"ଅତୀତର ଇତିହାସକୁ ଆଡେ଼ଇଲେ କଣ ବା ମିଳେ? କେଉଁଠି ବିଦ୍ରୋହର ବହ୍ନି ତ କେଉଁଠି ବିରହର ପଦଧ୍ୱନି, ମିଳନର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବହୁତ କମ ବୋଧେ ମାତ୍ର ବିଚ୍ଛେଦର ବହୁଳତା ଅନେକ। କେଉଁଠି ନୂତନ ବିଚାରଧାରାର ଅଭ୍ୟୁଦୟ ତ କେଉଁଠି ଚିରାଚରିତ ବିଚାରଧାରା ମଧ୍ୟରେ ଅସହମତି ଓ ଯୁଦ୍ଧ। ବିଶାଳ ଐତିହ୍ୟ ମାନଙ୍କ ପଛରେ ଥିବା ଲାଙ୍ଗୁଳା ନରସିଂହ ମାନେ ତ ସାଧାରଣ ଜ୍ଞାନର ପ୍ରଶ୍ନ ହେଇ ଆସି ନିଜ ଉପସ୍ଥିତି ଜାହିର କରନ୍ତି ହେଲେ ଇତିହାସରେ ଅତୀତ ହେଇ ଯାଆନ୍ତି ସେଇ ବିଶୁ ମହାରଣା ମାନେ। ଏଗୁଡିକର ମୂଲ୍ୟ ତାହାଲେ କଣ?" ଇତିହାସ ଓ ଐତିହ୍ୟକୁ ନେଇ ଏମିତି କିଛି ନକରାତ୍ମକ ଧାରଣା ଥିଲା ଜନୈକ ଯୁବକଙ୍କ ମନରେ।ମାତ୍ର ଏହି ଧାରଣା ଅନାୟାସରେ ବଦଳି ଯାଇଥିଲା ଯେତେବେଳେ ସେ ନିଜ ପ୍ରେମିକା ତଥା ଭାବି ପତ୍ନୀଙ୍କୁ ତାଜମହଲର ସାମ୍ନାରେ ଦେଖୁଥିଲେ। ତାଜମହଲ ତାଙ୍କୁ ଛୁଇଁ ସାରିଥିଲା ଅତି ସ୍ପର୍ଶକାତର ଭାବେ, ମନରେ ନଥିଲା ସେଇ ହାତ ହରେଇଥିବା ମିସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ କଥା କିମ୍ବା ଭୂପତିତ ସେଇ ଶୈବାଳୟର କଥା। ସେ ନିରେଖି ଦେଖୁଥିଲେ ବାରମ୍ବାର, ନିଜ ପ୍ରାଣପ୍ରିୟାଙ୍କ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଆଗରେ ତାଜମହଲକୁ ହାର ମାନିବା ଦେଖି ଖୁସି ହେଉଥିଲେ, ପ୍ରେମିକାଙ୍କ ସହ ନିଜର ଅନୁପସ୍ଥିତିକୁ ନେଇ କେଉଁଠି ନା କେଉଁଠି ମନରେ ଦୁଃଖ ଥିଲା। ମାତ୍ର ପ୍ରେୟସୀଙ୍କ ଅପରିସୀମ ସୁନ୍ଦରତା ଓ ତା ଆଗରେ ତାଜମହଲର ଗର୍ବ ଗଂଜନ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ନେଇ ନିଜ ପ୍ରାଣତନ୍ତ୍ରୀରେ ଆସୁଥିବା ଅଦମ୍ୟ ଉନ୍ମାଦନାକୁ ଚାପିଦେଇ ସେ କହୁଥିଲେ, "ଏ ଇତିହାସ ଐତିହ୍ୟ ଏତେ ବି ଖରାପ ନୁହଁ, ଏଗୁଡ଼ାକ ସବୁ ଅତୀତର ମୃତ ମାୟା ଯାହା ଏମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ୍ତ କରିରଖେ ମଣିଷ ମାନଙ୍କର ଆବେଗ।"

-

ପ୍ରୀତିକ୍ଲୀଷ୍ଟ ଭୋଗୁଥିବା ହୃଦୟରେ
ଯେବେ ଅସୁମାରୀ ପ୍ରେମର ଜୁଆର ଆସେ।।

ସମୟର ଅନ୍ଧାରୀ ନିକଞ୍ଚନ ରାସ୍ତାରେ
ଯେବେ କେହି ଜଣେ ଆଲୋକର
ନୂଆ କିରଣ ନେଇ ଆସେ।।

ଅସଜଡ଼ା ଏଇ ଜୀବନ ଯେବେ
ପୂର୍ବପେକ୍ଷା ଅଧିକ ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ
ତୁମଠି ମୁଁ ମୋ ଦୁନିଆ ଦେଖେ।।

ମିଳନର ମୋହ ମନ୍ତ୍ରମୁଗ୍ଧ କରେ
ବିଚ୍ଛେଦର ଭୟ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ କରେ
ସମୟ ଓ ଭବିଷ୍ୟତର ଅନିଶ୍ଚିତତାକୁ
ନେଇ ଏ ମନଟା ବହୁତ ଡରେ।।

ସମସ୍ତ ଆଶା ଆଶଙ୍କାକୁ ଏଡ଼େଇ
ନୀରବତାର ନିର୍ଜନତାରେ
କୋଳାହଳର ପ୍ରାବଲ୍ୟରେ
ଏ ମନ କେବଳ ତୁମକୁ ହିଁ ଚାହେଁ
କେବଳ ତୁମକୁ ହିଁ ଚାହେଁ।।

-

କିଛି ଅଦୃଶ୍ୟ ଆଶା ଓ ଦୃଶ୍ୟମାନ ନିରାଶା।

-

सामने अगर
मुहब्बत की एक प्यारी सी मूरत खड़ी हो
बगल में
ताज-ए-मुहब्बत के चमचमाती शान हो,

ओ तो बड़ी प्यार से दिखा रहे हैं
ताज ए महल हमको
मगर क्या ही फायदा ऐसे देखने में
जब उसके बगैर हम अधूरे हो।।

-

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦିବସର ଅବ୍ୟବାହିତ ପୂର୍ବରୁ ଟିଭି ପରଦାରେ ଫର ଫର ଉଡୁଥିବା ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଓ ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟରେ ବାଜୁଥିବା ଦେଶାତ୍ମବୋଧକ ସଙ୍ଗୀତ ବୃଦ୍ଧ ରାମକୃଷ୍ଣ ବାବୁଙ୍କ ଶରୀରରେ ଲୋମହର୍ଷଣ ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିଲା। ସେଇ ଉତ୍କଣ୍ଠାକୁ ସାମୟିକ ବିରାମ ଦେଇ ଟିଭି ଚ୍ୟାନେଲ ବଦଳେଇ ସେ ଖୋଲିଥିଲେ ନିଜର ପ୍ରିୟ ନ୍ୟୁଜ ଚ୍ୟାନେଲ, କିଣାବିକା ସଂସାରରେ ନିଜ ମୌଳିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧକୁ କେବେଠୁ ବିକ୍ରି କରିସାରିଥିବା ସେଇ ଚ୍ୟାନେଲ ରେ ଭାସି ଆସିଥିଲା ଖବରସବୁ-," ପହଞ୍ଚିଲାନି ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ପ୍ରସୂତି ମୃତ", "ଅଙ୍ଗନବାଡି ଖାଦ୍ୟ ଯୋଗାଣରେ ବ୍ୟାପକ ଦୁର୍ନୀତି", "ଗରିବୀରେ ଭାରତ ଆଗରେ", "ନିଜ ହକ ପାଇଁ ଶିକ୍ଷକ ରାଜରାସ୍ତାରେ", "ଦେଶରେ ବଢୁଛି ବେକାରୀ ସମସ୍ୟା", "ନିଯୁକ୍ତି ପରୀକ୍ଷାରେ ଦୁର୍ନୀତିର ଗନ୍ଧ", "ଦାଦନ ଶ୍ରମିକ ମୃତ", "ନିର୍ବାଚନ ପରେ ନେତା ନିଖୋଜ"।ଏହି ଖବରଗୁଡିକ ଦେଖିସାରିବା ପରେ କାହିଁକି କେଜାଣି ସ୍ୱାଧୀନ ଜୀବନରେ ପରାଧୀନତାର ଅଦୃଶ୍ୟ ବେଡିକୁ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ ସେ ଏବଂ ମନକୁ ମନ କହି ହେଉଥିଲେ, "ବାସ୍ତବରେ ସ୍ୱାଧୀନତା କେଉଁଠି ଅଛି ଭୋକିଲାର ଭାତ ଥାଳିରେ ନା ସମଗ୍ର ଦେଶକୁ ନିଜର ଭାତ ଥାଳି ସଜେଇଥିବା ସେଇ ମୁଷ୍ଟିମେୟ ଲୋକଙ୍କ ହାତରେ। ଖାଦ୍ୟ, ବସ୍ତ୍ର, ବାସଗୃହ ପାଇଁ ନିତି ଲଢ଼ୁଥିବା ସେଇ ନିଃସହାୟ ଲୋକ ଗୁଡାକ କଣ ବାସ୍ତବରେ ସ୍ୱାଧୀନ!! ସ୍ୱାଧୀନତାର ରୁପ କେମିତି?? ବେକାର ଯୁବକର ଆଖିଲୁହ ଭଳି ନା ନିଜ ହକ ପାଇଁ ଲଢେଇ କରୁଥିବା ଅନ୍ୟ ଯୁବକର ଆଖିରେ ଥିବା ବହ୍ନି ପରି!! ସ୍ୱାଧୀନତା ନେତାଙ୍କ ମୁଖନିଃସୃତ ବାଣୀ ନା ନାଲିବତୀ ଗାଡି ଚଢ଼ୁଥିବା ବାବୁଙ୍କ ହାତର ଅଦୃଶ୍ୟ ଚାବୁକ।" ସ୍ୱାଧୀନତାର ସଂଜ୍ଞା, ସ୍ୱରୂପ ଓ ପ୍ରବୃତ୍ତି ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ଶ୍ୱାସରୁଦ୍ଧ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ ସେ।

-

मैं तो रख लूंगा अपने पास
पर तुम आओगी क्या?

ख्वाहिश है तुम्हारे साथ चलने का
मगर तुम साथ चलने दोगी क्या?

रिवाजों से परहेज़ नहीं है हमें
तुम रिवाजों का परवाह किए बगैर आओगी क्या?

तुम चंद्रमा तुम आसमा
तुम चंद्रमा तुम आसमा
तुम खिल खिलाती सितारा हो मेरा।।

सीने से लगाकर
बेइंतेहा मोहब्बत करना हे तुमसे
तुम लगने दोगी क्या?

-

ନିଦ ନଈର ଧାରେ ଧାରେ
ସପନ ସଡ଼କର ଶେଷେ
ସମସ୍ତ କୋଳାହଳକୁ ଆଡେଇ
ଯେବେ ତୁମ ମୁହଁ ଦିଶେ।।

ଆବେଗ ହୀନ
ମୋର ଏଇ ନିଷ୍ଠୁର ମୁହଁରେ
ତୃପ୍ତିର ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ଭାସେ।।

ତୁମେ ଆସ,ତୁମ ଉପସ୍ଥିତିରେ
ରୌଦ୍ର ଦଗ୍ଧ ମୋ ମନ ଆକାଶରେ
ଆଶ୍ବସ୍ତିର କଳା ବାଦଲ ଦିଶେ।।

ତୁମେ ଯେବେ ମୁରୁକି ହସ
ହସର ଚମକ ସହ ପ୍ରତିଦ୍ବନ୍ଦୀତା କରି
ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ବ ପାଇଁ ବିଜୁଳି ଜୋରରେ ଝଲସେ।।

ତୁମେ ଓଠ ଧାରରୁ ଆସୁଥିବା
ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦର ତାଳେ ତାଳେ
ପ୍ରଶାନ୍ତିର ନୂଆ ପରିଭାଷା ନେଇ
ଅଦିନିଆ ବର୍ଷାଟା ଖୁବ ବର୍ଷେ।।

ସକାଳର ପ୍ରଥମ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ତୁମେ
ରାତ୍ରିର ଅନ୍ତିମ କାମନାରେ ତୁମେ
ବର୍ତ୍ତମାନର ଆଦ୍ୟବିନ୍ଦୁରେ ତୁମେ
ଭବିଷ୍ୟତର ସମସ୍ତ ସମ୍ଭାବନାରେ ତୁମେ
ତୁମ ସହ ଜୀବନର ଆଗାମୀ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ସବୁ ମୋତେ ଉଜ୍ଜଳ ଦିଶେ।।

-

तेरी हाथ में मेरा हाथ हो
उम्र भर का साथ हो
चाहे हालात कैसे भी हो
हमेशा साथ रहेंगे।।


ज़िन्दगी की सफर में
गम आए या खुशी
हम हमेशा प्यार करेंगे
लोग तो सिर्फ निभाने का वादा करते हैं
हम निभाकर दिखायेंगे।।

-

ଜୀବନ ଏକ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚର ନାଟକ
ଆସ ଆମେ ଏକାଠି
ଯବନିକା ଯାଏଁ ଅଭିନୟ କରିବା।।

ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ହେଉ ଅବା
ଅସଫଳତାର ଅମାବାସ୍ୟା
ଆମେ ପରସ୍ପରର ଆଲୋକ ବର୍ତ୍ତିକା ସାଜିବା।।

ଜୀବନ ଯମୁନାରେ
ସୁଖର ଜୁଆର ଆସୁ ଅବା ଦୁଃଖର ଭଟ୍ଟା ପଡୁ
ଆମେ ସାଥିହୋଇ ସବୁ ଲଙ୍ଘିବା।।

ଯନ୍ତ୍ରଣାମୟ ଏ ଜୀବନ ରାସ୍ତା
ଆସ ହାତରେ ହାତ ରଖି
ପ୍ରେମର ରାଗିଣୀ ଗାଇ ଗାଇ
ସମୟର ଦିଗ ବଳୟ ଯାଏଁ ଚାଲିବା।।

-

ସୁଖର ସୌମ୍ୟତ୍ବରେ
ଦୁଃଖର ଦୁରୂହ ବ୍ୟାପାରରେ
ମିଳନର ମଧୁରତାରେ
ବିରହର ବିରହୀ ପ୍ରାଣରେ
ସଫଳତାର କୋଳାହଳରେ
ବିଫଳତାର ନିଶୂନ ନୀରବତାରେ
ତୁମ ନାମ ଥାଉ ପ୍ରଭୁ ତୁମ ନାମ ଥାଉ।।

ହସର ଜୁଆରରେ,ଲୁହର ଭଟ୍ଟାରେ
ଆରମ୍ଭର ରୋମାଞ୍ଚରେ,ଅନ୍ତର ନିସ୍ତେଜତାରେ
ତୁମ ନାମ ଗାଇ ଗାଇ, ଜୀବନ ଘୋଷଯାତ୍ରାରୁ
ଏ ଜୀବ ବାହୁଡ଼ି ଯାଉ,ଏ ଜୀବ ବାହୁଡ଼ି ଯାଉ।।

-