सांज गजल मी कोरते मनातून तेव्हा
कुंतली गजरा ही सुगंधित राहू नये गाफिल ..
तुझ्या सहवासात ऋतू असो मग कोणताही
सूरमयी होईल आपल्या जीवनाची मैफिल .. ...-
निमित्ते कशाला हवीत सांजेचे जेव्हा
तुझ्या प्रितीचा उबारा अंतरी उजवतो मला ..
शपथा पण नकोच त्या गंधकोषी फुलांच्या
तुझ्याच तर भावनांचा गंध उरी सजवतो मला .. ...-
हळुवार उमलत्या या सांजवेळी
वाटे मनी व्हावी भेट तुझी नि माझी ..
नसावे कान उनाड वाऱ्याला,वाटेलाही
वाट नसावी नि मारावी भावनांनी बाजी .. ...-
कधी कधी सांज ही यावी अशी
तुझ्या पत्रातला मजकूर बनून ..
नकळत माझ्या चूकभूल डावलून
अलगद मिठीत मज घ्यावं सामावून .. ...-
नवलाईची गंध भारलेली सांज
अन् मंद वारा तनूस बिलगलेला ..
अशात नं सोडवणारी घट्ट मिठी नि
उर्मी उरातली जणू तो क्षण मंतरलेला .. ...-
मी जे स्टेटस ठेवतो
त्याचा माझ्या वैयक्तिक
आयुष्याशी काही संबंध नाही,
मला आवडतात म्हणून ते ठेवत असतो ..
60 सेकंदात मी माझं आयुष्य
कोणासमोर मांडण्या इतपत
ते हलकं नाही ..
-
मनी सूर भारलेला सांजेचा नि
होई भाव शब्दांची मांदियाळी ..
तुलाच काव्य म्हणून माळतांना
अंतरी गंधित श्वासांची खुले पाकळी .. ...-
नववर्षाची हळवी नव सांज ही मधूर
नवतरणी जशी श्रृंगारून नटली मनात ..
शुभमुहूर्त जणू पाडव्याचा कायम रेंगाळत
तुझ्या सवयीने लाजून बहर व्हावा आयुष्यात .. ...-
कोण जाणे आताशा मला आवडू लागले
सांजेच्या सौम्य कोषातील अनिमिष जगणे ..
तुझ्या माझ्या प्रितीच्या त्या रम्य विश्वातील
आपल्या अस्तित्वाची अभिजात स्वप्न विणणे .. ...-