কেতিয়াবা শূণ্যতা হৈ ওলমি ৰয়,
ধুমুহাৰ গতিবেগ জাক।
বিশালতাৰ মাজতেই হেৰাই যায়,
অভিমানী হিয়াৰ ৰন্ধ্ৰে ৰন্ধে,
বিয়পি পৰা কল্পনাৰ পৰা বাস্তৱৰ দূৰত্ব।

-

শব্দবোৰতকৈও ডাঙৰ অস্ত্র
অনুভৱবোৰে,
কেতিয়াবা বাৰুকৈয়ে খুন্দা মাৰি যায়,
জীৱনৰ জীপাল সময়বোৰত,
চকুৰ বৰষুণ হৈ ধুই নিয়ে,
অনুভৱৰ পলবোৰ,
এবুকু সপোনৰ, একাঁজলি আশাত বিলীন হৈ পৰা,
বালিচৰৰ স্মৃতিবোৰ হৈ...

-

যেতিয়া চকুৰ বৰষুণজাক অশ্ৰু হৈ নিগৰে,
হৃদয়ৰ আবেগবোৰত মামৰে ধৰে,
দাগবোৰ ৰৈ যায়,
বহু কষ্ট হৈ বুকুত বিন্ধি যায়,
সদায়ৰ বাবে,
এটি নতুন অভিজ্ঞতা হৈ...

-

মেঘাছন্ন আকাশখনত বৰষুণ অহাৰ সম্ভাৱনাৰ দৰেই,
জীৱনৰ ৰংবোৰ।
কেতিয়াবা যদি নিয়ৰৰ টোপাল,
কেতিয়াবা আকৌ বৰষুণৰ টোপাল,
নিজস্বতাৰ ৰূপবোৰো,
সদায় নিজৰেই,
বাচি ল'ব জানি,সহজ হ'লেই,
সকলো বৰ্তি থাকে।

-

কিছুমান সপোন,
সপোন হৈয়ে ৰয়,
আপুনি,মই,নজনাকৈয়ে,
ঠিক যেনেদৰে,
কিছুমান প্ৰশ্নৰ উত্তৰ,
সদায় প্ৰশ্ন হৈয়ে ৰয়!!!
আমি নভবাৰ দৰেই।

-

মুখেৰে ক'ব নোৱাৰা কথাবোৰো,
কেতিয়াবা চকুৰ বৰষুণ হৈ নিগৰে,
শব্দৰে বুজাই শেষ কৰিব নোৱাৰা কথাবোৰো,
কেতিয়াবা চকুত পানী হৈ জিলিকে।
হয়তু এইয়াই জীৱন,
অন্তৰৰ অনুভৱবোৰ যেতিয়া,
শব্দতকৈও মজবুত হৈ,
সাহসৰ পৰিচয় দিয়ে।
🍁🍂🍁

-

💌Inner peace makes you more strong with refreshment💌

-

নিস্তব্ধতাবোৰেও মৌনতাৰে হৃদয়ৰ ভাষা পঢ়ে...

-

জীৱন বাটত উজুটি খোৱা,
বাৰে বাৰে পিচলি পৰা,
আকৌ উঠিব চেষ্টা কৰা,
এইয়াইটো জীৱনৰ সাৰ্থকতা,
সাহসেৰে আগবঢ়া,
প্ৰতিটো খোজৰ চিন ৰাখি,
আকোৱালি লোৱা,
আবেগৰ ধুমুহাজাকৰ নিচিনা,
কেতিযাবা লৰি,পৰি,পিচলি,
থমকি যাব খোজোতেই,
শিকি যোৱা,
Life Lession ৰ নিচিনা।

-

যেতিয়াৰ পৰা,
তোমাৰ নামটো প্ৰিয় হ'ব ধৰিল,
তেতিয়াৰ পৰা,
মোৰ কবিতাৰ শিৰোনাম বোৰো,
আকাশৰ নীলাৰ দৰে,
বেছি ভাললগা হৈ পৰিল।
আচলতে,
অৰ্থ বুজি পোৱাৰ মাজতেই,
অনুভৱবোৰে কুহিপাত মেলিছিল,
এপলক মিঠা অন্তৰংগ আলাপৰ,
স্থিৰ চিত্ৰ হৈ,
মনৰ দাপোনৰ,
প্ৰতিচ্ছবি হৈ।
ভাল লগাবোৰৰ সাক্ষী,
সময় হৈ।

-