।। ସେ ରେଳ ଷ୍ଟେସନ୍ ।।

-

ପ୍ରେମ ସମୁଦ୍ର ର ବେଳାଭୂମି ରେ ଆଶା ର ବାଲିଘର,
ଜାଣିଛି ଭାଙ୍ଗିବା ତ ସ୍ଵାଭାବିକ ହେଲେ ମନ କୁ ବୁଝାଇବା କଷ୍ଟକର,
ପାଇବାର ଆଶା ରଖି କେବେ ହେଲେ ଭଲ ପାଇ ହୁଏନି,
ନିଜର ଲୋକ ଟି ଯେତେବେଳେ ସବୁ ଜାଣି ମଧ୍ୟ ଅଣଦେଖା କରେ ବଞ୍ଚି ହୁଏନି ।।

-

ll Schrödinger's Note ll

-

ଶତାଧିକ ଚେଷ୍ଟା ପରେ ମଧ୍ୟ ତୁମ ସ୍ମୃତି ର ଏରୁଣ୍ଡି ଲଂଘି ପାରିଲିନି ,
ହୃଦୟ ରେ ଗଢା ପରିକଳ୍ପନା ର ବାଲି ଘର ନିଜ ହାତେ ଭାଙ୍ଗି ପାରିଲିନି ,

ଜୀବନ ରେ କିଛି ଶୂନ୍ୟ ସ୍ଥାନ ଏମିତି ବି ରହିଯାଏ ଯାହାର କେବେ ଉତ୍ତର ମିଳେନି ,
ସମ୍ପର୍କ ର ଅଦୃଶ୍ୟ ଡୋରି ଟି ଥରେ ଛିଡ଼ିଗଲେ ବୋଧେ ଆଉ କେବେ ଯୋଡ଼ି ହୁଏନି ,

ଜାଣିଛ ମାମା ତୁମେ ଆଉ ମୁଁ ଆକାଶ ରେ ଚିକ୍ ମିକ୍ କରୁଥିବା ଦୁଇଟି ତାର ପରି ,
ଭୂପୃଷ୍ଠ ରୁ ଅତି ନିକଟତର ଦେଖା ଯାଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ବାସ୍ତବରେ ତାଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ଥିବା ଦୂରତା ଅନେକ୍ ।

-

।। ତୁମେ ଭାରି ମନେପଡ ।।

ଅନ୍ଧାର କୋଠରୀ ରୁ ଝରକା ଦେଇ ଯେତେବେଳେ ଜହ୍ନ କୁ ଦେଖେ ତୁମେ ଭାରି ମନେପଡ ,
କ୍ଳାନ୍ତ ନୟନ ଦ୍ବୟ ଚାହିଁ ରୁହନ୍ତି ନିରୁପାୟ ଚାହାଣି ରେ ତୁମ ଫେରିବା ବାଟ କୁ,
ଏବଂ ବିଚଳିତ ମନ ଟି ତୁମ କଥା ପଦେ ଶୁଣିବାକୁ ଭାରି ଦିଦ୍ ଧରି ବସେ,
ବେଳେ ବେଳେ ଅମାନିଆ ହୃଦୟ ଟିକୁ ବୁଝାଇବା ବଡ଼ କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ ହୋଇ ପଡ଼େ ନା,

ଲୁହ ର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝିବା ଲୋକ ଟି ଯେତେବେଳେ ପର ହୋଇଯାଏ,
ଯେତେ ଲୁହ ଢାଳିଲେ ବି ବୋଧେ ସେ ଲୁହ ର କିଛି ମୂଲ୍ୟ ରୁହେନି,

ଅସହାୟତା ର ଆକୁଳ ଆର୍ତ୍ତନାଦ ଶୁଣିବାକୁ ମୋ ପାଖେ ଆଜି କେହି ନାହିଁ,
ତୁମେ ଚାଲିଗଲା ପରେ ଜୀବନ ରୁ ମୋର ଭାରି ଏକା ହୋଇ ଯାଇଛି ମୁହିଁ,

ତୁମ ହାତ ଧରି ଜୀବନ ରେ ବାଟ ଚାଲିବାର ସ୍ବପ୍ନ ବାସ୍ ସ୍ବପ୍ନ ରେ ହିଁ ରହିଯିବ,  
ତୁମ ସହ ବିତିଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ବାସ୍ କାଗଜ ରେ ସ୍ମୃତି ହୋଇ ରହିଯିବ ।

-

खुद से लड़ रहा हूँ एक अरसों से,
खुद के लिए लड़ना होगा अंतिम तक,
खुद से नाराज़ होकर बैठा हूँ मगर,
मालूम है कोई मनाने नहीं आएगा अंत तक ।

-

ମେଘାଚ୍ଛନ୍ନ ଆକାଶ ତଳେ ବସି ଲେଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ମନ ର ଅସଂଖ୍ୟ ଅକୁହା କାବ୍ୟ,
ହେଲେ କେଉଁଠୁ କରିବି ଆରମ୍ଭ କେଉଁଠି ଯେ ହେବ ଅନ୍ତ ତାହା ସାଜିଛି ମୋ ପାଇଁ ଦ୍ଵନ୍ଦ,
ଆଜି ଧବଳ ପୃଷ୍ଠା ରେ ଶବ୍ଦ ର ପ୍ରାସାଦ ଗଢି ଦେବା ପାଇଁ ଧରି ବସିଛି,
ହେଲେ ସତ ଚେଷ୍ଟା ପରେ ବି ଲେଖି ମୁଁ ପାରୁନି ସତେ କି କିଏ ମୋ କଲମ ରୁ କାଳୀ ଶୋଷି ନେଇଛି ।

-

ଅତୀତ ର ସ୍ମୃତି ସବୁ ଭୁଲିଯାଇ ଭବିଷ୍ୟତ ର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବା ସହଜ ନୁହେଁ,
ସ୍ବପ୍ନ ରେ ଗଢା ଯାଇପାରେ ଭାବନା ର ସହର ହେଲେ ବାସ୍ତବ ରେ ତାହା ବସ୍ତବିକତା ଠାରୁ ବହୁ ଦୂରରେ,

ଜାଣିଛି ତୁମେ ବି ବନ୍ଧା ସମାଜର ଜାତି,ଧର୍ମ,ବର୍ଣ୍ଣ,ବୟସ,ଟଙ୍କା ଓ ପରିବାର ର ଅଦୃଶ୍ୟ ଡୋର ରେ,
ଆମ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ଦୂରତା ବୋଧହୁଏ ଏମିତି ବଢ଼ି ଚାଲିଥିବ ସମୟ ସାଥିରେ,

ତୁମେ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଆକାଶ ରେ ଚମକୁଥିବା ଚନ୍ଦ୍ର ଆଉ ମୁଁ ଅମାବାସ୍ୟା ଅନ୍ଧାର ରାତି,
ମନ ର କୋହ କୁ ମନ ରେ ଚାପି ବଞ୍ଚିବା ଟା ବୋଧେ ଏ ଇ ଦୁନିଆ ର ରୀତି ।।

-

Wo chahat nahi rahi wo jazwa nahi raha,
Wo umang nahi rahi wo khusiyan nahi raha,
Har tyohaar waisa ka waisa hai magar,
Pehele jaise halat nahi rahi wo insan nahi raha.

-

ଅତୀତ ର ପୃଷ୍ଠା ଖୋଲି ପଢିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ସେ ପିଲା ଦିନ
ସକାଳ ର କଅଁଳ ଖରାର ସେ ତାତି ଯେମିତି ଭରି ଦେଉଥିଲା ଶୀତଳ ଜୀବନ ରେ ଉଷ୍ମତା,

ଧୂଳି ଧୂସର ରେ ଲିପ୍ତ ଦେହ ଟି କାହିଁ କେତେ ଭଲ ଥିଲା ଏବେ ର ଝାଳ ରେ ଲତପତ୍ ଶରୀର ଠାରୁ
ମା ର ଆକଟ ରେ ଭରି ରହିଥିଲା ଅଜସ୍ର ସ୍ନେହ ଆଜିର ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ ପ୍ରଶଂସା ଠାରୁ,

ଘର କୁ ପଞ୍ଜୁରୀ ଭାବି ମୁକ୍ତ ଆକାଶ ରେ ଉଡ଼ିଯିବାର ଆକାଂକ୍ଷା ଆଜି ଆଉ ମନ ରେ ନାହିଁ
ଇଚ୍ଛା ଅଛି ଘରର ଚାରି କାନ୍ଥ ମଧ୍ୟେ ଆବଦ୍ଧ ହୋଇ ଚିର ଦିନ ରହିଯିବା ପାଇଁ,

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଗଡି ଯାଏ ସମୟ ରଥ ର ଅଖ ଆଖି ପିଛୁଳାଖେ
ବାସ୍ ରହିଯାଏ ମନ ର କାଦୁଆ ଭୂଇଁ ରେ ଦାଗ ସ୍ୱରୂପ ସ୍ମୃତି ସବୁ ମାନସପଟ ରେ ।

-