विरान पडा है उसका शेहर
केहता है वो मेरे आने से झलक उठेगा
ना जाने कैसे कटेगी ये रातें इंतजार की
और ना जाने कब मेरा सवेरा उसके संग बैठेगा।-
सूना है उनकी मेहफिल में हमारी निगाहों के बडे चर्चे होते है।
कोई उन्हे बतलादे कि ये दिल चूराना इतना आसान नहीं है जनाब..
इन्हि निगाहों से जज्बातों के बडे खर्चे होतें है।-
दिल के जज्बात कूछ इस तरह उभरने लगे है
थोडीसी दुरीया क्या बढी वो तो हमसे रुठणे लगे है।-
भावनांना माझ्या शब्द सापडेना
जणू तेही तुझसवे गेले दूर
अडखळल्या माझ्या कविताही
अन दाटके झाले सूर...-
मज नको तो चंद्रताऱ्यांचा पसारा
पण चांदपावली ये तु मी हि चांदरात जागतांना
मग मोहोरही येईल त्या रातराणीच्या फुलांना
त्याच सूगंधासवे आस लागेल ह्या श्वासांना
तरी मनाच्या या अनोळख्या घरी का येई साद तू नसतांना
जणु सांगतो आहे हा चंद्र तु आहेस तू नसतांना!-
तेजस होऊन ये तू आज
रेखाटण्या इंद्रधनु माझे
हे सप्तरंगही होतील निखील,
घेता मे फक्त नाव तुझे!
सरींसवे वाहून जाऊदे झरे हे आठवांचे
साद तुझी येता,रंगून जावे स्वप्नांचे हे गाव माझे
अश्या या बहरल्या देशी सख्या ठाव तुझा का नसावा
आजही शोधते मी कवेत तुझ्या विसावा!-
कोडे हे आयुष्याचे थोडे छोटे थोडे मोठे
उलगडू तर दे आज मज,
जरी वाट हि काट्यांची
स्मरूनी चालते तुला मी रोज,
तरी दाटका तिमिर सांडला
प्रकाश होऊन ये तू आज...
हे ज्ञानाच्या अथांग सागरा
सामावून घे तू मज !
सामावून घे तू मज!-
मीलो दुर रखती हू अब वो ऐतबार वाले लफ्ज
इस दुनिया मे अब उनका मोल नही होता
डर सा लगता है मुझे इश्क से
अब मोहब्बत भी हो तो इजहार नही होता।-
ए जिंदगी... पता है तुझे जिना आसान नही
फिर भी... सब नहि केहती में मेरे कुछ तो ख्वाब पुरे करदे..
कोशिशे बहोत हुई
अब तो थोडा रेहम करदे।-
तेरी खामोशी हर पल यु सताती है...
तेरी बाते हर पल याद आती है...
पता नही क्या रिश्ता है हमारा पर तेरी यादे उस बेनाम रिश्ते को एक नायासा नाम दे जाती है...
तेरी खामोशी हर पल यु सताती है।-