सांग कधी कळणार तुला श्वासांवर हक्क
होकार आहे भावनांचा विश्वासावर पक्क
मुठीत माझ्या वचने काल, आज, उद्याची
भाळतात पाकळ्यां जणू सुवासावर चक्क
अजून ही निज ती अपूर्ण आहे राहिलेली
स्वप्नं माझी वर्तमानाच्या प्रयासावर थक्क
उजळून निघतो अवसेला ही पुनवेचा चंद्र
आठवांचा प्रवास नांदतो प्रकाशावर लख्ख
सगळे दोष वेळेलाच येता जाता वाहिलेले
चांगल्या क्षणीं रुसून बसतात भासावर दुःख-
सखी मंद झाल्या तारका
रात्र बसली अशी दूर का
बघ एकांत उरला जीवनी
काळोख नकोसा बरं का
वाट अनोळखी सोबतीला
काजव्यांचा भोवती गरका
वारा अजून अल्लड तसाच
अन् प्रत्येक श्वास अधीर का
किती अमूल्य असती क्षण
वेदनेस् भेटलेली फुंकर का-
सर सुखाची श्रावणी की नाचरा वळीव हा
वसुंधरेचा श्वास जणू की हिरवा सजीव हा
रिमझिम थेंब ओला धरेस खोल भिडलेला
अर्पूनी गंध मातीचा आसमंती अनुभव हा
मेघांमधूनी डोकावणारा रंग निळा सावळा
ऊन पाऊस परसात मांडून बसला डाव हा
दरवळंणारी फुले अंगणी प्रभाती सुखानंद
चैतन्याच्या गोड क्षणीं अकल्पित भाव हा
पाखरांचा थवा अंबरी खुणावित वाऱ्याला
वेळेचा परिवर्तित प्रवास सृष्टीचा गाव हा-
मुक्याने बोलती उंबरे दारे
संयोग अदृश्य भावनांचा
स्पर्शून जाती उभ्याने वारे
कोण पुसती कोण बहिरे
अचल असती वाहते झरे
सावली सारखी सोबत ती
निर्जन मार्गी निःशब्द नारे
रात्री गगनाचा शोध अंतरी
कल्पनेत समुख तुटती तारे-
लेक लाडकी ह्या घरची पापाची तू परी
लेक लाडकी ह्या घरची बापाची तू पोरी
लेक लाडकी ह्या घरची पावसाची तू सरी
लेक लाडकी ह्या घरची अखंड तू दोरी
लेक लाडकी ह्या घरची अंगणाची पायरी
लेक लाडकी ह्या घरची कुंकवाची कोयरी
लेक लाडकी ह्या घरची भावनांची डायरी
लेक लाडकी ह्या घरची सुखाची शायरी
लेक लाडकी ह्या घरची तृप्तीची अलमारी
लेक लाडकी ह्या घरची माहेराची कुमारी-
"Happy Friendship Day To All My Dear Friends...😊🌹💐"
दोन जुळलेल्या सहविचारांचे
स्वार्थहीन वाण म्हणजे मैत्री
सहवासाची नव्हे,पण अखंड
सोबतीची तहान म्हणजे मैत्री
कुठल्या व्याख्येत न बसणारी
सर्वार्थाने समान म्हणजे मैत्री
कुठल्या शाखेत न दिसणारी
सुरक्षित कमान म्हणजे मैत्री
मनाच्या मातीत उगवून येणारे
विश्वासाचे ते धन म्हणजे मैत्री
एक सुपात एक जात्यात तरी
ना वयाचे बंधन म्हणजे मैत्री
तुमची लाडकी सखी शब्दसखी-
कृष्ण भक्तीत विरघळून गेली राधा
कृष्णा तुझ्यात दरवळून गेली राधा
बघून लीला सावळ्याच्या अगण्य
कृष्ण रंगात मिसळून गेली राधा
ऐकून मधूर स्वर मुरली मोहनाचे
धुंदीत वेडी भळभळून गेली राधा
नामात आर्ततेने साद घाली मिरा
प्रीतीत तुझ्या उजळून गेली राधा
भावनेने तुजला पुजून जन्मोजन्मी
कृष्णात्म्यावर ती भाळून गेली राधा-
ये रे घना ये रे घना दूर सार तू अश्रूंना
नको डोह आसवांचा व्यथा ती पुन्हा
सांग तुझ्या कोसळत्या अमाप सरींना
झाकून टाक ओल्या वाहत्या भावनां
हुंदका गिळलेला मुक्याने ओळखीचा
श्वासांचा दीर्घश्वास अजून ही खुलेना
वेदनेच्या लाटांवर जोर त्या जखमांचा
का डागाळून सोडला देह हा वर्तमाना
विसर ना पडतो सोबतीच्या यातनांचा
हसऱ्या चेहऱ्यास् दुःख देणाऱ्या जीवना-
माळलेल्या शब्दांचा साज ह्यो तुझा
कोळलेल्या अर्थांचा बाज ह्यो तुझा
कल्पनेच्या तिरावर वसलेला गाव हा
साळलेल्या विचारांचा ताज ह्यो तुझा
अश्रूंचाही हक्क बघ असे पापणीवर
भाळलेल्या अंतरीचा गाज ह्यो तुझा
सांजेला खुणावणाऱ्या दिव्यांच्या राशी
पोळलेल्या पणत्यांचा राज ह्यो तुझा
भोगून बरेच सारे वजा अधिक उरलेले
पाळलेल्या वर्तमानाचा आज ह्यो तुझा-
या चिमण्यांनो का थांबलात
परत फिरा घरी का लांबलात
अंधार झाला आसमंती फार
काजवा पाहून का पांगलात
सरकतोय वर चंद्र आकाशी
घरट्यात शांति का जंगलात
अंत प्रतिक्षेत झाला जीवांचा
पिल्लांचा श्वास का टांगलात
चिवचिवाट हवा रोज फांदीवर
आसवांना घेऊन का खंगलात-