ನೆನಪುಗಳ ಬುತ್ತಿ ಮತ್ತೆ ಬಿಚ್ಚಿದಾಗ, ವಾಸ್ತವತೆಯ ಅರಿವಾಯಿತು.. ಈಗಿನ ನಕಲಿ ಹೂವುಗಳಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ಪ್ರೇಯಸಿ/ಪ್ರಿಯತಮನ ನೆನೆಯುತ್ತಾ ಯಾವುದೋ ಉದ್ಯಾನವನದ ಕಲ್ಲು ಬೆಂಚಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವವರಿಗಾಗಿ, ಅದೇ ಗುಲ್ ಮೊಹರ್ ಇಂದು ದಾರಿ ಕಾಯುತ್ತಿದೆ.
ತನ್ನದೇ ಗಾಢ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಅಜ್ಜ. ಇಳಿವಯಸ್ಸಿಗೆ ಬಸವಳಿದ ದೇಹ ಚಳಿಗೆ ಥರಥರನೆ ನಡುಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಧೋ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಮಳೆ ತನ್ನ ಕಾಯಕಕ್ಕೆ ಅಲ್ಪವಿರಾಮ ನೀಡಿ ಅಲ್ಲೆ ತಂಗುದಾಣದ ತಗಡಿನ ಮೇಲಿಂದ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕ ತೊಡಗಿತು ಅಜ್ಜನ ಹಳೆಯ ಜೀವನದ ಮಾಸಿದ ನೆನಪಿನೊಂದಿಗೆ.