काळजीचे प्रेम त्याचे
शब्दांचे ना पाश त्याला
अबोलपणे आपणही
त्या मनाचा ठाव घ्यावा
मुरलेल्या नात्याचा या
वेगळाच गंध दरवळावा
अशा प्रेमाच्या साक्षीला मग
गुलाबंच कशाला हवा..!
©शब्द शर्वरी
-
आठवताच चेहरा तुझा
गाली हसू खुलावे
स्वतःचीच पकडावी चोरी
अन् स्वतःशीच लाजावे
धडधड वाढावी उरी
काहूर मनी माजावे
प्रत्येक श्वासात नाव तुझे
अन् तुझ्यासाठीच जगावे
©शब्द शर्वरी-
वाटलं होतं नेहमीसारखा आजही येशील
ढगाआडून तुझी गोड झलक दाखवशील
टिपूर चांदण्याने रात्रीस न्हाऊ घालशील
दुरूनच कोणाच्यातरी प्रेमाचा साक्षीदार होशील
लागले पावसाचे ग्रहण किती अजून दुरावशील
दिसला नाहीस जरी तरी मनात कायम राहशील
©शब्द शर्वरी
-
मन झाले गं पाखरू कसा ठाव त्याचा घ्यावा
रोजचीच भेट तरी जीव नव्याने जडावा
तुझा सोबतीचा हात सदा हातात राहावा
अलवार नात्याचा गुलमोहर आजन्म बहरावा
©शब्द शर्वरी
-
चोहीकडे दिसे एक वेगळीच घाई
लाडाची लेक आज माहेराला येई
रांगोळ्या फुलांनी अंगण सजले
गौराईच्या स्वागताला आतुर ते झाले
आवडीचा केला भाजी भाकरीचा बेत
उद्या असेल गोड पुरणा वरणाचा थाट
भरजरी साडी दाग दागिने लेवून
दोन दिवसांची पाहुणी जाई सासरी परतून
दरवर्षी नवा उत्साह अन् भेटीची ओढ
निरोपाच्या क्षणी मात्र कायम पाऊल जड
©शब्द शर्वरी-
नभी दाटला श्रावण
सणासुदीची चाहूल
लेवूनी बांगड्या खण
लेकीचे माहेरी पाऊल
भाऊ नागाचे पूजन
उंच झोक्यांचा खेळ
झिम्मा फुगड्यांच्या साथीने
अंगणी सख्यांचा मेळ
©शब्द शर्वरीचे
-
भक्तांचा मेळा जमला चंद्रभागेच्या तिरी
भक्तिरसात न्हाऊन गेली अवघी आषाढी वारी
टाळ मृदुंगाच्या नादाने दुमदुमली पंढरी नगरी
जगाच्या कल्याणा सदैव उभा माझा पांडुरंग हरी
आषाढी एकादशीच्या हार्दिक शुभेच्छा
©शब्द शर्वरी
-
The Simplicity of Life
साध्या सरळ आयुष्याला का उगाच अवघड करावं
पदरात आलेलं नशीब मानून आपण आपलं पुढं चालावं
समोरचा भले कसाही असो त्याच्याशीही नीट वागावं
आयुष्याच्या बचत खात्यात असंच एकेक माणूस साठवावं
©शब्द शर्वरी-
कोण म्हणतं हो मदत नेहमी पैशाचीच असते..
"मी आहे रे.." अशी सादही बऱ्याच वेळा पुरते
गरजवंताचे दुःख नुसते ऐकून घेणेही पुरेसे असते
पाठीवरचा हात त्यावर सुखाची फुंकर घालते
आपलं कोण , परकं कोण..?हे यावेळी खरे कळते
आपुलकीचे सोंग पांघरणाऱ्याचे पितळ उघडे पडते
देऊन बघा एक मदतीचा हात, त्याचे समाधानच वेगळे असते
अशाच नकळत केलेल्या पुण्याने आपली झोळी भरते
©शब्द शर्वरीचे-
टपटप पडणारे पावसाचे थेंब
ओल्या मातीचा तो सुवास
खिडकीतून दिसणारा नजारा
आणि हातात वाफाळत्या चहाचा कप..
अजून काय हवं..
शिशिरातली बोचरी थंडी
हुडहुडी भरवणारी वाऱ्याची झुळूक
पौर्णिमेचं टिपूर चांदणं
आणि सोबतीला पेटत्या शेकोटीची ऊब
अजून काय हवं..
शांत निळाशार अथांग सागर
पांढऱ्या शुभ्र वाळूचा किनारा
अस्ताला जाणारा सूर्य
आणि प्रेमाने गुंफलेले दोघांचे हात
बस्स.. अजून काय हवं..
©शब्द शर्वरी-