తెరిపిలేని తలపులతో నను కదపకు నేస్తం...
కాలం చదవని కథ రాస్తున్నా...
కథలో నువ్వుంటావు... నీ నవ్వుంటుంది...
కలవాలనుకుని అలసిపోయిన నేనుంటాను...
కన్నీటిని తుడుచుకుని నిలిచిన నా కళ్ళుంటాయి...
కానీ...
రాయడం పూర్తయ్యేసరికి
నువ్వు నాతో ఉంటావా అన్నదే సందేహం....

-

కొత్త ఉదయం వస్తుంది...

కన్నీటి చారలు కరిగిపోతాయి...
తెర వెనుక గాథలు అంతమవుతాయి...
చేదు జ్ఞాపకాలు గతంలోకి మరలిపోతాయి...
బండరాళ్ళు పుష్పిస్తాయి...
పగిలిన హృదయం కోలుకుంటుంది...
రాతిగుండెలో ప్రేమ చిగురిస్తుంది...

అదిగో... కొత్త ఉదయం వస్తుంది....

-

చెప్పుకుంటూ పోతే
హృదయాంతరంగాలలో
అణువణువుకీ ఒక కథ ఉంది...
కానీ...
చెప్పాలని మనసుకనిపించలేదు...
చెప్పుకునే మనిషి కనిపించలేదు....

-

జనులకందనట్టు జన్మ సాగిన మేలు
నింగి జాబిలమ్మ వంగి రాదు
విలువ మరచు జనులు సులువుగ చిక్కినా
చెప్పెను రవివర్మ ఒప్పు వినుమ

-

ఏడ్చి ఏడ్చి కన్నీరు ఇంకిపోయింది...
ఏడ్చినా ఇక వచ్చేది రుధిరమే తప్ప
అది నీరు కాదు...

అయినా నా పిచ్చి కానీ...
కాదు కాదు ప్రేమ కానీ...
ఎంత తడిసినా కరగని శిల నీవైనప్పుడు
కార్చేది నీరైతే ఏంటి నా రక్తమైతే ఏంటి..!?

-

మది కదలికలకు ప్రాణం పోసి...
అతి మధురిమలను ఆయువు చేసి...
చిరు ఎదలయలను కదిపిస్తున్నావ్...
గతి తెలియక నను కదిలిస్తున్నావ్...

ఎందుకు చెలియా వేధిస్తున్నావ్.!?
మనసున జ్వాలలు రగిలిస్తున్నావ్.!?

-

ప్రేమ ఎంత పదునైనది హృదయానికి గాయమైంది...
గాయమెంత బరువైనది అది తరగని గేయమైంది...

మోసి మోసి మోయలేక ఒకేసారి బద్దలవగ...
దాచుకున్న బాధంతా ఉప్పునీటి రుధిరమైంది...

కన్నీటిని సిరా చేసి చెంపలపై రాస్తున్నా...
తరగని ఓ నదిలాగా కుదురులేని కవనమైంది...

ఊహించని విస్ఫోటనమేదో ఎద చూసిందా.!?
విరహ గీతి శబ్దానికి హృదయమంత శిధిలమైంది...

భారమైన గతమంటూ తలవకుండ ఉండలేను
తానున్న సమయమంతా రవివర్మకు పదిలమైంది....

-

హృదయానికి పడిన పగులు అతుకుతూనె ఉన్నాను...
నువు కానక గుండె దిగులు అణచుతూనె ఉన్నాను...
ప్రేమనిచ్చి ద్రోహినైన తీరు నేను తలుచుకుంటు
నిట్టూర్పుల వలపు సెగలు వదులుతూనె ఉన్నాను....

-

కన్నీటిని పోగు చేసే వీలుంటే బాగుణ్ణు...
నీకోసం నేనెంతగ తపించానో తెలిసేది....

-

ఉదయాలన్నీ ఉదయానివే...
నిశి మాత్రం హృదయానిది....

-