अब अच्छे लगते है...
अजनबी लोग,
अजनबी रिश्ते,
झूटी तसल्ली के वास्ते,
बताओ...... आखिर कहा मिलते है, मुकम्मल मोहब्बत के रास्ते...?-
पुरुष होना आसान नही...
जिम्मेदारिया न संभाल सके तो होगए सभी पुरूष धोकेबाज,
और असल पुरुष की पहचान वक्त पे न होकर किसी और के गले पड़ जाना भी क्या धोखेबाज़ी नही...?-
घर आणि काम किती उत्तमरीत्या सांभाळते ती;
कधी खूप हसते तर कधी काही न बोलता सहन करते ती;
छान दिसते गाल फुगले की, पण आतून किती खचते ती;
हरवते कुठल्या अंतरंगात ती, मनाचा असा ठाव लागणे कठीण किती;
कुठून येते ताकद इतकी, कसं जग माझं पेलते ती;-
आज बात हो गई हैसीयत की,
खैरियत चाहिए ईमानदारी की,
माना कि पैसा कम कमाता हूँ लेकिन....
बैमानी से साझेदारी कभी नही की।-
वापसी मुमकिन नही अब बल्कि तेरा दीदार होना भी मुश्किल है,
चाहत तो तिनके सी भी न हुई कम बल्कि दूर जाकर और बढ़ गई है,
नसीब नसीब की बात है बल्कि लगता है आपसा कोई नसीब में ही नही है।
-
बैठे बिठाए कैसे दिखाए वो जन्नत करीब से,
क्योंकी सफर खूबसूरत है मंजिल से...-
हा पाऊस सांगून जातो तुझ्या त्या आठवणी,
मोहून जातो मी पाहून ते बहरलेलं सौंदर्य नि त्या गालांवरून ओसांडणारं पाणी,
तुझ्या चेहऱ्यावरली भीतीच ती न्यारी आणि रागवण्याची छटा ती भारी,
असशील तू दूर जरी, पण माझ्या जवळ नेहमी राहतील त्या आठवणी...
-
शोधूनही सापडेना, कुठे दडलंय ते समाधान;
लहानपणी जे मिळायचं छोट्याश्या लिम्लेट च्या गोळीमध्ये नि त्या बापाच्या खांद्यावर बसण्यामध्ये;
थोडे मोठे झाल्यावर होतं कधी त्या गलोल मध्ये अन मालगुडी डेस च्या गोष्टींमध्ये;
तरुणपणी होते तिच्या गोड हास्यामध्ये नि त्या मिसळलेल्या हातातल्या बोटांमध्ये......
-