ଦୂରତା ଶବ୍ଦ ଟି ଖୁବ୍ ନିକଟତର ହୋଇଯାଏ
କିଛି ଅନୁଭବ
କିଛି ସମୟ
କିଛି ସାଉଁଟା ସ୍ମୃତି
ଓ କିଛି କାଳ୍ପନିକ ମଣିଷ ଙ୍କ ପାଖେ...

-

distance from some feelings, some memory and from some people.

-

ସାକ୍ଷାତ
ଚାଲ ଆଜି ପୁଣି ଦେଖା ହେବା
ସେଇ ପୁରୁଣା ଆମେ କୁ
ପୁଣି ନୂଆ ଆମେ କରିଦେବା
ଠିକ୍ ବାରି ହୋଇ ପଡୁଥିବା ସେଇ
ଛକାପଞ୍ଝା କୁ ପୁଣି ଦୋହରେଇବା
ଚାଲ ଆଜି ପୁଣି ଦେଖା ହେବା।
ଏକ ଅବେଳରେ ତୁମ ହାତ ଧରି
ଟାଣି ନେବି ସାଗର ବୁକୁ କୁ
ମେଳାପ କରି ଦେବି ଜୁଆର ଭଟ୍ଟା ସହ
ହାତ ରେ ହାତ ପାଦ ରେ ପାଦ ମିଶେଇ
ଚାଲ ଆଜି ପୁଣି ଦେଖା ହେବା।
ଦୂର ଦିଗ୍ ବଳୟର ଅସମିତ ବିଦାୟୀ କିରଣ ତାଳେ
ସୀମିତ ମୋ ସମୟ କୁ ରଖି ଦେବି ତୁମ ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ
ହୋଇଯିବି ଲୀନ ତୁମ ସ୍ପର୍ଶେ
ଦିବାକର ରଶ୍ମି ର ଶେଷ କିରଣ ରେ
ଚାଲ ଆଜି ପୁଣି ଦେଖା ହେବା ।
ସହସ୍ର ତାରା ମାଳା ଙ୍କୁ ଦେଖି
ଆଖି ଖୋଜେ ସେଇ ଜନ୍ହ ଟି କୁ
ସେଇ ତୁ କୁ ସେଇ ତୋ ଉଦାର ବେନି ନୟନ ଙ୍କୁ
ଆଜି ଲୁଚିଯାଏ ସେ ଜନ୍ହ ବାଦଲ ଉହାଡ଼େ
ଦେଖି ତୋ ଓଠର ଛୁଆଁ ମୋ ଓଠରେ
ଚାଲ ଆଜି ପୁଣି ଦେଖା ହେବା ।
ହାତ ରେ ତା ମୋ ହାତ ମିଶାଇ
ସାକ୍ଷୀ ରହିଯିବା ପୁଣି
ଦିନ ଠୁ ରାତି ରାତି ଠୁ ଭୋର୍
ପରସ୍ପରର ଉପସ୍ଥିତି ଜାହିର କରି
ଚାଲ ଆଜି ପୁଣି ଦେଖା ହେବା...



— % &

-

ଶୂନ୍ୟତା.....


ତୋ ହୃଦୟରେ
ନା ମୋ ଆଖିରେ
ନା ପୁଣି ଆମ ଭିତରେ — % &

-

ନିକାଞ୍ଚନ ବେଳା ରେ ନିରୋଳା ମନ କୁ ନେଇ
ଗୁନ୍ଥି ବସେ କେଇ କଥା ଅକଥା ମାନଙ୍କୁ
ନିରୋଳା! ନାଇଁ ନିରୋଳା ମୋ ମନ ନୂହେଁ କାହିଁକି ନା
ମନ ରେ ଯେ ତମେ ପହିଲି ଦିନ ରୁ ଘର କରିସାରିଛ

ଚାହେଁ ନିଜ ପାଇଁ କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ସହ ଉଦାର ଉତ୍ତର ଯାହା ମୋ
ଭଗ୍ନ ହୃଦୟ ର ମରାମତି ପାଇଁ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ
ପ୍ରତି ଥର ଇପ୍ସିତ ମୋ ମନ ପ୍ରାଣ ଆଶାର କିରଣ ଦେଖି
ହେଲେ ମରୁଭୂମି ରେ ଯେ ମରିଚୀକା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବେଶ୍ ଭୁଲିଯାଏ

ଗୁନ୍ଥା କଥା ଭିତରୁ କିଛି ଏପରି ଅଦରକାରୀ ଯେମିତି କି
ହଟ୍ଟ ହଟ୍ଟା କରୁଥିବା ମୋ ଉପସ୍ଥିତି ଅତୀତ ର ଏକ ପୃଷ୍ଠା ରେ
ଚିରି ଦିଅନ୍ତି କି ସେ ପୃଷ୍ଠା ସେ ଗୁନ୍ଥା କଥା
ହେଲେ ମୁଁ ନିର୍ବିକାର ସ୍ଥାଣୁ ନିଜ ସତ୍ତା ପାଇଁ

ତୁମ ଗଢ଼ିଥିବା ଘର ମୋ ମନ ମନ୍ଦିର କୁ
ନିତି ସଜାଇ ଦିଏ ନବ ବିବାହିତ ବୋହୂ ପରି
ପୁଣି ମଳିନ ହୋଇଯାଏ ତୁମ
ଉପସ୍ଥିତି ଯୁକ୍ତ ଅନୁପସ୍ଥିତି କୁ ଆଘ୍ରାଣ କରି....



— % &

-

ମୋତେ ଆକ୍ତାମାକ୍ତା କରୁଥିବା
ରଜନୀ ମୁହୂର୍ତ୍ତର କୋହ ଅବା ଅଭିମାନ
ରଜନୀ ପାହିଲେ ମାଟି ରେ ଲୀନ ହୋଇଯାଏ
ଯେବେ ପୁଣି ଥରେ ମତେ
ତୋ ଭାବନା ଜାବୁଡି ଧରେ.... — % &

-

It is always better to be silent
When your feelings get hurt... — % &

-

କିଛି କଥା ମନରେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ରହିବା ଠିକ୍
କିଛି ଲୋକ କବିତା ହୋଇ ହୃଦୟ ରେ ସାଇତା ହେବା ଠିକ୍ — % &

-

ମୁଁ ତତେ ଭଲ ପାଏ
ଏ ଚାରୋଟି ଶବ୍ଦଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଧାଡ଼ି କରି
କାଗଜରେ ଲେଖିବା ବହୁତ୍ ସହଜ
ହେଲେ ମନ ଝରକା ଦେଇ
ଓଠ ର ସ୍ପର୍ଶେ କେବେ ବାହାରି ପାରେନି
କହିଦେଲେ ବି କୋଉ ସବୁ କିଛି ଠିକ୍ ହେଇଯିବ
ନା ପୂର୍ବ ପରି ଅଜଣା ନା ଭବିଷ୍ୟତର ସମ୍ପର୍କ
କିଛି ବି ଫରକ ପଡ଼ିବନି
ଏଇ ଚାରୋଟି ଶବ୍ଦ ମାନ ଧାଡ଼ି ରେ।
କହିଦେଲେ ଯଦି ଜିଇଁ ଉଠନ୍ତା
ସେଇ ଆଦ୍ୟ ଶୈଶବ ସ୍ୱପ୍ନ
କହିଦିଅନ୍ତି ମନ କଥା ଓଠରେ
କହିଦେଲେ ହାଲୁକା ନ ହୋଇ
ହୋଇଯିବି ନିସ୍ତେଜ ଭଗ୍ନ ଆଶା ଧରି
ଆଉ ନ କହି ବି ଆଖି ବହୁତ୍ କିଛି କହିଦିଏ
ତୁ କଣ ସେସବୁ କୁ ସତ ରେ ଅଜଣା!
ନା ତୋ ଆଖି ବି ଖୁବ୍
ପରିଚିତ ମୋ ଆଖି ସହ।
ସମ୍ମାନ ଓ ଯତ୍ନ ନେବା ବୋଧେ
ଭଲ ପାଏ ବୋଲି କହିବା ଠୁ ବହୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ରେ
ସେଥିପାଇଁ ଭଲ ପାଏ ବୋଲି କହିବା
ଜରୁରୀ ନ ଭାବି ତୋ ଶୁଭ ଚିନ୍ତା ରେ ନିଜକୁ ଠିକ୍ ମଣେ।
ସତ ରେ ଭଲ ପାଏ ବୋଲି
କହିବା କଣ ନିହାତି ଜରୁରୀ...


— % &

-

ରେ ଜନ୍ହ ଶିଖେଇ ଦେ ମତେ
ତୋ ଏକାକିନୀ ଜୀବନ ଶୈଳୀ
ଚୁନି ଚୁନି ତାରା ଗହନେ
ନିସ୍ତେଜ ତୋ ଦୂର ସୁନ୍ଦର ଚେହେରା
ସହସ୍ର କିରଣ ପଛେ ଘଡେଇ ହେଉ
ଦାଗ କଳଙ୍କିତ ଆବରଣ
ତୋ ଆଖି ରୁ ଲୁହ ନୂହେଁ
ଝରେ ପଥର ର ପର୍ବତ ମାଳା
ବତେଇ ଦେ ତୋ ଜୀବନ ଜିଇଁବାର କଳା
ଗଢି ତୋଳିଦେ ତୋ ପରି ଛବି
ମୋ ମନେ ମୋ ପ୍ରାଣେ ମୋ ଶରୀରେ
ଏଡ଼ାଇ ଦେ ମୋ କୋମଳ ମନ
ଚିର ସୁପ୍ତ କରିଦେ ମୋ ଆଶା ଅଭୀସ୍ପା କୁ
ବନେଇ ଦେ ତୋ ପରି ସ୍ଥାଣୁ
ଚିର ଦାଗମୟ ଚିର କଳଙ୍କିତ
ଆଉ ଚିର ଆଲୋକିତ ନିଜ ଛାଇ ରେ ।
— % &

-