देव जरी मज कधी भेटला
प्रश्न असतील बहु तयाला
नकोय जन्म त्या जातीला
वाळीत जिणे तृतीयपंथीला
देव जरी मज कधी भेटला
मागणे असेल भगवंताला
अपंगत्व का पदरी जीवाला
असह्य दुःख दीनदुबळ्याला
देव जरी मज कधी भेटला
विनम्र होऊन कर चरणाला
आंधळे नको करू कोणाला
सृष्टीचा आनंद दे जगण्याला-
जिद्द, निश्चय, विश्वासाने स्वप्नांना भेट आता..
बास रडणे, अश्रू पुसणे, कर्तेपणाने उठ आता..!-
दिवस तुझे हे फुलायचे
तुझेच तुला फुलवायचे
समोर जरी तिमिर उभा
नित असे काळास् मुभा
पावले स्थापून चालायचे
रात्रीला मागे कोलायचे
स्वैर जगणे बाळग मनी
बंधनं दूर करून जीवनी
उड्डाण घेऊन झुलायचे
उत्तुंग शिखर झेलायचे
घाव घालणारे नाना शत्रू
पापण्यात ठेव आनंदाश्रू
कळीने अंगणी डोलायचे
दलपुंज्यातून उमलायचे
-©Pournima_Z_D✍️-
थांब थोडा असा सांजवेळी राजसा
ढळू दे रंग क्षितिजापल्याड जरासा
बघ त्या आकाशी वेगवेगळ्या नक्षी
परतून घरट्या निघाली थव्याने पक्षी
बोलणे ते मौनातले अंतर्भाव कळेना
व्यक्त मनाच्या तळातला अर्थ टळेना
सावर तू गालावरल्या अवखळ बटांना
दिसू दे भावनातल्या झाकल्या छटांना
दिसला गं बाई दिसला नयनांत प्रसू दे
गंधाळल्या चांदराती पापण्यांना हसू दे-
त्या फुलांच्या गंध कोषी सांग तू आहेस का
सागरात सामावणाऱ्या नदीत तू आहेस का
अंतराच्या कुपीत दडवून ठेवलेला परिमल तू
प्रेमरूपी दरवळणाऱ्या अत्तरात तू आहेस का
कोवळ्या वेलीसम बहरावे भाव बंध आपुले
उन्हात सुखावणाऱ्या सावलीत तू आहेस का
सर्वांचे रंग वेगळे, तऱ्हा वेगळ्या साऱ्यांच्या
धरणीस् स्पर्शणाऱ्या गगनात तू आहेस का
कधी रुसणाऱ्या कधी हसणाऱ्या पापणीत या
अश्रूंच्या हळूच लपणाऱ्या थेंबात तू आहेस का-
आभाळाच्या वाटेवर इंद्रधनूची कमाण आहे
सप्तरंगांनी गुंफलेले अवर्णनीय प्रमाण आहे
आत्मिक आनंद जीवनाचा कृतार्थ भाव मनी
निसर्गाच्या कलेचे ठायी ठायी निर्माण आहे-
त्या चंद्रात काहीतरी खास आहे
उगा नाही त्यावर विश्वास आहे
कोणाचा भाऊ, कोणाचा सखा
जवळीक असल्याचा भास आहे-
दिवस आता मागे सरून गेले
आयुष्याला जागे करून गेले
श्वास विणतात नव्या जोमाने
भूतकाळात धागे विरून गेले
सारं काही या जगण्यासाठी
कोणासाठी त्रागे भरून गेले
ओठांत लपलेल्या व्यथांनो
भावनांचे तागे उकरून गेले
मिटलेल्या पापणीतले अश्रूं
हुंदक्याला आगे करून गेले-
त्याच्यासाठी मी दिवा वंशाचा
माझ्यासाठी तो चंद्र आकाशाचा
त्याच्यासाठी मी प्रत्येक सकाळ
माझ्यासाठी तो सोबतीचा काळ
त्याच्यासाठी मी नाजूक पाकळी
माझ्यासाठी तो हर्षाची उकळी
त्याच्यासाठी मी मंतरलेला क्षण
माझ्यासाठी तो निश्चत संरक्षण
त्याच्यासाठी मी नित्य पौर्णिमा
माझ्यासाठी तो गूढ अंतरात्मा-