चंद्र,
सूर्य,
दिदींचा स्वर..
-
काही जुन्या गोष्टी..
काही जुना इतिहास..
बघायला शुल्क कशाला हवंय..
शुल्क तर द्यावच लागेल,
त्या पुस्तकांच्या पानांच ,
त्यात असलेल्या मतभेदांचं
त्यातून येणाऱ्या ऐतिहासिक वादांचं..
कधी कधी होणाऱ्या निष्कारण चर्चेच..
चर्चेत विचारल्या जाणाऱ्या प्रश्नाचं,
उत्तर न देता , उलट होणाऱ्या प्रतिप्रश्नाचं
मग त्यावर होणाऱ्या चढाओढीचं..
इतिहासापेक्षा स्वतःला सिद्ध करण्याच..
शुल्क तर द्यावच लागेल..
कारण उत्तर हवं असेल...-
Ab to raat aur din
hardam yahi puchte hai..
Janab, aapaki halat kaisi hai..?
Muskurake bus yahi kehte hai..
aap dono jaisi hai...
Hote to ho, har roj hardam..
Bus mil nahi pate ho...
Lekin wo hasin waqt subah aur
sham ka hota hota hai..
Jab aap dono ko dono ka ehsaas hota hai...
#dinraat
-
Wo lajvaab itra kis kam ka..
Jo sirf pass jake mehsus ho..
Khubsurti bhi to koi baat hoti hai..
Jo kuch na kiye karib lati hai..
-
त्या थरथरणाऱ्या हातांची बोटं अजूनही
त्या ब्रश ला घट्ट मिठी मारत होते..
दुकानाची पाटी त्या थरथरणाऱ्या
हातांचा आधार बनत होती..
पायाखाली घेतलेला स्टूल ,आजही डगमगत्या
पायांना रोवून आभाळा इतकी उंची गाठण्याची ताकद देत होता..
अक्षरांची मापे घेणारी पट्टी आजही
तितक्याच धीराने खरबड भिंतीवरही साथ देत होती..
डब्यांमधील रंग आज ही तितक्याच
प्रकर्षाने व चैतन्याने डोकावून पाहत होते..
फक्त गोष्ट होती ती दुकानाच्या जुन्या
झालेल्या पाटीच्या जागी लागणाऱ्या बॅनर ची..-
भाव तिथल्या ओठी होता..
नकळत आलेल्या किनाऱ्याकाठी होता..
नव्हता आत्ता इथे कुठेही..
अलगद त्याच ठिकाणी अडकला होता..-
दीवार में शायद एक दरार होगी ..
तभी तो,
कभी कभी प्यार उसी से बहता होगा..-
यूँ कहे के तेरा ख़्वाब हु मैं..
आसमान का चमकता ताज हु मैं..
रह जाती है दुनिया सामने..
फिरभी ऐसा ही एक इंसान हु मैं..-
Bas yahi khwab lekar
Darbadar ghuma na karo..
Kabhi kabhi
Aaine me khudko jara dekha bhi karo..-
एक इम्तिहान हो ऐसा..
जिसमे कोई वक्त ना मांगे..
सवालो के आगे सवाल हो,
कोई जवाब ना मांगे..
.
.
.-