నేనంటే నా బ్యాంక్ కి
ఎంతటి అభిమానం!
నా మూడంకెల బ్యాలన్స్ కి
నాలుగంకెల PINని కాపలా పెట్టింది-
రెండు దేహాల ఆలింగనం
రెండు ఆత్మల అద్వైతం
రెండు అహాల అసంతృప్తి-
ఆ అడవిలోకి అదృశ్యమవుతాను
ఆ వృక్ష భాష నేర్చుకుని
రాలిన పండుటాకులకై
అశృపుష్పాలు కురిపిస్తాను
కురిసిన ఆ కన్నీటిధారలో
ఓ కొత్త మొక్కగా పైకి లేస్తాను
కోకిల పాటకై కలలుకంటాను
మరో జన్మంటూ వుంటే
తప్పక ఓ వసంతాన్నై తిరిగివస్తాను-
ఎందుకో...!
ఓ సారి నాన్న గొంతులో
'అనగనగా...." అని
ఆ కథని వినాలనుంది
ఎండని ఆ ఏడో చేపగా మిగలాలనుంది
ఎడతెగని జ్ఞాపకాల నదిలో ఈదాలనుంది
ఎదచాటున ప్రేమ ధారలో తడవాలనుంది
ఎందుకో...!
ఓ సారి ఆ గోడపై గురుతుని తాకాలని వుంది-
అప్పుడెప్పుడో
అయిదేళ్ల క్రితం
నేను రాయలేనని
రాసుకున్న
తొలి కవిత.
ఈ రోజూ రాయలేక
రాసుకున్న కవితతో
మళ్లీ గుర్తొచ్చింది.-
కుల పునాదులపై ఎవరూ
ఒక బలమైన జాతిని కానీ,
నిజమైన నీతిని కానీ నిర్మించలేరు.
అలా నిర్మిస్తే అది పగిలి ముక్కలవడం ఖాయం.
- బి. ఆర్. అంబేద్కర్-
కొనుక్కున్న ఆ కొత్త డైరీపై
తన ఎదను ఎందుకో రాసిపెట్టింది
కన్నీటి వర్షాన, ప్రతి పేజి
ఓ రహస్య పడవై మునిగిపోయింది-
నిన్నటికై బాధెందుకు?
రేపటికై భయమెందుకు?
నేటిని నింపగ ధైర్యంతో!-
జీవితం అనే ఆటలో కేవలం
సమస్యను ఆపే గోల్ కీపర్ లా కాదు
సొల్యూషన్ పట్టే వికెట్ కీపర్ లా ఉండాలి-