सावळी
पावला-पावलाक म्हज्या वांगडा ती आसता
अचकीत गच्च काळखांत अदृश्य ती जाता

-

मनशाचो स्वभाव फुलां सारखो
परमळीत आसचो
ताणें पावला-पावलाक
सौख्य आनी मोग
सगळ्याक पातळावचो
ताच्या परमळान सगळो आसमंत
भरुन वचचो

-

ताणेंच आमचेर मोग केलो
ताणेंच केले आमचे लाड
ताणेंच आमचीं सपनां फुलयलीं
आपल्या सपनां आड

म्हजी राणी, म्हजें दीदी
शाणो म्हजो राजा
हें मोगान म्हणटा
तो आमचो मोगाळ पापा

-

जेवताना गालावेलें उश्टें
तांतूतच ती पुसता
थंडेन तें म्हजें
स्वेटर जाता
जोर येयल्यार
घडयोय ताच्योच जाता
आईचो पदर म्हाकां
मायेची उब दिता

-

इंत्रुज
देवाचा आनंद जाता हो
सटी मायेचा उत्सव जाता हो
नटला तासो, ढोल आनी घुमट
सुरु जालें आता इंत्रुजाचें रोंबट
आत्याच्या फुलानीं सजली सत्री देवीची
शेनाईच्या तालार पावला पडलीं कलावंतीणीचीं
दारां-दारांत जालो सुंवारेचो येवकार
आबोल्यांचो झेलो सजलो सटी मायेच्या माथ्यार
गुडी, अब्दागीर, तोरण, सत्री घेवन सजलो इंत्रुजाचो मेळ
ताच्या तालार रंगलो ढोल, ताशे, कांसाळ्याचो खेळ
धूळवडीच्या रंगान दर एक गडो रंगलो
इंत्रुजाचो इंद्रधनु मनामनांत भरलो
देवाचा आनंद झाला हो
सटी मायेचा उत्सव झाला हो

-

स्वतंत्र गोंय
जुल्म कितले सोंसले ताणी व्हांवले रगता पाट
मांयभुयेंक स्वतंत्र करुंक जागले दीस रात
नव्या हावेसाची, नव्या उमेदीचे किरणां गोंयांत फुल्लीं
स्वातंत्र्याच्या उजवाडान मांयभूंय म्हजी नटली

-

एकुणीस डिसेंबर
आयले पाकले आयले पाकले पोर्तुगालांतल्यान
गो-यांची काळी सावळी पडली म्हज्या गोंयांत
व्यापाराच्या निमतान पांय दवरलो आमच्या भुंयेर
आमकांच लुटून बसले आमच्याच ते मानेर
पुर्वजांक आमच्या ताणी त्रास कितले दिले
कितल्यश्याच कुटुंबांचे धर्मय बाटयले
केल्यो ताणी वण्टी उब्यो जाती भेदाच्यो
लुटल्यो ताणी भांगरा खणी म्हज्या मांयभुंयेच्यो
सत्तेचें हांयस दाखोवन गोंयच्या पुतांक भुलयले
फितुर जाल्ल्या भिवकु-यांनी भूंयेच्या पुतांक रडयले
दोतोर लोहियान मना- मनांत किट स्वातंत्र्याची पेटयली
मांयभुंयेच्या सुटकेची ज्योत गोंयांत म्हज्या पेटयली
सुटकेखातीर कितल्या जणांनी प्राण आपले ओंपले
पाकल्यांच्या काळ्या कर्तुपांक गोंयकार सामके विटले
मोडले तरी वाकलेनात वीर स्वातंत्र सेनानी
एकुणीस डिसेंबराचो दीस उदेलो गोंयच्या स्वातंत्र किरणांनी

-

दिव्यांचो परजळ,
रांगोळेचे रंग,
मिठायेची गोडसाण,
फुलांचो परमळ,
जिणेंत फुलोवन हो सण उमेदीन मनोवया
सगळ्यांक दिवाळेची परबीं!!!

-

पांखां लावन उडपाची तांक तिच्यांत आसा
नवी पिढी घडोवपांत तिचो साथ अमुल्य आसा
असंस्कृत समाजांत घुस्मटमार तिचो जाता
अस्तित्व आपलें तिगोवंक मुको मार खाता

-

फुला,
देवाच्या पांयार अर्पण जालें, अस्तुरेचो शृंगार जालें
फांतोडेर आंगण सजयलें, आमोरेर परमळीत केलें
रंगानी तुज्या तुवें सैमाक रंगयलें
परमळान तुवें सगळ्या जगाक फुलयलें

-