बन के साया तू संग मेरे सदा चलती है
फिर क्यों तेरी कमी मुझे यूँ खलती है

होती है सुबह नाम से तेरे हर रोज़
रातें तेरी ही याद में बस ढलती है

खैर, क्या ही कहें हम अब और किसी को
किस्मत के आगे किसकी चलती है

रही है दुश्मनी सदा इश्क़ से इसे
ये दुनिया अब भी क्यों नहीं बदलती है

अक्सर सोचता हूँ मैं चुपचाप ये ही
क्या तू भी मुझको याद कभी करती है

कहाँ है ये बात समझ में आने वाली
दर्द-ए-हिज्र में रूह तलक ये जलती है

जिसे भी चाहा हम ने, वो गैर ही हुआ
हर आशिक़ की यही कहानी चलती है

-

ज़माने की ओर भला मैं कैसे हो लूँ?
आँखें मूँद कर भला मैं कैसे सो लूँ?

ज़मीर मेरा इजाज़त देता नहीं मुझे,
बीज जी-हुज़ूरी के मैं फिर कैसे बो लूँ?

हाँ, सब अपने हैं, मगर ऐसा नहीं कोई,
जिसके सीने से लगूँ, दो अश्क रो लूँ।

यादों का ख़ज़ाना दिल में है छुपा इतना,
चाह लूँ तो उनसे सौ मालाएँ पिरो लूँ।

अब भी है मेरे ख़्यालों में वही शामिल,
और के सपनों को फिर कैसे संजो लूँ?

-

लौट के आता नहीं वक़्त जो गुज़र जाए,
अपने ही साथ न दें तो आदमी किधर जाए।

सलामत हैं हम, ये असर है माँ की दुआ का,
वरना तो चाहने वाले थे कि हम बिखर जाए।

रहता नहीं मोहताज किसी भी कश्ती का,
इबादत-ए-दरिया में जो शख़्स उतर जाए।

मंदिर, मस्जिद, गुरुद्वारों में बहुत ढूँढा उसे,
क्यों न अब उसे तलाशने हम अपने घर जाए।

कैसे जीते हैं लोग बेचकर ज़मीर अपना,
ऐसी ज़िंदगी से बेहतर है कि शख़्स मर जाए।

-

ਰੋਗ ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ ਜਿੰਦੜੀ ਨੂੰ ਲਾ ਲਿਆ
ਜਿੰਦ ਅਪਣੀ ਨੂੰ ਗ਼ਮਾਂ 'ਚ ਪਾ ਲਿਆ,
ਇਹਨਾਂ ਨੈਣਾਂ ਚੋਂ ਨਿਤ ਹੰਜੂ ਵਹਿੰਦੇ,
ਯਾਦਾਂ ਓਹਦੀਆਂ ਨੇ ਵਡ ਵਡ ਖਾ ਲਿਆ।

ਰੋਗ ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ ਜਿੰਦੜੀ ਨੂੰ ਲਾ ਲਿਆ...

ਓਹਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਆਪ ਵੀ ਗਵਾ ਲਿਆ।
ਹੁਣ ਰਾਤਾਂ ਵੀ ਜਾਗ ਕੇ ਲੰਘਦੀਆਂ ਨੇ,
ਨੀਂਦਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨੇ ਚੁਰਾ ਲਿਆ।

ਜਿੰਦ ਅਪਣੀ ਨੂੰ ਗ਼ਮਾਂ 'ਚ ਪਾ ਲਿਆ...

ਨਾ ਕਹਿ ਹੁੰਦਾ, ਨਾ ਹੀ ਸਹਿ ਹੁੰਦਾ ਏ,
ਦੁੱਖ ਕਿੰਨਾ ਦਿਲ 'ਚ ਲੁੱਕਾ ਲਿਆ।
ਨਾ ਜੀ ਸਕਦਾ, ਨਾ ਹੀ ਮਰ ਹੁੰਦਾ ਏ,
ਹਾਲ "ਦੀਪ", ਤੂੰ ਕੀ ਇਹ ਬਣਾ ਲਿਆ?

ਹਾਏ, ਰੋਗ ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਲਾ ਲਿਆ?
©️ ਰਮਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸਹਿਗਲ

-

ਭੂਲੇ-ਭਟਕਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਧੇ ਰਾਹ ਪਾਓ ਜੀ,
ਅਰਦਾਸ ਸੁਣੋ ਦਾਤਿਆਂ, ਚਰਣੀ ਅਪਣੀ ਲਾਓ ਜੀ।
Bhoole bhatkeya nu seedhe raah pao ji
Ardaas suni dateya, charni apni lao ji

ਮੋਹ-ਮਾਇਆ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ,ਜਿਹੜੀ ਦੁਨੀਆ ਉਲਝੀ ਪਈ ਆ,
ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਜਾਲ ਵਿੱਚ, ਦਾਤਾ, ਉਲਝਣ ਤੋਂ ਬਚਾਓ ਜੀ।
Mooh-maya de jaal vich, jehri duniya uljhi payi aa
Saanu os jaal vich, data, uljhan to bachao ji

ਇਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ, ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ, ਕਰਦੇ ਨਿੱਤ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ,
ਸਬਰ ਤੇ ਸ਼ੁਕਰ ਨਾਲ ਜਿਉਣ ਦਾ ਸਲੀਕਾ ਸਭ ਨੂੰ ਸਿਖਾਓ ਜੀ।
Eh nahi mileya, oh nahi mileya, karde nit shikayeta'n
Sabr te Shukar naal jeun da saleeka sab nu sikhao ji

ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ, ਸਿੱਖ, ਈਸਾਈ—ਸਭ ਤੇਰੇ ਹੀ ਬੰਦੇ,
ਧਰਮਾਂ ਪਿੱਛੇ ਲੜਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਗਲ ਪਲੇ ਪਾਓ ਜੀ।
Hindu, musalman, sikha, issai- sab tere hi bande
Dharma piche ladn waleya de gal pale pao ji

ਨਾਲ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਜਾਣਾ ਨਹੀਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਨੇ,
ਪੈਸਿਆਂ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਗੱਲ ਇਹ ਸਮਝਾਓ ਜੀ।
Naal karma de jana nahi hore kise v cheez ne
Paiseya'n piche bhajn waleya nu gal eh samjao ji

-

ਆਪਾਂ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਚੈਨ ਨਾਲ ਸੌਂਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?
ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਉਠ-ਉਠ ਕੇ ਰੌਂਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?

ਮੇਰੇ ਖ਼ਵਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਤੂੰ ਆਉਂਦੀ,
ਤੇਰੇ ਖ਼ਵਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਦੱਸ, ਆਉਂਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?

ਬਿਨਾ ਗੱਲੋਂ ਰੁੱਸਦੀ ਤਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਹੋਵੇਂਗੀ,
ਮਿੰਤਾ ਕਰ-ਕਰ ਹੁਣ ਮਨਾਉਂਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?

ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਹੁੰਦੀ ਹੋਊਂ ਉਦਾਸ ਤੂੰ,
ਤੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਹੱਸੀ ਸਜਾਉਂਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?

ਹੁਣ, ਜਦ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਕੋਲ ਤੇਰੇ, ਦੱਸ,
ਹਰ ਰੀਜ਼ ਬਿਨ ਕਹੇ ਪੁਗਾਉਂਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?

ਵਾਸਤਾ ਏ ਰੱਬ ਦਾ, ਇਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਮਿਲ ਜਾ,
ਇੰਝ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭਲਾ ਸਤਾਉਂਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?

ਜਿਸਮਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ, ਜਿਸਮਾਂ 'ਤੇ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ,
ਗੀਤ ਰੂਹਾਂ ਵਾਲਾ ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਗਾਉਂਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?

ਪਲ ਭਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਲੈਂਦੇ ਯਾਰ ਯਾਰਾਨੇ ਲੋਕ,
ਦੱਸ, ਮੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਇੱਕ ਦਾ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿੰਦਾ ਕੌਣ ਹੈ?
- ਰਮਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸਹਿਗਲ

-

The festival of Lohri is here,
Bringing joy and festive cheer.
Everywhere you look, there’s delight,
With boundless celebrations filling the night.

We have jaggery, gajak, peanuts, and sweets,
And little children playing in the streets.
Knocking on doors, singing their songs,
Bringing treats and firewood along.

In the evening, we’ll light the sacred flame,
Circle around it, chanting its name.
Into the fire, cast away your pride,
Ego and evil that linger inside.

Burn divisions of caste, grudges, and spite,
Let the flames transform darkness to light.
Celebrate Lohri with joy in your heart,
And let this sacred fire spark a new start.

Make it a fire of hope and change,
To drive out the darkness and rearrange.
Take a vow before this holy blaze,
To brighten the nation in countless ways.

-

ਯਾਦਾਂ ਤੋਂ ਤੇਰੀ ਦੂਰ ਜਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ
ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਲ ਚ ਵਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।

ਨਿਤ ਮਿਲਦੇ ਸੀ ਜਿੰਨਾ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਅੱਪਾ
ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਇਕੱਲਿਆਂ ਜਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।

ਨਾ ਕਰ ਗੱਲ ਜਖ਼ਮਾਂ ਦੀ ਮੇਰੇ
ਡੂੰਗੇ ਨੇ ਬੜੇ, ਵਿਖਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।

ਨਹੀਂ ਤੈਥੋਂ ਗਿਲਾ-ਸ਼ਿਕਵਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕੋਈ
ਮੈਥੋਂ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਕੀਤਾ ਭੁਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।

ਪੱਥਰ ਵਰਗਾ ਹੋਇਆ ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ
ਇਸ ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਪਿਘਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।

ਸੱਚ ਆਖਾਂ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਕਦੇ ਭੁਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ
ਦੂਰ ਤੇਰੀ ਯਾਦਾਂ ਤੋਂ ਮੈਥੋਂ ਜਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
- ਰਮਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸਹਿਗਲ

-

ਰੱਬ ਨੇ ਜੇ ਚਾਹਿਆ ਤਾਂ,
ਇੱਕ ਨਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਅਸੀਂ ਫਿਰ ਮਿਲਾਂਗੇ।
ਯਾਦ ਕਰਾਂਗੇ ਬੀਤੇ ਵੇਲੇ ਨੂੰ,
ਥੋੜ੍ਹਾ ਰੋਵਾਂਗੇ, ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੱਸਾਂਗੇ।

ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਮਿਲਦੇ ਸੀ ਨਿਤ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਜਾ ਮੁੜਾਂਗੇ।
ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਸੀ ਅਧੂਰੀਆਂ ਜੋ,
ਗੱਲਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪੂਰੀ ਕਰਾਂਗੇ।

ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਕਸੂਰ ਸੀ ਜਾਂ,
ਬਦਲਿਆ ਸੀ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ,
ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਾਂਗੇ।

ਕੀਤੇ ਸਨ ਵਾਅਦੇ ਜਿਹੜੇ,
ਕਿੰਨੇ ਨਿਭਾਏ, ਕਿੰਨੇ ਨਹੀਂ।
ਇਸਦਾ ਵੀ ਹਿਸਾਬ ਕਰਾਂਗੇ।

ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਬਿਨਾਂ ਸਾਲ ਜੋ ਬੀਤੇ,
ਕਿਵੇਂ ਬੀਤੇ, ਕਿਦਾਂ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਇੱਕ-ਇੱਕ ਗੱਲ ਸਾਂਝੀ ਕਰਾਂਗੇ।

ਮੁਹੱਬਤ ਜਿਉਂਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ,
ਮੂੰਹੋਂ ਪਾਵੇ ਕੁਝ ਨਾ ਕਹਾਂਗੇ।
ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਪੜਾਂਗੇ।

ਇੱਕ ਨਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਫਿਰ ਮਿਲਾਂਗੇ,
ਥੋੜ੍ਹਾ ਰੋਵਾਂਗੇ, ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੱਸਾਂਗੇ।
- ਰਮਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸਹਿਗਲ

-

ਖ਼ਿਆਲ ਜਹਨ ਚ ਹੁਣ ਕੋਈ ਆਉਂਦਾ ਨਹੀਂ
ਤਾਂਹਿਓ ਮੈਂ ਵਰਕੇਆਂ ਨੂੰ ਸਜਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ

ਗੱਲ ਇਹ ਨਹੀਂ, ਮਰ ਗਏ ਹਨ ਜ਼ਜਬਾਤ ਮੇਰੇ
ਬਸ ਹੁਣ ਸਰੇਆਮ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ

ਯਾਰ ਹਾਂ ਅਲਾਇਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ, ਗੱਲ ਇੰਨੀ ਆ,
ਇਹਦੇ ਰੰਗਾਂ ਚ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਢਲ ਪਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ

ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਆਪਣਾ, ਦਿਲੋਂ-ਜਾਨ ਵਾਰ ਦਿੱਤੀ,
ਪਿਆਰ ਦਿਖਾਵੇ ਦਾ ਜਤਾਣਾ ਮੈਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਨਹੀਂ

ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕੰਮ ਸਾਰੇ, ਮਿਹਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ,
ਸੱਚ ਆਖਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਆਉਂਦਾ-ਜਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ
- ਰਮਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸਹਿਗਲ

-