~ this kind of love

-

खामोशियों में भी एक बात था
तेरे साथ होने का एहसास था
ना तूने कुछ कहा, ना मैंने
फिर भी सब कुछ कह दिया था उन नजरों ने

-

-

Some nights, the weight of unspoken
thoughts lingers longer than the stars
in the sky.
Some mornings, the sunlight feels softer,
yet the heart beats with an ache unnamed.

You carry dreams too big for the spaces
you stand in,
yet you shrink yourself to fit expectations
not your own.
You chase answers in the silence,
but sometimes, the silence only echoes
your questions back.

Breathe.
The storm inside you is not a sign
of weakness, but of depth.
You are not lost, only learning to navigate
the tides of your own soul.

And one day, when the dust settles,
you’ll find that you were always enough,
just as you are.

-

ಬಂದುಬಿಡಲೇ
ಮರಳಿ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿಗೆ,
ನಿನ್ನ ಸೀರೆಯ ಮರೆಯಲಿ,
ನಿನ್ನ ಬೆಚ್ಚನೆ ಆಲಿಂಗನದಲ್ಲಿ,
ಲಾಲಿಯ ಕೇಳುತ,
ಜಗದ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ
ನಿದಿರೆಗೆ ಜಾರುತ್ತಿದ್ದ
ಮಗುವಾಗುವಾಸೆ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.— % &ಬಂದುಬಿಡಲೇ ಮರಳಿ
ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿಗೆ,
ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಪ್ರೀತಿಯ ತೋರುತ,
ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋವ ಮರೆಸುತ,
ರಾಜ-ರಾಣಿ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಾ,
ಗಲ್ಲಕ್ಕೆ ಸಿಹಿ ಮುತ್ತನಿಡುತ್ತಿದ್ದಮ್ಮನ,
ರಾಜಕುಮಾರಿಯಾಗುವಾಸೆ,
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.


— % &ಬಂದುಬಿಡಲೇ
ಮರಳಿ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿಗೆ,
ಅನುಭವಿಸುತ ತವಕವಿಲ್ಲದ ಜೀವನ,
ಮರಳಿನ ಮನೆಯ ಕಟ್ಟುತ,
ಅಲೆಗಿಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಓಡುತ,
ಕನಸುಗಳ ಸೆಳೆವಾಸೆ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.

— % &ಬಂದುಬಿಡಲೇ
ಮರಳಿ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿಗೆ,
ಮರುಳುಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಿನ್ನ ಹನಿಗನಸು ಕೇಳುತ್ತ,
ಮಣಿಯಾಗಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತಿರುಗುತ್ತಾ,
ಕತ್ತಲಲಿ ಬೆಳಕಿನ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಾ,
ಭಯವಿಲ್ಲದ ಬಾಲ್ಯವ ಅನುಭವಿಸುವಾಸೆ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.

— % &ಕೈಯ ಹಿಡಿದು ಮುಂದಕೆ ಎಳೆದೊಯ್ಯುತಲಿದೆ ಕಾಲ,
ಮರಳಿ ಹಿಂತಿರುಗಲು ದಾರಿಯೇ ಇಲ್ಲ.
ಬೆಳೆದಂತೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಿತು,
ಚಿಂತೆಗಳ ಬುತ್ತಿಯ ಭಾರ ಏರುತ್ತಲೇ ಹೋಯಿತು,
ಜೀವನ ಪಾಠ ಕಲಿಸುತ್ತಾ ಹೋಯಿತು,
ನಿಜ ಹೇಳಲೇನಮ್ಮ, ಬೆಳೆಯುವುದು ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ!
— % &

-

तेरी जान तो छुपी है मेरी रूह में,
बता तो दो, क्या तुमने उसे महसूस किया है कहीं?

-

The clock ticks louder now,
its rhythm mocking my silence.
Youth is a distant echo,
lost between the cracks of responsibilities.
I carry conversations with myself.
wondering if the child I was
would understand the adult I've become.
Somewhere in the chaos, Iwait-
not for peace, but for pause.

-

The mornings come too soon,
a haze of routines and unfinished lists.
Dreams now sit in corners,
watching me become someone I never planned.
There’s no map for this—
just a world that demands more
than I can hold in my trembling hands.
And still, I walk forward,
because standing still feels heavier.

-

A cup of hopeless hunger

-

The walls of this room are thin, yet the silence is suffocating. I know she's home, handling it all—every shout, every tear, every blow that I can't stop. She’s alone, braving storms she never asked for, with no one to lean on but herself. And I am here, trapped in this distance, useless. I close my eyes, trying to picture her strength, but all I see is her breaking, piece by piece. It’s the kind of pain that shreds the soul—knowing the one who gave you life is drowning, and all you can do is watch, too far to reach out, too helpless to save. I bite my lip, forcing back the tears, but the ache settles deep. I want to scream, to tear down the walls, to be there. But all I have is this space, this chasm of separation where she battles alone, and I’m powerless, a spectator to her suffering.

-