ಕೆನ್ನೆ ಜಾರಿದ ಕಂಬನಿಗಳವು
ವಿಳಾಸ ಮರೆತಂತೆ
ದೂರ ನಡೆದ ಸವಾರಿ ಒಂದು
ತನ್ನೆ ಕಳೆದಂತೆ

ಹೊರಗೆ ನಡೆದ ಕಾಲ ನಡಿಗೆಯದು
ಅದೆತ್ತ ಸಾಗಿದೆ
ತನ್ನ ಮರೆತ ಮನವು ಮೌನದಿ
ಚಿತೆಯ ಸೇರಿದೆ

-

ಮತ್ತದೇ ಹುಚ್ಚು ಬಯಕೆಗಳು
ಬದಲಾಗದ ಆಸೆಗಳ ನಡುವೆ
ಕೈಗೆ ಸಿಗದೋಡುವ ದಿನಗಳು
ಗುರಿ ಮರೆತ ಮನಕೆ
ಗುರು ಯಾರು ಕೊನೆಗೆ..?

-

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅದೆ ಪಯಣದ ಹಾದಿಗೆ
ಮನವಿದು ವಾಲಿದೆ
ಯಾರನ್ನೊ ತೊರೆದು
ಮತ್ಯಾರನ್ನೊ ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟಿದೆ

ದಿಕ್ಕು ದಿಕ್ಕುಗಳ ನಡುವೆ
ಕಾಡ ದಾರಿಯ ಸ್ವಾಗತ
ಹಚ್ಚಿ ಇಟ್ಟ ದೀಪವಂತೆ
ಕಂಗೊಳಿಸುವ ನಕ್ಷತ್ರ

ವಿದಾಯ ಹೇಳಿರುವೆ
ನನ್ನ ಹಳೆಯ ಊರಿಗೆ
ಸೂರ್ಯ ಹುಟ್ಟುವುದೊಂದೆ ಬಾಕಿ
ಹೊಸದೊಂದು ಭಾವ ಬೆರೆತ ನಾಳೆಗೆ

-

"ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ಸ್ವರ್ಗ ಸಿಗದು
ಕರ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಸುಡದೇ ಬಿಡದು"

-

ಭಾವನೆಗಳು ಒಮ್ಮೆಲೆ ಬೆದರಿದಾಗ
ಯಾರ ಕೂಗಲಿ
ನನ್ನವರೆ ಮುನ್ನಡೆಸಿ ಚೂರಿ ಚುಚ್ಚುವಾಗ
ಏನು ಮಾಡಲಿ
ತಬ್ಬಲಿಯು ನಾನಲ್ಲ ಎಲ್ಲರಿಹರು ಯಾರಿಲ್ಲ
ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿ
ಕಾಪಾಡೊ ಭಗವಂತನು ಕಲ್ಲಾದ
ಹೇಗೆ ಬದುಕಲಿ

ಮೈ ಮರೆತು ಜೊತೆ ನಡೆದೇ
ಒಂದೇ ಭಾವದಿ
ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಬದಲಾದರು
ಅತಿ ಬೇಗದಿ
ಭಾವಕ್ಕೆ ಬರೆ ಎಳೆದರು
ಮೃದು ವಿನಯದಿ

ಎಲ್ಲರಿಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯವರೆ
ತನ್ನ ಸಮಯಕೆ
ಬಾಗಿಲ ಮುಂದೆಯೆ ಬಾವಿ ತೋಡಿ
ತಮಾಷೆ ನೋಡುವರು ಜೋಕೆ

-

ಸುಡು ಬಿಸಿಲ ನಡುವೆ ಬರೀ ಕಾಲ ನಡಿಗೆ
ಕೆತ್ತಿಹ ಬರಹಕೆ ಬರೆ ಎಳೆದ ಕೆಳಗೆ

ಎಲ್ಲಿಹುದು ಬಯಲು ತಿಳಿಯಾಗಿ ಮನದೊಳಗೆ
ಕಲಕಿಹುದು ಕರುಳು ತುಂಡಾಗಿ ಉಸಿರೊಳಗೆ

ಸಿಂಪಡಿಸಲಿಲ್ಲ ತುಸು ಹನಿಯು ಮೇಲೆ
ಕೈವಾಡ ಯಾರದೋ ದಿನ ಘಳಿಗೆ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಲೀಲೆ

ಕಾಣದ ದಿಕ್ಕಿನ ಬರೀ ಗೈ ಮಾಲೀಕನು ನಾನು
ಕಾಲನ ಕರೆಗೆ ತಲೆ ಬಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆವೆನು

ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ನಾ ಕಾಣೆ ಅವಿತ ಅವಿರತನ
ಬಹುಶಃ ಬದುಕು ಬೇಡೆಂದು ಪರಮಾತ್ಮ ಅವಿತನ

ಕಗ್ಗಲ್ಲು ಕಡಲಾದಿ ಬೆಳ್ ಮುಗಿಲು ಜೋಲಿ
ಸುಡುವ ಕೆಂಡದ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸಿ ಹಾಡುವರು ಲಾಲಿ

ಬಿಟ್ಟಾಕು ಮನಸು ಮನಸ್ಸು ಮಾಡುವ ಮುನ್ನ
ಎಲ್ಲರೂ ಅಲ್ಪರೆ ಅರಿತವರಾರು ನಿನ್ನ

ಬೇಡದ ಮಾತುಗಳವು ಲೆಕ್ಕವಿಡಲಾಗದ ನಕ್ಷತ್ರ
ರಾತ್ರಿ ಮುಳುಗಿ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲಿರೆ ಯಮನು ನೀಡುವ ಸೂತ್ರ

ಎಲ್ಲರು ನಮ್ಮವರೆ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಸಿಹಿಯಲಿ
ಯಾರು ಪಾಲು ಪಡೆಯುವರೊ ಯುಗಾದಿಯ ಕಹಿಯಲಿ

-

ಏನಿದು ಬದುಕು

-

"ಇದೊಂತರ ಲಸಿಕೆ"

ಮತ್ತೆ ಮನಸ್ಸಾದರೆ ಏನು ಮಾಡಲಿ
ಬದುಕ ಸಂತೆ ಮುಗಿದಿದೆ ನೋವ ಹೇಗೆ ಮಾರಲಿ
ಅಳಿದುಳಿದ ಅಧ್ಯಾಯಕ್ಕೆ ಹೊಸ ನಾಮಕರಣ
ಪ್ರೀತಿ ಹೆಚ್ಚಿದ ಪುಟವರಿಯಲು ನೀನೇ ಕಾರಣ..!!

-

ಅಲ್ ಕಂಡದ್ದು"

ಅದೆಲ್ಲಿಗೆ ಸಾಗಿದೆ
ಈ ಹುಚ್ಚು 'ಪಯಣ'
ಕೊನೆ ಮೊದಲುಗಳ ನಡುವೆ
ನೂರು ನಿಲ್ದಾಣ...

ನಮ್ಮವರಾದ 'ನಮ್ಮವರಲ್ಲದ'
ನಮ್ಮವರಿಂದಲೆ
ಸಕಲ ಅವಮಾನ
ನಡುವೆ ಸನ್ಮಾನ..

ಯಾರಿಗುಂಟು ಬಾಳ ಗುಟ್ಟು
ಇಂದು 'ಬಡವ'
ನಾಳೆ ನಿನ್ನಾಳುವನವ...

ಸರಿ ಹೋಗಲಿ ಬಿಡಿ
ನಮ್ಮಲ್ಲೆಲ್ಲಿದೆ ಅವರಿಗಾಗಿ ಸಮಯ...
ಅವರ 'ಬಣ್ಣ' ಕಳಚಿದ ಮುಖವೆ
ಜಗದ ಮತ್ತೊಂದು ವಿಸ್ಮಯ...!!

-

ಸಾಗರ ತೀರದ ಮೊರೆತದ ನಡುವೆಯು ಮನದಿ ನೂರು ಮೌನ
ಏನಾಯಿತು ಮನಕೆ ನಿನ್ನದೆ ಹಗಲಿರುಳು ಧ್ಯಾನ

ಯಾರು ಹೆಸರಿಟ್ಟರು ಈ ಏಕಾಂತಕೆ
ನೂರು ಜನರ ನಡುವೆ ಇದ್ದರು ತಲುಪುತಿವೆ ಕಣ್ಣೀರದು ಕೆನ್ನೆಗೆ

ಈ ಮೌನವಂತು ತೀರ ಹೊಸದು ನನಗೆ ನನ್ನವಳೆ
ಸಣ್ಣ ಸುಳಿವು ನೀ ನೀಡ ಬೇಕಿತ್ತು ಮೊದಲೇ

ನಾ ಇಷ್ಟು ಅತ್ತಿದ್ದು ನೆನಪಿಲ್ಲ ನನಗೆ
ಸುಮ್ಮನಿದ್ದವನ ಅಪ್ಪಿ ಅಳುವ ಉಡುಗೊರೆ ನೀಡಿದೆ ಕೊನೆಗೆ

ಯಾರ ಬಳಿ ಹೇಳಲಿ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಯಾತನೆಯ
ನಿದ್ದೆ ಬಾರದ ರಾತ್ರಿಗೆ ಕನಸಲ್ಲಾದರು ಲಾಲಿ ಹಾಡುವೆಯ

ಮೂಕಾಗಿದೆ ಮನ ಬರೀ ಕತ್ತಲು ಹಿಡಿ ದಿನ
ಒಲವ ಹಣತೆ ಹಚ್ಚಿ ಬಾಳ ಬೆಳಗೆ ನೀ ಜೊತೆಗಿರೆ ಬೇಕಿತ್ತು ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ

ದೂರು ನೀಡು ದೇವರ ಬಳಿ ಎಂದು ಮನವು ಕೂಗಿದೆ
ರಾಧೆ ನೆನೆದು ಅಳುತ ಸುಮ್ಮನಾದ
ಕೃಷ್ಣನ ಕಂಡು ಮನವು ಕಿರು ನಗುವ ಬೀರಿದೆ

ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ಹೂ ಹೋಲಿಕೆ ನೀನು ನನ್ನ ಬಾಳಲಿ
ಬೇರೆಲ್ಲ ಮರೆತು ಸುಮ್ಮನಿರುವೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪಲಿ

-