மருதாணிக் கரைசலாய்
ஓடும் செம்புலம் அணைந்த மழைநீரின் ஜதி
அவளது குங்குரூ மொழிகளை மனனம் செய்து எதிரொலிக்கிறது
விசாலமாய் வானம் தேடிச் செல்கிறாய்
அவள் அகல்விழிகளின் சாயல்
அங்கும் பரிணமித்துக் கிடப்பதன் கதைகளை என்னோடு பகிர்வாயா?
என்னிடமும் ஒரு கையேடு இருக்கிறது, சூஃபி.
மேகங்களை தூது செய்
அதன் குறுக்கெழுத்துக்களை நான் கண்டுபிடித்துக் கொண்டு கிடக்கிறேன்.

-

Out of the blue
arrives the Past
straying down the memory lane
like grandma's imperious cat.
The heart gently beholds,
yet the heart remains beyond.
The heart walks past.
Rainbows, days or nights,
Skies remain inert and hold their own.

-

அழையாமல் வந்த நினைவு
நனையாமல் ஏந்தும் மனம்
தாமரை இலை நீர்.

-

விண்மீன்கள் கட்டவிழக்கூடும்.
கடலுக்குள் ஒரு வானம்
வானமும் ஒரு கடல்
மீன்களின் அளவளாவலில்
அரும்புகிறது அலையோசை.

-

Yet I stay up and awake
wondering what kind of answer
would suffice to address
your questions on what life is to me.
As time jogs on
I settle for pinning life to the equivalent
of umami
just the kind I taste
at the base of my throat
when I love and rebel against Amma at once,
each time she tells me
that pursuit of art serves me good
only
as long as it stays defined
within the confines of a hobby.

-

are written from the beginning
There are those
which never begin or end
akin to the prayers of yore
that resonate with every single breath
which takes the shape of hope
and echoes off cliffs and peaks,
amplified and whole
to stand
hand in hand
with every crest and trough
that chisels
the mountains we behold.

-

We knew we'd done things, broken the curfew to go out and bust empires built over centuries in a single night, but we couldn't expose why we had to do what we did. It was against the code of the club, against the very essence of Project Mayhem.
Just then, he sneezed.
The investigating officer. Then we saw. Like we really saw. That he was hyperventilating, wheezing, displaying all possible signs of the six letter dreaded disease. And we saw that we had put our hands on the very table, at the exact spot where the man was drumming on, minutes ago.
We hadn't touched anywhere else, yet.
They knew. They'd planned for this. They had us trapped. And they had the sanitiser.
So we started singing. Like canaries. Yes, we started talking because of the sanitiser.

-

May we choose
to unhook from traps of stress
to love ourselves just a bit more?
Perhaps this may be the time
to begin all over again
to let out loud the caved-in
"Miss you", "Sorry",
"I'm over it"
and so forth -
Now here I let you in
on my secret antidote
the velvet calm and strength to say
"No"
to unhinge from what decays my core
and learn to just let go.
May we?
We may.
May beauty bloom forth in May.

-

அறிவதுண்டோ
உறக்கத்து சொப்பனங்கள்
கைவிளக்கேந்திய காரிகைகள் என?
இன்று துயிலும் தருணம்
உறுதி பூண்டு கொள்ளுங்கள்
இன்றைய சொப்பனத்தை
கவனித்து அவதனிக்க -
உங்கள் விடியலுக்கான சாவிகளை
அவை சுமந்து வரலாம்!

-

...so let it brew and bloom and brim
for it to embrace all who seek refuge.

-