ନିଦ ନଈର ଧାରେ ଧାରେ
ସପନ ସଡ଼କର ଶେଷେ
ସମସ୍ତ କୋଳାହଳକୁ ଆଡେଇ
ଯେବେ ତୁମ ମୁହଁ ଦିଶେ।।

ଆବେଗ ହୀନ
ମୋର ଏଇ ନିଷ୍ଠୁର ମୁହଁରେ
ତୃପ୍ତିର ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ଭାସେ।।

ତୁମେ ଆସ,ତୁମ ଉପସ୍ଥିତିରେ
ରୌଦ୍ର ଦଗ୍ଧ ମୋ ମନ ଆକାଶରେ
ଆଶ୍ବସ୍ତିର କଳା ବାଦଲ ଦିଶେ।।

ତୁମେ ଯେବେ ମୁରୁକି ହସ
ହସର ଚମକ ସହ ପ୍ରତିଦ୍ବନ୍ଦୀତା କରି
ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ବ ପାଇଁ ବିଜୁଳି ଜୋରରେ ଝଲସେ।।

ତୁମେ ଓଠ ଧାରରୁ ଆସୁଥିବା
ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦର ତାଳେ ତାଳେ
ପ୍ରଶାନ୍ତିର ନୂଆ ପରିଭାଷା ନେଇ
ଅଦିନିଆ ବର୍ଷାଟା ଖୁବ ବର୍ଷେ।।

ସକାଳର ପ୍ରଥମ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ତୁମେ
ରାତ୍ରିର ଅନ୍ତିମ କାମନାରେ ତୁମେ
ବର୍ତ୍ତମାନର ଆଦ୍ୟବିନ୍ଦୁରେ ତୁମେ
ଭବିଷ୍ୟତର ସମସ୍ତ ସମ୍ଭାବନାରେ ତୁମେ
ତୁମ ସହ ଜୀବନର ଆଗାମୀ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ସବୁ ମୋତେ ଉଜ୍ଜଳ ଦିଶେ।।

-

तेरी हाथ में मेरा हाथ हो
उम्र भर का साथ हो
चाहे हालात कैसे भी हो
हमेशा साथ रहेंगे।।


ज़िन्दगी की सफर में
गम आए या खुशी
हम हमेशा प्यार करेंगे
लोग तो सिर्फ निभाने का वादा करते हैं
हम निभाकर दिखायेंगे।।

-

ଜୀବନ ଏକ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚର ନାଟକ
ଆସ ଆମେ ଏକାଠି
ଯବନିକା ଯାଏଁ ଅଭିନୟ କରିବା।।

ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ହେଉ ଅବା
ଅସଫଳତାର ଅମାବାସ୍ୟା
ଆମେ ପରସ୍ପରର ଆଲୋକ ବର୍ତ୍ତିକା ସାଜିବା।।

ଜୀବନ ଯମୁନାରେ
ସୁଖର ଜୁଆର ଆସୁ ଅବା ଦୁଃଖର ଭଟ୍ଟା ପଡୁ
ଆମେ ସାଥିହୋଇ ସବୁ ଲଙ୍ଘିବା।।

ଯନ୍ତ୍ରଣାମୟ ଏ ଜୀବନ ରାସ୍ତା
ଆସ ହାତରେ ହାତ ରଖି
ପ୍ରେମର ରାଗିଣୀ ଗାଇ ଗାଇ
ସମୟର ଦିଗ ବଳୟ ଯାଏଁ ଚାଲିବା।।

-

ସୁଖର ସୌମ୍ୟତ୍ବରେ
ଦୁଃଖର ଦୁରୂହ ବ୍ୟାପାରରେ
ମିଳନର ମଧୁରତାରେ
ବିରହର ବିରହୀ ପ୍ରାଣରେ
ସଫଳତାର କୋଳାହଳରେ
ବିଫଳତାର ନିଶୂନ ନୀରବତାରେ
ତୁମ ନାମ ଥାଉ ପ୍ରଭୁ ତୁମ ନାମ ଥାଉ।।

ହସର ଜୁଆରରେ,ଲୁହର ଭଟ୍ଟାରେ
ଆରମ୍ଭର ରୋମାଞ୍ଚରେ,ଅନ୍ତର ନିସ୍ତେଜତାରେ
ତୁମ ନାମ ଗାଇ ଗାଇ, ଜୀବନ ଘୋଷଯାତ୍ରାରୁ
ଏ ଜୀବ ବାହୁଡ଼ି ଯାଉ,ଏ ଜୀବ ବାହୁଡ଼ି ଯାଉ।।

-

ବିରହଗ୍ରସ୍ତ ଏଇ ମନ
ତୁମ ମିଳନକୁ ଆତୁର ପ୍ରିୟେ।।

ତୁମେ ସୋଡିୟମର ଶେଷ ଇଲେକ୍ଟ୍ରନ
ମୁଁ କ୍ଲୋରିନର ଅସମ୍ପୂର୍ଣ କକ୍ଷ ପ୍ରିୟେ।।

-

ମୁଁ ନିଦାଘର ଉତ୍ତପ୍ତ ଧରା
ତୁମେ ଶ୍ରାବଣ ବର୍ଷାର ପ୍ରଥମ ବିନ୍ଦୁ।।

ମୁଁ ଅମା ଅମାବାସ୍ୟାର
ଅସରନ୍ତି ଅନ୍ଧାର
ତୁମେ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାର ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣାଭ ଇନ୍ଦୁ।।

ମୁଁ ନିରବ ବେଳାଭୂମି
ତୁମେ କୋଳାହଳମୟ ତେଜସ୍ୱିନୀ ସିନ୍ଧୁ।।

ମୁଁ ଅତୀତର ବିସ୍ମୃତ ସ୍ମୃତି
ତୁମେ ମୋ ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତର
ଆଦ୍ୟ-ପ୍ରାନ୍ତ ବିନ୍ଦୁ।।

ମୋ ଜୀବନେ ତୁମେ,
ବସନ୍ତର ମଳୟ ମହ୍ଲାର
ଶୀତ ସକାଳର କଅଁଳ ଖରା
ନିଦାଘର ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା
ବର୍ଷା ଆକାଶରେ
ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ରଙ୍ଗଛିଟା ହେଇ ଆସ।।

ତୁମ ବର୍ଣ୍ଣାଢ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତିରେ
ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ ହେଉ ଏ ଜୀବନର ସ୍ମୃତି ବିନ୍ଦୁ
ଏ ଜୀବନର ସ୍ମୃତି ବିନ୍ଦୁ।।

-

ମୋ ଜୀବନ ପରିଧିର କେନ୍ଦ୍ରରେ
ସଦା ସର୍ବଦା ବିରାଜମାନ କରି ରହିଥାଅ ତୁମେ।।

ସମସ୍ତ ସମ୍ଭାବନାର ଉଦୟ ଅରୁଣିମାରେ
ସ୍ବପ୍ନ ରାଇଜର ନିକଞ୍ଚନ ରାଜପଥରେ
ପାଦରେ ପାଦ ମିଶାଇ ନିରବରେ ଚାଲୁଥାଅ ତୁମେ।।

ସମୟର ଚକ୍ର ସେମିତି ଅବିରତ ଘୁରେ
ଋତୁ ଆସି ପୁଣି ଋତୁ ଫେରେ
ସଫଳତାର କୋଳାହଳରେ
ବିଫଳତାର ନୀରବତାରେ ମୋ ସହ ରହିଥାଅ ତୁମେ।।

ସଂସାର ଆକାଶରେ
ନୂଆ କରି ଖଣ୍ଡି ଉଡ଼ା ଦେଉଥିବା ଚଢେଇ ଆମେ
ମଳୟର ମିଠା ମହକ ହେଉ ଅବା
ନିଦାଘର ନିର୍ଦୟ ଦହନ ସବୁ ମିଳିମିଶି ସହିଯିବା
ବଡ଼ ଦୁରୂହ ଏଇ ଜୀବନ ଯାତ୍ରା
ହୃଦୟର ଶେଷ ସ୍ପନ୍ଦନ ଯାଏଁ
ମୋ ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ ରହିଯାଅ ତୁମେ।।

-

ଖରା ବର୍ଷାର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ ଭିତରେ
ଅଶାନ୍ତ ଏଇ ମନ ଖାଲି ତୁମକୁ ହିଁ ଖୋଜେ।।

କଳା ବାଦଲ ଢଙ୍କା ନିରବ ଆକାଶରେ
ଓଦା ମାଟିରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଚାଲୁଥିବା ସାଧବବୋହୁରେ
ତୁମର ହିଁ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଦିଶେ।।

ଉଦ୍ଧତ ପବନ ଯେବେ
ନିରବ ନିଶ୍ଚଳ ପାଦପ ମାନଙ୍କ ସହ ଖେଳେ
ଚପଳ ଚପଳା ଯେବେ ବିଚଳିତ କରେ
ପ୍ରିତି ନଦୀର ସ୍ରୋତରେ
ଅସହାୟତା ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାର କରି ଭାସିଲା ବେଳେ
ତୁମ କଥା ମନେପଡେ।।

ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ରାତି ଧିରେ ଧିରେ ବଢ଼େ
ଅନ୍ଧାର ସହ ତାଳ ଦେଇ
ଅମାନିଆ ବର୍ଷାଟା ଖୁବ ବର୍ଷେ
ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଚାତକର ତୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟେ ନା ନାହିଁ
ତାର ଖବର କେହି ରଖେନା
ମାତ୍ର ବର୍ଷାସିକ୍ତ ତୁମ ମୁହଁ ଆହୁରି ଉଜ୍ୱଳ ଦିଶେ
ସମସ୍ତ ପ୍ରତିକୂଳତାକୁ ଏଡ଼େଇ
ତୁମ ଓଠରେ ମୋ ଓଠ ମିଶେ।।

-

"ଆଲୋକମାଳାରେ ସଜେଇ ହୋଇ ସମ୍ପୂର୍ଣ ବିଶ୍ୱ ଉତ୍ସବ ମନେଇବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ। ଆଲୋକ ରଶ୍ମି ଅନ୍ଧାରର ଅନ୍ତଃ ଚିରି ଆଶୁରୀକ ଶକ୍ତି ଉପରେ ଦୈବୀ ଶକ୍ତିର ବିଜୟ ଜାହିର କରୁଛି, ଉଚ୍ଚ ଶବ୍ଦରେ ଫୁଟୁଥିବା ବାଣ ଏହି ସଫଳତାରେ ମୋହର ମାରି ଚାଲିଛି ।ହେଲେ ବିଜୟର ଏହି ବର୍ଣ୍ଣାଢ୍ୟତାରେ ,ହାରି ଯାଇଥିବା ସେଇ ମଣିଷ ମାନଙ୍କ ସ୍ଥାନ କେଉଁଠି। ନାମ ଲେଖେଇବାଠୁ ନେଇ ଚାକିରୀ ଖଣ୍ଡିଏ ପାଇଁ ଅହରହ ସଂଘର୍ଷ କରି ହାର ମାନିଥିବା ଆଶାୟୀ ,କାହାକୁ ମନ ଦେଇ ବାସ୍ତବ ପ୍ରେମର ଦ୍ୱାହିରେ ସାରା ଜୀବନ ସାଥି ହୋଇ ଚାଲିବାର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବା ପରେ ନିଜ ଭଗ୍ନ ହୃଦୟକୁ ନେଇ ବଞ୍ଚୁଥିବା ସାଥୀହରା ମାନେ, ଦାରିଦ୍ର୍ୟର ଦୁଃଖରେ ନିଜ ଦୁସ୍ଥ ଜୀବନକୁ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଧିକ୍କାର କରୁଥିବା ସେହି ନିରୀହ ଆତ୍ମାମାନେ, ବାସ୍ତବରେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଏଇ ଦୀପାବଳିର ମାନେ କଣ?ନିଜ ଜୀବନରେ ଆଲୋକର ସନ୍ଧାନରେ ବହୁତ ଦୂର ଚାଲି ଆସିଥିବା ଏଇ ମଣିଷ ଗୁଡା ଅନ୍ଧାରି ରାଇଜର ସୀମାରେ ପ୍ରବେଶ ପାଇଁ ଆତୁର ପ୍ରାୟ। ହେଲେ ଏମାନେ କଣ ଏତେ ସହଜରେ ହାରିଯିବେ?" - ଏଇ ଭଳି କିଛି ଅବାନ୍ତର ଭାବନା ଉଙ୍କି ମାରୁଥିଲା, ସକାଳୁ ଦୀପାବଳି ଶୀର୍ଷକରେ କିଛି ଲେଖିବା ପାଇଁ ବସିଥିବା ଲେଖକ ପରେଶ ବାବୁଙ୍କ ମନରେ। ଉପସଂହାର ପାଇଁ ସେ ଭାବୁଥିଲେ "ଏଇ ହାରିଯାଇଥିବା ମଣିଷ ମାନଙ୍କୁ ଆଲୋକର ବର୍ତ୍ତିକା ହେବାକୁ ହେବ, ଆଲୋକର ଅନୁପସ୍ଥିତ ଓ ଅନ୍ଧକାରର ଔଦ୍ଧତ୍ୟକୁ ଏମାନଙ୍କ ଛଡା ଆଉ କେହି ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣେନା। ଦୀପାବଳିର ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ହୁଏତ ଏମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ , କିନ୍ତୁ ସମାଜରୁ ଅନ୍ଧକାରକୁ ଦୁରେଇବା ପାଇଁ ଏମାନଙ୍କୁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ହେବ, ଭବିଷ୍ୟତରେ ପୁଣି ଯେମିତି କେହି ଅନ୍ଧକାରର ଗୁଲାମ ନ ହୁଏ ସେଥିପାଇଁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ହେବ।"

-

ଦୁଃଖର ଭୟ ନାହିଁ ପ୍ରଭୁ
ସୁଖର ଅଭୟ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ...

ହସ କ୍ଷଣିକର କ୍ଷଣପ୍ରଭା ଯାହା
ଲୁହ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ହୋଇ ଥାଉ...

ସଫଳତା ଦୂର ରାଇଜର ସ୍ବପ୍ନ
ବିଫଳତା ଜୀବନର ବିଳମ୍ବ ପ୍ରହର ଯାଏଁ ରହୁ....

ପ୍ରେମଟା ବୋଧେ ମାୟାବୀ ମିରିଗ
ମୋ ଜୀବନେ ଘୃଣା ଶବରୀର ବାତ୍ସଲ୍ୟ ଭଳି ହେଉ ...

ସମୟର ସମସ୍ତ ପ୍ରହରରେ
ଜୀବନର ପ୍ରତିଟି ସୋପାନରେ ତୁମ ଉପସ୍ଥିତି ଥାଉ...

ଯନ୍ତ୍ରଣାସିକ୍ତ ଏ ଜୀବନ ନାଟିକା
ତୁମ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାରେ ନିର୍ବାପିତ ହେଉ
ତବ ନାମ ନେଇ ପ୍ରଭୁ ଏ ପ୍ରାଣ ବାହୁଡ଼ି ଯାଉ,ଏ ପ୍ରାଣ ବାହୁଡ଼ି ଯାଉ।।

-