోతుది వ్యసనం ఎలా అవుతుంది!?
ఎలావున్నా స్వీకరించడమా?
ధృతరాష్ట్రుడి వాత్సల్యం బలహీనతగా పేరెందుకు పొందింది!?
అమితంలేని నమ్మకాన్ని నిలపడమా?
అగ్నిపరీక్ష కోరిన రామునిలో ప్రేమకి లోటెక్కడుంది!?
వద్దని పొమ్మంటున్నా వద్దకు చేరాలనుకోవడమా?
రావణుడి కోరిక వంచనేగా అయ్యింది!?
కలిసి జతగా బ్రతకాలనుకోవడమా?
స్నేహంతో పోలిస్తే మరి ఏం తేడా ఉంటుంది!?
ఆలుమగల కలయిక మాత్రమేనా?
ప్రకృతి సృష్టించిన అవసరమేగా అది!?
అర్థంకాని భావానికి పెట్టుకున్న అందమైన పదమా??
ఆరాలు తీయలేకుండా నోరుకట్టేసే ఆయుధమా??

-

నా నీడకు నేను ఆధారాన్ని కాను
వెలుతురు దారిలో ఆటంకాన్ని

-

ఓ ఇంటికి తప్ప మరే ఇంటికీ రాని వసంతాన్ని చూసావా?
ఒకరిద్దరకే వెలుగుని పంచితే
వెన్నెలకీ మతాబుకి తేడా ఉందంటావా?
నా నీ అంటూ వాటాలు వేసే గాలికి పేరేంటి?
నువ్వూ నేనూ అంటూ వేరేలు చేసే చినుకుకి విలువేది?
అందరికీ ఉదయాన్ని తెచ్చే సూర్యుడు అక్కడ
కొందరికే ఉగాది అంటూ గీతలు గీసే మతం ఇక్కడ
అణిచేస్తున్న పాదాన్ని కూడా ముద్దాడే అలల స్థాయెక్కడ
ఒకడు తగ్గితేనే నేను నెగ్గుతాననుకునే మనిషి తీరిక్కడ
ఎదగాలని కోరుకోని చెట్టేది?
తానే ఎదగాలని ఎగిరిగిరి పడితే
ఎడారిలో ఆకాశాన్నంటినా తనకు దిక్కేది?

-

పరిచయం లేని పావురం కూడా
కాస్తిన్ని గింజలెయ్యగానే గిర్రున ఎగిరొచ్చేస్తుంది
నీళ్లు పోసి పెంచకపోయినా దగ్గరకి తీసుకోగానే
పూవు పరిమళాన్ని వెదజల్లుతుంది
ఎప్పుడూ చూడని పాదాలని కూడా అల ఒకేలా ఆదరిస్తుంది
ఎన్నడూ ఎదురవ్వని దారే అయినా ఒకే గమ్యానికి చేరుస్తుంది
ఎంతో కాలం తరువాత కురిసే చినుకు కూడా
అందరి వాకిళ్ళను ఒకేలా తడిపేస్తోంది
కాలంతో కొట్టుకుపోతున్నా కలం పట్టుకుని తననే చూస్తున్నా
వెన్నెల వెలుగు సమానంగానే పంచుతుంది
మనిషి తప్ప మరెవ్వరూ మార్చుకోరు... బంధాన్ని బట్టీ తత్వాన్ని!
మనసు తప్ప ఇంకేదీ మారిపోదు... ఏ ఎండకు ఆ గొడుగు అని!

-

నాలుగ్గోడల మది గది కూడా
నాలుగు దిక్కులు ప్రేమని మోస్తూ
ఏడే చుక్కల ముగ్గుల ఆశ
ఏడడుగుగలతో జత అయ్యే శ్వాస
నా కవితకు ఛందస్సు నీవంటూ...
నా ప్రతి మాటను పాటగ మార్చేస్తూ...
నా కనులకు కాటుక నీవవుతూ...
నా కలలకు రంగులు అద్దేస్తూ...
ఉదయాలకి ఏం కరువొచ్చిందో
రాతిరి నిదురను చెరిపేస్తుంది
మనసుకి నీకూ ఏం బేరం కుదిరో
నన్ను నవ్వించే పని నీకిచ్చింది
నీ పెదవుల పలుకుల తాళంకూ...
నా కనుబొమ్మల నాట్యమే జోడు...
నీ నవ్వుల దివ్వెల ఊసులకూ...
నా మనసుకి గుర్తొచ్చెను ఈడు...

-

వింటున్నావా?,
ప్రేమకి ఎన్ని ప్రాణాలు?
నువ్వు ఎన్ని సార్లు
చంపేస్తున్నా
మళ్ళీ మళ్ళీ
పుడుతూనే వుందీ..!?
//కొనసాగింపు క్యాప్షన్లో//

-

చినుకు పుడమిని తాకిన వేళ కలిగే తొలి పులకరింత
అక్షరం నా మనసుని ముద్దాడినప్పుడు తెలిసింది
చలిగాలి చుట్టేసినప్పుడు రోమాలు ఎందుకు నిక్కబడతాయో
కలం సృష్టించిన కావ్యపు కౌగిలి తెలిపింది
వేటగాడి వలలో చిక్కిన ఓ పావురములా
ఎగరలేకపోతున్నాను మళ్ళీ బతుకులోకి
వదలలేకపోతున్నాను... ఊహల ఎరే అని తెలిసినా కాగితపంచులని
సిరాతో నా మది వాకిటను కడిగేసి, తన ఆలోచనలతో చెరిగిపోని ముగ్గులేసి
రచయిత రాజేసిన భావాల బడబాగ్ని భోగిమంటలా
తానే వణుకు పుట్టించి, తానే వెచ్చదనమూ ఇస్తుంది
ప్రేమకంటే గుడ్డిది, భక్తికంటే గొప్పది
పిచ్చికంటే ముదిరినది, మామూలు మనుషులకు అందనిది
ఈ అక్షరబంధం... అక్షువులకెన్నడో రుణానుబంధం
కవి ఆత్మశోధన నాలో కలిగించిన ఆత్మసంతృప్తి
కాగితాలు తిప్పుతున్న నా వ్రేళ్ళు ఆగిన ఆ అరక్షణం
రెంటికీ మధ్య జరిగిన ఓ మౌనపు ఆలింగనం
కనపడని కవి కనిపించని నాలో కలిసిపోయిన తరుణం
మా మధ్య జరిగిన సంగమం, పుట్టిన భావా సంకీర్తనం
తడిసిన నా కన్నులే సాక్ష్యం, తడిసిన నా కన్నులే సాక్ష్యం
నవ్విన నా మనసుదే ఆ భాష్పం, విరిసిన నా హృదయానిదీ చిరు కావ్యం

-

//గంజి తాగేస్తా//
అమ్మా తల్లీ తిని రెండ్రోజులు అవుతుందమ్మా
కాస్తిన్ని గంజినీళ్లైనా పొయ్యమా....
గా మేస్త్రీ ఈ పొద్దు పైసలు సరింగీయలేదు
గుడిసెలో బియ్యం బిడ్డల కడుపుకే సాలదు
నేను గంజి తాగేస్తాలే....
నిన్న రాత్రి పార్టీలో తిన్నది అరగలేదేమో
ఒళ్ళంతా ఒక్కటే ఉబ్బరంగా ఉంది
ఈరోజు గంజి తాగేస్తేనే మేలు....
అబ్బా పనిమనిషి మళ్ళీ సెలవు పెట్టేసింది
బయట నుండి తెప్పించుకునే బదులు
ఏ గంజో తాగడం నయం....
రాత్రి జరిగిన గొడవకి పొద్దున్న వంటగదిలో స్టవ్వు వెలిగినట్టు లేదు
ఇప్పుడు ఆవిడ చేసే వంట కోసం నేను వెళ్ళి మాట్లాడాలా? నో ఛాన్స్
అవసరమైతే గంజైనా తాగేస్తాను....
చల్లటి గాలి, చుట్టూ వాన, మనసు నిండా ప్రశాంతత
జీవితంలో ఇంకేం వద్దనిపిస్తుంది
గంజి తాగేస్తునైనా బ్రతికేయొచ్చు అనిపిస్తుంది....

-

ఇదిగో నిన్నే,
ఈ కథలూ కవితలూ రాసే వాళ్ళ మాటలు ఎలా నమ్మగలం? కలం కదిపితే చాలు అన్నీ ఉపమానాలే. అక్షరం ముడితే చాలు అంతా అతిశయోక్తులే! ఏంటీ? నీకూ
అలానే అనిపిస్తుందా? నా ప్రేమ ఓ
అతిశయోక్తిలా కనిపిస్తుందా?
//కొనసాగింపు క్యాప్షన్లో//

-