जिवलगा,राहिले रे दूर घर माझे
कुठे जाऊ,बंद हृदयाचे दार तुझे

देशील का रे,तुझ्या मनात जागा
फुलविन मी तिथे,प्रेमाच्या बागा

तुझ्याविना मी कशी रे सांभाळू
डोळ्यातल्या सरींना कशी टाळू

का परतवशी,तू नसलेल्या घरी
पेटला किती,वणवा माझ्या उरी

किती छळते, माफ करशील का
सारे विसरून हृदयी धरशील का

-

जा उडूनी जा रे पाखरा
तोडीला तुझा मी पिंजरा
सोड हट्ट हा,तुझा विहंगा
घे भरारी,तू नव्या अंबरा

भर पंखात रे तुझ्या बळ
खुणावते तुला ते आभाळ
वाऱ्यास का कोणी भ्यावे
नभाशी जोडले तुझे नाळ

मोकळ्या क्षितिजावरती
बांध घर आत्मविश्वासाचे
भयाच्या बेड्या तोड जरा
बंधन ना मोकळ्या श्वासाचे

पाखरा,जा केले मोकळे
शोधशील तू विश्व वेगळे
जरी आठव माझी आली
घे उंच भरारी, पुसून डोळे

-

चाफा बोलेना,चाफा चालेना
तळमळ माझी का रे दिसेना

चाफ्या काय हवे तुज सांग ना
तुझ्यासाठी प्राण माझे माग ना

काही केल्या हे कोडे उलगडेना
का रुसला चाफा काही कळेना

तू रुसता,मला मुळीच राहवेना
तुझे मौन असणे मला सोसवेना

सोड आता रुसवा,गोड हस ना
गंधाळून माझ्या मनात बस ना

-

काय बाई सांगू,किती मुजोर पाऊस
गाठला अवचित,फिटली माझी हौस

चालले होते घाईने,घेतली नव्हती छत्री
येईल तो आभाळ फाटून, नव्हती खात्री

या ओलेत्या केसातून झिरपू लागले थेंब
वेड्या आज पावसाने भिजवले चिंब चिंब

पावसा असे अचानक येणे बरे नव्हे ना
तुला आठवण येते माझी,हे खरे आह ना

फजिती माझी झाली,गेले आज गारठून
पाऊस आलाय आता माझ्या मनी दाटून

-

तुझा चहा पिते मी फुरकून
आणि चहावर लिहते हरकून

-

गोमू माझ्या संगतीनं बाजारी येशील का
बाजारात जाऊन मासोळी आणशील का

गोमू माझ्या संगतीनं शिवारी तू येशील का
रानातल्या कामाला हातभार लावशील का

गोमू माझ्या संगतीनं फिरायला येशील का
राणी,प्रेमानं माझा हात हाती तू घेशील का

गोमू माझ्या संगतीनं माझ्या मनी येशील का
अगं हरणे,या वाघाची वाघीण तू होशील का

गोमू माझ्या संगतीनं,सप्तपदी चालशील का
राणी,माझ्या हृदयाची स्वामिनी  होशील का

-

गोड गोजिरी लाज लाजरी
उमलून आली एक कळी

वारा तिला छेडतो सारखा
वाऱ्यावर सुगंध ती उधळी

वेडा भ्रमर करतो गुंजारव
ती हसते सारून पाकळी

अबोल कळी हरखते मनी
उमटते गाली गोड खळी

उमलते पहाटे,दव पिऊनी
फूल झाली,अल्लड कळी

-

घट डोईवर,घट कमरेवर
पाण्यासाठी किती मरमर

तहानलेली कोरडी विहीर
पड पावसा,नसे आता धीर

टिपूस दिसेना,सगळा गाळ
उजाडले सारे, वैराण माळ

घट रीतेच,पाणी डोळ्यांत
थेंब नाही कोणत्या तळ्यात

-

सांभाळावे आठवणींचे कवडसे
विरह वेदना उरत नाहीत फारसे
दुराव्याचा काळोख विरत जाईल
हृदयावर उमटेल प्रेमाचे ओले ठसे

-

शब्दाहून बोलकी असतात
भरल्या डोळ्यातील पाणी
शब्दाहून जास्त समजतात
का मौनातील अबोल गाणी

-