സ്വപ്നങ്ങളിലേക്ക്
ഒരു തിരിഞ്ഞുനോട്ടം..

-

ഏകാന്തതയുടെ നിഴൽപ്പാടുകളിൽ
എത്രയോ കാതം ഞാൻ സഞ്ചരിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
അക്ഷരങ്ങൾ ഒരുക്കിത്തന്ന
നടപ്പാതകളിൽ
മൂകത അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിലും
ആശ്വാസത്തിന്റെ ചെറുകാറ്റ് അന്ന്
വീശിയിരിന്നു..
നീയെന്ന കഥയിലെ
വായിച്ചു മറക്കാൻ മാത്രം ഉള്ള
വെറുമൊരു കവിതയായിരുന്നു ഞാൻ എന്നത്
നീ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ നാൾ വരെ
ഞാൻ എന്ന ചെറുകവിതയിലെ
സാരാംശം മുഴുവനും നീ മാത്രമായിരുന്നു...!!
എന്നാൽ ഇന്ന്, എഴുതാൻ മറന്ന
മനസ്സുമായി ശൂന്യതയുടെ
ഗർത്തങ്ങളിൽ വീർപ്പുമുട്ടി പിടയുന്ന
മഷി വറ്റിയ ഒരു തൂലികയായി
ഞാൻ മാറിയിരിക്കുന്നു..!!
വലിച്ചെറിയുവാൻ മാത്രം വിധിക്കപ്പെട്ട വെറുമൊരു തൂലിക..!!!

-

നമ്മൾ എന്നും എപ്പോഴും പലരോടും സംസാരിച്ചു പോകുന്ന എത്രയോ വാക്കുകളാണുള്ളത്. എന്നുമുള്ളതിനാൽ തന്നെ അതിന് പ്രത്യേകിച്ചൊരു ഭാവവും കാണില്ല താനും.മടുപ്പും മയക്കവും തന്ന് അലോസരപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും.എന്നാൽ അതെ വാക്കുകൾ മടുപ്പില്ലാതെ മനോഹരമായി നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ പതിയത്തക്ക രീതിയിൽ പറഞ്ഞു ഫലിപ്പിക്കുവാൻ കഴിയുന്ന ചില മനുഷ്യരുണ്ട്.അസാധാരണത്വം ഒന്നും അവകാശപ്പെടുവാനില്ലാത്ത
വെറും മനുഷ്യർ മാത്രമാണവർ. നല്ല മനസ്സിന്റെ, ചിന്തയുടെ ഉടപ്പിറപ്പുകൾ.പദങ്ങളുടെ മനോഹാരിത അത് എത്രത്തോളമുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കി തരുന്നവർ.

-

പ്രതീക്ഷകളുടെ
ഓരോ മുനമ്പിലും
ആശ്വാസത്തിന്റെ
മുന്തിരിവള്ളികൾ
പടർന്നുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു..
വെയിലേറ്റ് വാടാതെയും
മഞ്ഞിലായുറയാതെയും
മഴയിൽ
കുതിരാതെയുമിരുന്നെങ്കിൽ
നമ്മുടെ
സ്നേഹത്തണലിലലിഞ്ഞ
ഒരായിരം മുന്തിരിത്തോപ്പുകൾ
പൂത്തുതളിർത്തേനെ..!
നമുക്കായ് മാത്രം...!!!

-

നീയെന്ന
ഒറ്റമരത്തിലെ
തളിരിലയായി
മാറുവാൻ
കൊതിച്ചിരുന്ന
ഞാൻ
ഇന്നെന്റെ
മോഹഭംഗങ്ങളിൽ
വെന്തുരുകി
മണ്ണോട് ചേരുവാൻ
ഇളംകാറ്റിന്റെ
കനിവിനായ്
കാത്തിരിക്കുന്നു..!!!

-

മാറ്റങ്ങൾ

-

എനിക്ക്
അറിയേണ്ടിയിരുന്നത്
ഒരേയൊരു
ചോദ്യത്തിന്റെ
ഉത്തരമായിരുന്നു..
നിനക്ക്
മറുപടി ഇല്ലാതിരുന്നത്
അതേ ചോദ്യത്തിന്
മാത്രവും...!!!

-

മഴത്തുള്ളികളിൽ
ഞാനെഴുതിയ കവിതേ
നൊമ്പരമലിയും
മിഴിത്തുള്ളികളിൽ
ഞാനെഴുതിയ കവിതേ..
ആർദ്രമാം വിലോലമാം
ഹൃദയ വനികയിൽ
നിഴലായ് കരുതും നിന്നെ
എന്നിലായ് ചേർത്തൊരീ
നിമിഷവേഗങ്ങളിൽ
ഉണരും പുതുപുലരി...
നമുക്കായ് ഉണരും പുതുപുലരി...

-

ഭരിക്കുന്ന ചിന്തകളോട്
കൂപ്പു കുത്തിയ മനസിന്‌
വഴുതി പോകുന്ന
അക്ഷരങ്ങളെ
വരുതിയിലാക്കുവാൻ
കഴിയുന്നില്ല..
വിണ്ണും മണ്ണും
ഒരേപോലെ മൗനങ്ങളുടെ
തിരകളിൽ അലിയുമ്പോൾ
പുഴയായി ഒഴുകുന്ന
മിഴികളെ
ഓളത്തിലും താളത്തിലും
താളിയോലകളിൽ
ചിട്ടപ്പെടുത്തുവാനും കഴിയുന്നില്ല..

-

എല്ലാം വെറുതെയായിരുന്നു. അങ്ങനെയാവട്ടെ. അല്ലെ?

പിന്നല്ലാതെ.. എല്ലാം വെറും വെറുതെ.. അങ്ങനെയിരിക്കട്ടെ.!

അവ്യക്തവും അപൂർണ്ണവുമായ എഴുത്താണല്ലോ കുത്തിക്കുറിയ്ക്കുന്നത്.. എന്തേ?

അതിന് എന്തിനാണ് പൂർണ്ണതയുള്ളത്..ഏതിനാണ് വ്യക്തതയുള്ളത്..?

അതും ശരിയാണ്.!

അതുകൊണ്ട് വരികളെ എങ്ങനെ വേണമെങ്കിലും വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടട്ടെ..!

അതെ.. അല്ലേലും വായിക്കുന്നവരുടെ മനസ്സിന്റെ സൗന്ദര്യമല്ലേ ഓരോ എഴുത്തിനെയും മനോഹരമാക്കുന്നത്.!!!

-