കൊഴിയാനുള്ളതാണ്...
ഒരിക്കൽ കൊഴിഞ്ഞു പോവുകയും ചെയ്യും...
എന്നിരുന്നാലും ഓർമ്മയിൽ,
നീയെപ്പോഴും വാടാതെ, കൊഴിയാതെ പൂത്തുലഞ്ഞു നിൽക്കുമല്ലോ..
അതുമതി.. അത് മാത്രം മതി..!

-

നിനവുകളിൽ നീ
നിറയുമ്പോൾ മാത്രം,
നീറ്റലേറുന്നൊരു മുറിവുണ്ടെന്നിൽ...— % &

-

ഇനി നിന്റെ വഴിത്താരകളിലെന്റെ
പാദമുദ്രകൾ, പതിയാതിരിക്കട്ടെ...
നിനക്കൊപ്പം പിന്നിട്ട വഴികളത്രയും,
ഞാനിനി തിരികെ നടന്നിടട്ടെ...
ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുമായി നിന്നിലേക്കിനിയൊരു മടക്കമുണ്ടാവില്ല...

നാമിരുവരുമിനി
കാലത്തിന്റെ വികൃതിയാൽ, പരസ്പരം
പങ്കിട്ട ഓർമ്മകളുടെ ഭാരം പേറേണ്ടി വന്ന രണ്ടപരിചിതർ മാത്രം..!
— % &

-

എത്തിപ്പിടിക്കാനാവാത്ത വിധം അകലെയാണ് നീയെങ്കിലും,
ഞാനിപ്പോഴും പറയും,
എന്റെയാകാശം നീയാണെന്ന്...

അതെ,ഭൂമിയ്ക്ക് ആകാശമെന്ന പോലെ..!

— % &

-

ഒരേ ചില്ലയിൽ വിരിഞ്ഞ
പൂക്കളായിരുന്നിട്ടും,
നാമെന്തേ തമ്മിലറിയാതെ പോയ്.

പരസ്പരം നോക്കിയൊന്നു
പുഞ്ചിരിക്കാനെന്തേ മറന്നു പോയ്.

ഇതൾ പൊഴിഞ്ഞിനിയീ
മണ്ണിലായ് ചേരുമ്പോൾ,
തമ്മിലറിയാതെ,
നമുക്കിനിയൊന്നായലിഞ്ഞു ചേരാം.!

-

ഓരോ കഥയും പാതിയിൽ
നിർത്തി നീ പുതിയൊരു
കഥയ്ക്കു തുടക്കമിടുന്നു...

അങ്ങനെയങ്ങനെ,
പൂർത്തിയാക്കപ്പെടാത്ത
അനേകം കഥകളുടെ
ബാക്കിപത്രമാണിന്നു നീ..!

-

നിന്നിലെ എന്നെ കാണണമെന്ന്
തോന്നുമ്പോൾ,
ഞാൻ ആദ്യം തിരയുക നിന്നെയല്ല ,
നിന്റെ വരികളെയാണ്...

-

നിന്റെ ചിരിയിലായിരുന്നു ഞാനെന്നെ
മറന്നു വെച്ചത്...
എന്നെ തിരിച്ചെടുക്കാൻ ചെന്നപ്പോഴേക്കും,
നിന്റെ ചിരി നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു.
കൂട്ടത്തിൽ എന്നെയും..!

-

അവളാകട്ടെ , അതിനെ അവളുടെ
പ്രിയപ്പെട്ട ഭ്രാന്തെന്നും വിളിക്കുന്നു ❤️

-

നിനക്കായുള്ള വരികൾ ഞാൻ
കടലാസിലേക്ക് പകർത്തുന്നില്ല...
പകർത്തിയാലും,അത് അപൂർണ്ണമായിരിക്കും.
എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നെ
എഴുതി നിറച്ചിട്ടുണ്ട്...
പക്ഷേ, അത് വായിച്ചെടുക്കണമെങ്കിൽ,
നീയാദ്യം എന്നെ വായിച്ചു
മുഴുമിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്..!

-