સ્મિત પર મલકાતાં તે ગાલો એ ઝીલ્યા,
આંખેથી છલકાતાં અશ્રુને...

ભરી ભીડ સામે રેલાતું સ્મિત અને,
અંધારાં મળ્યાં અશ્રુને...

-

લખવાં બેસુ જો હમણાં તો પાનાં ભરાય
પણ મારી પેનમાં શાહી જ નથી...

-

जिंदगी है या जिम्मेदारी....?
कभी खुलकर जीने ही नही देती।

-

તું જ મારી ધરતી ને આકાશ છે..
તું મારો સંસાર છે,
તું જ મારો માધવ ને રઘુવર છે..
તું મારો વિશ્વાસ છે,
તું જ સૌથી વિષેશ ને ખાસ છે..
તું મારી કવિતા છે,
તું જ મારી પંક્તિ ને પ્રાસ છે..

-

કોઈના દુ:ખે રાજી ને સુખે દાજે તે...

-

હું છું.....

-

"પાનખરમાં પણ વસંતનો અહેસાસ કરાવતી
કોમળ લાગણી.."

-

જેને સ્વર નથી મળતો ને તે જ 'શબ્દ'
શાહી થી ભીંજાય છે...

-

આદરે શોધખોળ ત્યાં આપની..
નીરખી નયન બાવરા ઠરે,
દેખી મોહક છબી આપની...

-

-: કવિતાનું પ્રાગટ્ય :-

સાંજને સોડમથી ભરી દેતાં રોટલાં ઘડતી દાદીનાં હાથ,
મારા શૈશવનાં ફળીયામાં હજીય ચણતાં કબૂતર.
મારી કવિતા...

રાતને શીતળ બનાવતો રોજ કળાઓ બદલતો એ ચાંદ,
અંધારું ઓગાળતું બારીમાંથી પ્રવેશતું એ પહેલું કિરણ.
મારી કવિતા...

પીળા પાંદડા ખંખેરતી એ પાનખર સહેતી ડાળખીઓ,
ભીનાં અંધારાની સાખે વસ્ત્રો બદલતી એ કૂપણોં.
મારી કવિતા...

-