ଶବ୍ଦ
ସେଇଠି ନିରବି ଯାଏ ସବୁଦିନ ପାଇଁ
ଯେଉଁଠି ନିଜର ଦୋଷ ଦ୍ୱେଷ ସହ
ମଣିଷ ପରିଚିତ ହୋଇଯାଏ ।।
ନଚେତ୍
ନିଜ ଲୁହ କୁ ଛାଡି ଦେଲେ
ତକୁ ଜେ ଅନ୍ୟ ସବୁ ଆଖିର ଲୁହ ରେ
କେବଳ ଛଳନା ଦେଖା ଯାଏ ।।

-

ରାତିର ନୀଳିମା ରେ ତୁ ରଙ୍ଗ ନୀର
ଢାଳିଦେ ତୋ ଜୋଛନା ମୁଁ ହୁଏ ଅଧୀର
ସେ ଜୋଛନା ପିଆସି ମୁଁ ଶୂନ୍ୟତାର
ତୁମେ ବିନ୍ଦୁ କାକର ମୁଁ ଋତୁ ତୁମର . . .
ତୁ ଫାଲ୍ଗୁନୀ ମୁଁ ତୋ ଅମ୍ବର
ତୁ ବରଷା ମୁଁ ଛୁଁଏ ହୋଇ ମହ୍ଲାର . . .
ଚନ୍ଦ୍ରମା . . . ଚନ୍ଦ୍ରମା . . .
ତୁମେ ଉଇଁ ଗଲା ପରେ
ମଧୁମତି . . . ସାଜେ ରାତି . . .
ଏଇ ଆକାଶ ର ,

-

*** ନାରୀ ***

ସୃଷ୍ଟିର ସମସ୍ତ ଶ୍ରେୟ ଅଜାଡି ଦେଲେବି
କମ୍ ପଡିବ ନିଶ୍ଚୟ
ବୀଜରୁ ବିଶାଳ ଦ୍ରୁମ ଗଢିବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ ହି
ଥାଏ ତା'ର,
ଯେ,ପଣତକାନିରେ ବାନ୍ଧି ପାରେ
କେତେ ଅସଜଡା ମନ
ସବୁକୁ ଏକାଠି କରି
ଅଡ଼ୁଆ ସୁତାର ଖିଅକୁ ବୁଝି ବିଚାରି
ସୁନ୍ଦର ସଜାଇପାରେ ନୀଡ଼ଟିଏ
ଖୁବ୍ ସନ୍ତର୍ପଣରେ।

ସେ କେବେ କଣ ଦୂର୍ବଳା !
ପୁରୁଷ ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ସମାଜର
ନିଚ୍ଛକ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରଟିଏ
ତା ପାଇଁ ସାଇତା ଚିରକାଳ
କେତେ ଅପବାଦର ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟାହୁଏ ତା ନାଁ ରେ
କେତେ କଳଙ୍କର ଶିରିପା ଭିଡି ବାଟ ଚାଲେ
ତଥାକଥିତ ଭଦ୍ରମୁଖା ସଇତାନ୍ ଙ୍କ ମାୟା ରେ
ଶହ ଶହ ବେବିନା,ଇତିଶ୍ରୀ ,ନିର୍ଭୟା
ମଉଳି ପଡ଼ନ୍ତି ରାଜନୀତି ର ପଶାପାଲି ରେ ।

ସେ ତ ସର୍ଜନା ର ଆଦ୍ୟ ଶକ୍ତି
ପାଳନର ଅମୃତ ନିର୍ଝର
ହେଲେ ,ସାମ୍ପ୍ରତିକ ସନ୍ଦିକ୍ଷଣରେ
ସେ ବି ଧରି ପାରେ ଖଡ୍ଗ ଅସ୍ତ୍ର
ରୋଧିବାକୁ ଅବକ୍ଷୟ ଏ ବିକୃତ ସମାଜର ।

-

ମୁହୁର୍ତ୍ତରୁ ମୁହୁର୍ତ୍ତ
ଗୋଟେ ନୀରବ ଝଡ଼ରେ
ମୁଁ ମର୍ମାହତ
ନିଶବ୍ଦ ତରଳୁଥିବା
ମହମବତୀ ପରି
ଏ ଅନ୍ତର୍ଦାହ
ତୋ ବିନା କିଏ ବା ବୁଝିବ
ଏ ଜ୍ବଳନର କୋହ ।

-

ତୁମେ ଏବେ କେଉଁ
ମହାଶୂନ୍ୟର ଧ୍ରୁବତାରା
ମୁଁ ଦିଗହରା ନାବିକ
ଜାଣେନା ଏ ଭଙ୍ଗା ନଉକା
ପହଞ୍ଚିବ କି ନାହିଁ ଦରିଆ କୂଳେ
ତଥାପି ବାହୁଛି ସମ୍ଭବତ ।

-

ବହି ଚାଲିଛି ଜୀବନ ନଉକା
ସମୟର ଲମ୍ବା ନଈରେ
ତୁମେ ଗୋଟେ ଉଦାସୀ ଜହ୍ନ
ଚେତନାର ଉର୍ଦ୍ଧ ଆକାଶରେ ।
ମୁଁ ଚାଲିଛି, ତୁମେ ବି ଚାଲିଛ
ନଈପାଣିରେ ତୁମ ପ୍ରତିବିମ୍ବ
ମୋତେ ଚୁପି ଚୁପି କହୁଛି--
ଡରନା,'ମୁଁ ତୁମ ସାଥିରେ ଅଛି'।
ସତରେ, ସେଇ ବିଶ୍ୱାସ ଟିକକ ନେଇ
ଆଗକୁ ଆଗକୁ ମାଡି ଚାଲିଛି ।

-

ଶରଣ
----------
ଚେତନାର ଚଉହଦୀ ବାହାରେ
ତୁମେ ଅନନ୍ତ ଜ୍ୟୋତିର୍ବଳୟ
ମୁଁ ନିଷ୍ପ୍ରଭ କ୍ଷୀଣ ବିନ୍ଦୁ
ଅନ୍ବେଷଣେ ହେବାକୁ ବିଲୟ ।

ଦୀର୍ଘ ମହାଯାତ୍ରାର
ନୀରବ ପଥଚାରୀ ମୁଁ
ଆଶା ଭରସାର
ଦୁଇ ଡେଣା ଝାଡି
ପ୍ରୟାସ ରତ
ଆବଦ୍ଧ ପଞ୍ଜୁରୀ ଛାଡି
ଦିଗ୍ ବଳୟ ଡେଇଁ
ପହଞ୍ଚିବାକୁ ଶାଶ୍ବତ ମୁକ୍ତି ତୀର୍ଥ ।

ହେ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ !
ଦିବ୍ୟ ପରଂବ୍ରହ୍ମ !
ବିସ୍ତାରି ଦିଅ ମହାବାହୁ
ଏ ଅକିଞ୍ଚନ ଯାଉ
ପାଦ ପଙ୍କଜେ ଶରଣ ।

-

ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନ

ଦଶ ଦିଗପାଳ ସାକ୍ଷୀ ଆମ ଥିଲେ ସାକ୍ଷୀ ଥିଲା ହୋମ ନିଆଁ
ଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂର ସିନ୍ଥି ରେ ସଜେଇ ପାଲଟିଲ ମୋ' ଦୁନିଆ
ଅଗ୍ନି କୁଣ୍ଡେ ସେ ପ୍ରଜ୍ୱଳିତ ଜ୍ୟୋତି ବ୍ରାହ୍ମଣ ର ମନ୍ତ୍ର ଗାନ
ସାତ ଫେରା ଆଉ ହାତ ଗଣ୍ଠି କରେ ଅତୁଟ ଆମ ବନ୍ଧନ ।

ସାତ ଜନମ କୁ ସାକ୍ଷୀ ରଖି ଦୁହେଁ ବିବାହ ଡୋରିରେ ବନ୍ଧା
ହାତ ଧରି ତୁମ ସହଭାଗିନି ମୁଁ ସେବେଠୁ ହୋଇଛି ଛନ୍ଦା
ହ୍ରୁଦୟ ଆସନ ଅଳଙ୍କୃତ କରି ଆସିଲ ମୋ ସାଥି ହୋଇ
ଜୀବନ ର ପଥ ଚାଲିବାକୁ ଦୁହେଁ ପାଦ ରେ ପାଦ ମିଶେଇ ।।

ଶିମନ୍ତିନି ମୁଁ ତୁମ ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ ତୁମ ପାଦ ପୁଜାରୀଣି
ତୁମରି ପାଖରେ ସଦା ଶୁଖି ମୁଁହି ତୁମ ପ୍ରେମ ସୂହାଗିନି
ଅସରନ୍ତି ସ୍ନେହ ଅଜସ୍ର ବିଶ୍ୱାସେ ମୋହିନେଲ ମୋର ମନ
ସମ୍ପର୍କ ଏଇ ଯେ ଦୁଇଟି ମନର ଶାଶ୍ଵତ ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନ ।।

-

ଆରେ ନଟିଆ ନାନା
ଟିକେ ସେପଟକୁ ଅନା
ତୋ ମାଣ୍ଡୁ ମୋତେ ଦେଖିକି ହସୁଚି
ତାକୁ କେମିତି କରିବି ମନା

-

କହିବାକୁ ଅଛି କିଛି
କାହିଁ କେତେଦିନୁ ତୁମ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ରେ
ମନ ରେ ସାଇତା ଅନେକ କଥା
ତୁମ ସହ ବାଣ୍ଟିବି ବୋଲି..
ଚାହା କପେ ଧରି ତୁମ ସାଥେ ଗପିବି ବୋଲି ।

କହିବାକୁ ଅଛି କିଛି
କାହିଁ କେତେ ପଥ ଅତିକ୍ରମ କରି ତୁମ ଦୁଆରେ
ଥକି ଯାଇଥିବା ଦେହ ମନ କୁ
ଟିକେ ଆଶ୍ୱସ୍ତି ଦେବି ବୋଲି ..
ତୁମ ହାତ ଧରି କିଛି ବାଟ ଚାଲିବି ବୋଲି ।

-